مدیرعامل شرکت تهران مصالح، تولیدکننده پروفیل آلومینیومی گفت: در حالی تمایل افراد به سرمایه‌گذاری در حوزه تولید کاهش یافته و میزان سرمایه در گردش مفید در اقتصاد دچار افت شده است که در این میان، واسطه‌هایی که از دانش و تخصص در عرصه تولید برخوردار نیستند، بیشتر از صنعتگرانی که در جبهه تولید با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند، سود می‌برند.

منوچهر صادقی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: این شرکت تولیدکننده‌ پروفیل آلومینیومی با مصارف ساختمانی و صنعتی است که برای تولید محصولات خود از بیلت آلومینیومی استفاده می‌کنیم. البته اگر شمش آلومینیوم نیز خریداری کنیم، قادر به تبدیل آن به بیلت هستیم. در زمینه تامین مواد اولیه، با معضل نوسان نرخ ارز و تاثیر آن بر قیمت نهایی محصول مواجه هستیم. علاوه‌براین، با چالش تامین دشوار مواد مصرفی باکیفیت به علت نایاب بودن برخی از آن‌ها و قیمت بالای فرآورده‌ای نفتی مانند گیریس و روغن هیدرولیک مورد استفاده در ماشین‌آلات پرس اکستروژن، نسوز‌ و بوته گرافیت در فرایند ریخته‌گری دست و پنجه نرم می‌کنیم.

وی در همین راستا افزود: تمام این عوامل، باعث کند شدن روند تولید و افزایش قیمت محصول نهایی می‌شود. به طول مثال، هزینه خریداری یک قوطی یک کیلوگرمی از گیریس نسوز به بیش از ۴۰۰ هزار تومان رسیده و بهای یک بشکه روغن هیدرولیک اکنون ۱۵ میلیون تومان است. از طرفی، تهیه بوته گرافیت هم بسیار دشوار شده است و یا به علت قیمت بالا، خرید آن مقرون به صرفه نیست. قالب‌های فولادی مورد استفاده در فرایند تولید پروفیل ساخت کشورهای آلمان، سوئد، چین، ایران و اوکراین هستند که هر کدام کیفیت متفاوتی دارند اما باکیفیت‌ترین قالب فولادی، ساخت کشور سوئد بوده که در حال حاضر در بازار بسیار کمیاب و گران شده است و به ناچار از هر قالبی که موجود باشد، در تولید خود استفاده می‌کنیم.

 تکنولوژی تولید پروفیل آلومینیومی به‌روز نیست

مدیرعامل شرکت تهران مصالح در رابطه با به‌کارگیری از ماشین‌آلات قدیمی در خط تولید، عنوان کرد: متاسفانه این مشکل برای تمام تولیدکنندگان پروفیل آلومینیومی وجود دارد. واردات ماشین‌آلات نو با قیمت هنگفت نیز به این معضل دامن زده است. ماشین‌آلاتی که در این مجموعه مورد استفاده قرار می‌گیرد، ساخت کشور‌های خارجی است و در این زمینه، کشور‌های آلمان و آمریکا در صدر برترین سازندگان قرار دارند اما به تازگی چین نیز پای به این عرصه نهاده است. این در حالی است که دانش و تکنولوزی کافی برای ساخت این ماشین‌آلات در داخل وجود ندارد و دستگاه‌هایی هم که در داخل تولید می‌شوند، به صورت ۱۰۰ درصدی بومی نیستند.

صادقی در ادامه با اشاره به کاهش پروژه‌های عمرانی در کشور و تاثیر آن بر بازار مصرف پروفیل آلومینیوم، تصریح کرد: هم‌زمان با کاهش این پروژه‌ها، بازار مصرف دچار رکود شده است و تنها راهکاری که می‌تواند موجب حفظ تولید شود، برقراری تعادل در بازار عرضه و تقاضاست. با توجه به این موضوع باید سازمانی تاسیس و از حقوق مصرف‌کنندگان حمایت کند؛ چراکه در زمینه خرید و فروش مواد اولیه، سرمایه‌گذاری‌های فراوانی طی سالیان اخیر صورت پذیرفته است اما در زمینه تولید، عرضه و تقاضای محصولات ضعیف عمل کرده‌ایم. به همین علت تعادل در بازار عرضه و تقاضا بر هم خورده است؛ یعنی زمانی که مشغول تولید هستیم، تقاضا برای محصولات تولیدی وجود ندارد و زمانی که فعالیتی نداریم، قیمت مواد اولیه افزایش پیدا کرده و در مجموع تولید محصول شرکت از لحاظ وزنی کاهش پیدا می‌کند که به همین علت برای تامین سرمایه جهت خرید مواد اولیه به مشکل برمی‌خوریم و این مسئله برای تمام تولیدکنندگان به سبب نبود ثبات قیمت وجود دارد. مصر‌ف‌کنندگان نیز با در نظر گرفتن شرایط حاکم در بازار، از خرید خود منصرف می‌شوند و هیچ معامله‌ای در این زمان صورت نمی‌گیرد و مشخص نیست  این شرایط تا چه زمانی ادامه پیدا کند. همچنین بسیاری از تولیدکنندگان، محصولات «UPVC» را رقیب پروفیل آلومینیومی می‌دانند؛ در صورتی که در یک برهه زمانی، آهن و چوب پرکاربرد بود اما هر یک از این محصولات جایگاه و کاربرد‌های خاص خود را دارند.

عدم امکان صادرات محصولات آلومینیومی

وی در رابطه با عدم صادرات محصولات تولیدی، اذعان کرد: با توجه به هزینه بالای تمام شده محصول در داخل نسبت به قیمت آلومینیوم در بازار‌های جهانی و بورس فلزات لندن «LME»، امکان صادرات محصول وجود ندارد به همین دلیل اکثر تولیدکنندگان بر تامین نیاز بازار‌های داخلی تمرکز کرده‌اند. از طرفی، هزینه‌های تولید بر اساس نرخ آزاد ارز و بیشتر از سایر کشور‌ها است. به طور مثال، یکی از فعالان اقتصادی مطرح می‌کرد که از حدود ۲۰ سال پیش تاکنون، از تولیدکنندگان چینی حمایت‌هایی می‌شود که موجب تغییرات چشمگیری در وضعیت مکانی و نیروی انسانی واحد‌های تولیدی این کشور شده است. این تولیدکنندگان به سبب افزایش میزان تولید و در پی آن با امکاناتی که دولت در اختیار آن‌ها قرار داده است، توانسته‌اند به بازار‌های جهانی راه پیدا کنند. همچنین این افراد بیمه، مالیات و… کمتری پرداخت می‌کنند که در این صورت می‌توانند تعداد نیروی انسانی فعال را افزایش دهند و با کاهش هزینه‌های تولید، سرمایه‌گذاران بیشتری را ترغیب به فعالیت در صنعت کنند اما در داخل کشور، شرایط متفاوت است و با افزایش تعداد نیرو‌های انسانی، مقدار مالیات تعیین شده برای واحد‌های تولیدی رشد پیدا می‌کند. در این صورت تولیدکنندگان برای تامین هزینه‌ها باید قیمت محصول نهایی را افزایش دهند و در این میان تنها مصرف‌کنندگان متضرر می‌شوند.

مدیرعامل شرکت تهران مصالح در پایان در ارتباط با آینده صنعت آلومینیوم، خاطرنشان کرد: آلومینیوم، یک صنعت مادر است و این فلز به دلیل شکل‌پذیری و انعطافی که دارد، در بیشتر صنایع مانند حمل‌و‌نقل، ساخت‌‌و‌‌ساز و… مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به شرایط نامناسب بازار و همچنین نوسانان چند هفته‌ای اخیر، اگر نرخ ارز به همین صورت باقی بماند و پیشگیری‌های لازم به عمل نیاید، آینده این صنعت امیدوارکننده نخواهد بود.

صادقی در پایان یادآور شد: با در نظر گرفتن تمامی این مسائل، ادامه مسیر تولید مقرون به صرفه نیست و اگر دارایی‌های خود را در حوزه‌های کم‌خطرتری سرمایه‌گذاری کرده بودیم، سود بیشتری به دست می‌آوردیم و با مشکلاتی مانند مالیات، بیمه و… روبه‌رو نبودیم. در صورتی که تمایل افراد به سرمایه‌گذاری در حوزه تولید کاهش یافته و در پی آن، میزان سرمایه در گردش مفید در اقتصاد دچار افت شده است. نکته قابل تامل اینکه در این میان، واسطه‌هایی که از دانش و تخصص در عرصه تولید برخوردار نیستند، بیشتر از صنعتگرانی که در جبهه تولید با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند، سود می‌برند.

انتهای پیام//