مدیرعامل شرکت آلومینیوم کهن بنیاد اراک گفت: عدم تامین نقدینگی مورد نیاز در بازار و افزایش بهای حاملهای انرژی، تولیدکنندگان پروفیل آلومینیومی را با چالشهای جدی روبهرو کرده است.
مصطفی دوخایی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی « فلزات آنلاین» بیان کرد: این شرکت در حال حاضر به دلیل رکود و عدم وجود نقدینگی در بازار، با ۵۰ درصد ظرفیت خود مشغول به فعالیت است.
وی کمبود مواد اولیه را از چالشهای عمده این شرکت برشمرد و عنوان کرد: در حال حاضر با مشکل تامین مواد اولیه که شمش و ضایعات آلومینیومی است، روبهرو هستیم؛ چراکه عرضه شمش در بورس کالای ایران کاهش یافته است و به نظر میرسد که تنها در اختیار گروهی خاص قرار میگیرد. همچنین شمش در بازار آزاد نیز با قیمتی بیشتر از بورس عرضه میشود و با توجه به رکود بازار و کمبود نقدینگی واحدهای تولیدی، تامین ماده اولیه برای تولیدکنندگان از بازار آزاد نیز مقرون به صرفه نیست.
مدیرعامل شرکت آلومینیوم کهن بنیاد اراک در خصوص نقش دولت در صنعت آلومینیوم، عنوان کرد: دولت نه تنها از تولیدکنندگان داخلی حمایت نمیکند بلکه به بهانه کاهش اثرات زیستمحیطی تولید آلومینیوم از ضایعات، باعث ایجاد مشکلاتی برای شرکتها شده است. در حالیکه آلومینیوم، صنعتی سازگار با محیط زیست است و بیش از ۹۰ درصد خاصیت بازیابی دارد و ضرر چندانی به محیط زیست نمیرساند.
دوخایی ادامه داد: مالیاتهای هنگفت و ناعادلانهای که توسط سازمان امور مالیاتی کشور تعیین میشود، از دیگر چالشهای تولیدکنندگان است؛ چراکه این مالیاتها هیچ تناسبی با میزان تولید و درآمد شرکتها ندارد و این معضل منجر به فرار مالیاتی بسیاری از شرکتها و عدم پرداخت به موقع مالیاتها شده است.
وی خاطرنشان کرد: سیاستگذاری دولت در تعیین مالیات برای شرکتهای تولیدی و ناتوانی در کنترل قیمتها، باعث رکود در بازار شده است و بسیاری از تولیدکنندگان به ناچار تولید خود را کاهش دادهاند تا بتوانند در این صنعت دوام بیاورند و مجبور به تعطیلی واحدهای خود نشوند. افزایش مالیات بر ارزش افزوده نیز دلیل دیگری برای کاهش تقاضای بازار است؛ چراکه با همزمان با رشد آن، شرکتها نیز قیمت محصولات نهایی خود را افزایش میدهند و این رشد قیمت، باعث بیرغبتی خریداران و کاهش تقاضا در سطح بازار میشود.
این تولیدکننده پروفیل آلومینیومی در ارتباط با افزایش قیمت حاملهای انرژی به خبرنگار«فلزات آنلاین» گفت: رشد چراغ خاموش هفت برابری گاز، باعث غافلگیری تولیدکنندگان محصولات آلومینیومی شد؛ برای مثال، بهای قبض گاز یک واحد تولیدی که تا دو ماه قبل از افزایش قیمت، هشت میلیون تومان بود، به یکباره به حدود ۵۶ میلیون افزایش پیدا کرد و در حال حاضر، بسیاری از واحدهای تولیدی توان پرداخت بهای گاز را ندارند.
دوخایی در خصوص فرایند تولید پروفیل آلومینیومی، اذعان کرد: تکنولوژی تولید پروفیل در سطح جهان، بسیار جلوتر از ایران است؛ چراکه نوسانات نرخ ارز باعث شده است ارزش پول ملی کاهش پیدا کند و هزینه واردات تکنولوژی روز دنیا برای تولیدکنندگان داخلی با افزایش چشمگیری همراه شود. اگرچه پروفیلهای ایرانی به لحاظ کیفیت، تفاوت چندانی با نمونههای خارجی ندارد و محصولات آلومینیومی به کشورهای عراق، ترکیه و حتی چین نیز صادر میشود اما متاسفانه مشکلاتی نیز در حوزه صادرات طی سالیان اخیر به وجود آمده است که ضرورت دارد اقدامات لازم جهت رفع آنها صورت پذیرد.
وی در ادامه به نقش تحریم در صنعت اشاره کرد و گفت: تحریم، تاثیر مستقیم چندانی در صنعت آلومینیوم نداشته است؛ چراکه نیاز بازارهای منطقهای به محصولات آلومینیومی رو به افزایش و مواد اولیه کافی برای تولیدکنندگان در داخل کشور موجود است و واردات چندانی صورت نمیگیرد.
مدیرعامل شرکت آلومینیوم کهن بنیاد اراک در پایان یادآور شد: افزایش هزینههای معیشتی که بیتاثیر از تحریمها نیست، باعث شده است که صنایع تولیدی با کمبود نیروی انسانی روبهرو شوند؛ چراکه افزایش ۵۷ درصدی دستمزد نیروی انسانی نیز نتوانسته است نیازهای قشر کارگر را تامین کند و همین مسئله منجر به افزایش بیکاری در جامعه شده است و میزان درآمد، تناسبی با هزینههای زندگی ندارد.