مدیرعامل شرکت سامان دژپارس گفت: تولید یک سازه فلزی از زمان دریافت سفارش تا شروع به کار، حدودا یک ماه زمان می‌برد و عدم ثبات قیمت‌ها حتی در همین زمان کوتاه، تولید را با مشکل مواجه می‌کند و انگیزه را از تولیدکنندگان می‌گیرد.
حامد محمدیوسف در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» اظهار داشت: شرکت سامان دژپارس یکی از سازندگان سازه‌های فلزی است و با توجه به شرایط نابه‌سامان کنونی بازار، فعالیت خود را به صورت سفارشی انجام می‌دهد. این یعنی شرکت ما ورق گرم فولادی را از کارفرما تحویل می‌گیرد و با انجام عملیات روی آن، اسکلت‌های فلزی را در ابعاد گوناگون بسته به سفارش، تحویل می‌دهد.
وی افزود: برای ساخت سازه‌های فلزی از ورق‌های گرم فولادی شرکت‌های فولاد مبارکه، فولاد اکسین، فولاد کاویان و… استفاده می‌کنیم که ضخامت آن‌ها از دو تا ۷۰ میلی‌متر است. ورق‌های بسیار نازک یعنی تا ۶ میلی‌متر برای ساخت سازه‌های فلزی، در جان تیرورق‌ها و تیر فرعی به کار می‌رود؛ ورق‌های بسیار ضخیم ۶۰ تا ۷۰ میلی‌متر فولادی برای باکس‌ها، ستون‌ها و اچ‌ها(H) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مدیرعامل شرکت سامان دژپارس خاطرنشان کرد: سازه‌های فلزی تقریبا در همه جا به کار می‌روند البته برای سوله‌ها عموما ورق‌های بسیار نازک یعنی حدود دو تا سه میلی‌متر برای مقاطع Z و قوطی برای ساخت کارگاه‌ها و کارخانه‌های صنعتی به کار می‌رود که به آن‌ها معمولا ورق ریزبار گفته می‌شود.
کاهش تقاضا برای سازه و سوله
محمدیوسف در خصوص تامین مواد اولیه برای ساخت سازه‌های فلزی، عنوان کرد: عمده مواد اولیه شرکت سامان دژپارس از فولاد مبارکه انجام می‌شود که البته بخشی از آن سهمیه اختصاصی بوده و بخش دیگر نیز از بازار آزاد است. البته ورق دیگر شرکت‌ها نظیر فولاد اکسین و فولاد کاویان نیز در لیست تامین‌کنندگان ما قرار دارند.
وی اضافه کرد: ممکن است برخی مواقع با توجه به شرایط بازار تامین مواد اولیه به موقع انجام نشود زیرا باید در هر بخش از سازه، ورق با مشخصات خاص مانند ضخامت و گرید و ابعاد تعیین شده به کار رود که در برخی از مواقع نمی‌توان در هنگام دریافت سفارش یک سازه، همه مواد اولیه را تامین کرد. بنابراین تامین مواد اولیه سختی‌های خاص خود را دارد.
مدیرعامل شرکت سامان دژپارس با اشاره به وضعیت بی‌ثبات تامین مواد اولیه، بیان کرد: همواره برای ساخت سوله و سازه‌های صنعتی و ساختمانی تقاضا وجود دارد اما این تقاضا نسبت به سال‌های گذشته بسیار کمتر است. همچنین در گذشته به دلیل اینکه هزینه تولید سازه با استفاده از بتن و میلگرد، ارزان‌تر از تولید آن با استفاده از ورق فولادی تمام می‌شد، برخی از متقاضیان سازه‌های بتنی را به سازه‌های تولید شده از ورق فولادی ترجیح می‌دادند اما طی یکی دو ماه اخیر، قیمت بتن افزایش یافته که به کاهش تقاضای سازه‌های بتنی انجامیده است.
محمدیوسف ادامه داد: ورق فولادی همواره قیمتی بیش از میلگرد در بازار داشته و اکنون نیز بهای آن در بازار به بیش از ۱۴ هزار تا ۱۵ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم برای گریدهای معمولی مانند ST37 و بیش از ۲۰ هزار تومان برای گریدهای خاص مانند ST52 می‌رسد. از این رو علی‌رغم افزایش نسبی حجم سفارش‌ها برای ساخت سازه‌های فلزی با ورق فولادی در سال جاری، این نو سازه‌ها تقاضای کمتری را نسبت به سازه‌های بتنی به خود اختصاص می‌دهد.
تمایل نسبی مشتریان به بتن و میلگرد
مدیرعامل شرکت سامان دژپارس مطرح کرد: اکثر مشتریان شرکت ما که طی سال‌های گذشته با آن‌ها کار کرده بودیم، تمایل داشتند که حتی برخی از پروژه‌های خود را که به ورق فولادی نیاز داشت، با سازه‌های بتنی اجرا کنند زیرا اسکلت بتنی از نظر قیمت تمام شده با سازه‌های ورق فولادی قابل رقابت بود. همچنین با توجه به اینکه برای سازه‌های تولید شده از ورق فولادی، استانداردها و روش‌های جدیدتری به بازار آمده بود که برخی هزینه‌ها را به سازندگان و کارفرماها تحمیل می‌کرد، برخی از سازه‌ها به جای استفاده از ورق فولادی، با بتن و میلگرد اجرا می‌شدند.
وی ابراز کرد: برخی از سازه‌های فلزی را حتی با وجود قیمت نسبتا بالای ورق فولادی در بازار، باید با ورق فولادی ساخت و به همین دلیل تقاضا این سازه‌ها نیز قابل توجه است. این موضوع به ویژه برای ساخت سوله‌های صنعتی و کارخانه‌ها، اسکلت فلزی برای ساختمان‌های مختلف داخل شهر بیشتر صدق می‌کند.
افزایش بی‌رویه قیمت‌ها، چالش نخست تولیدکنندگان
محمدیوسف با گلایه نسبت به چالش‌های موجود برای تولیدکنندگان سازه‌های فلزی، خاطرنشان کرد: مهم‌ترین چالش تولیدکنندگان در شرایط کنونی افزایش بی‌رویه قیمت‌ها است و به این مورد باید سر و کار داشتن تولیدکنندگان با مسائلی همچون بیمه، مالیات و… را نیز اضافه کرد. با این حال، تولیدکنندگان تنها نظاره‌گر شرایط حاضر هستند و عملا کاری از دست آن‌ها برای تغییر اوضاع برنمی‌آید.
وی تصریح کرد: افزایش قیمت‌ها تقریبا بسیاری از تولیدکنندگان را زمین‌گیر کرده است؛ به طوری که از دریافت سفارش برای شروع کار تا تحویل آن، قیمت‌ها افزایش یافته و قابل پیش‌بینی نیست. به طور مثال، از دریافت سفارش، حدود دو هفته به طول می‌انجامد که کارفرما قیمت و نوع سازه را به صورت دقیق بررسی و سپس اقدام به عقد قرارداد کند. حدود یک هفته نیز زمان دریافت نخستین پیش‌پرداخت خواهد بود.
مدیرعامل شرکت سامان دژپارس ابراز کرد: برای شروع کار به پودر و الکترود جوش، سیم، صفحه سنگ، ورق و… به عنوان مواد مصرفی نیاز داریم اما از زمان شروع برآورد قیمت سازه تا انعقاد قرارداد و تامین مواد اولیه، به طور حتم قیمت‌ها تغییر زیادی خواهند داشت. به گونه‌ای که اقلام مصرفی به ویژه ورق فولادی حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش می‌یابد. وضعیت تولید با توجه به افزایش قیمت‌ها بسیار بغرنج است و تولیدکنندگان هیچ چشم‌انداز روشن و مثبتی از وضعیت کنونی ندارند.
محمدیوسف اذعان کرد: در گذشته حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر در مجموعه سامان دژپارس فعالیت می‌کردند. تولید در مجموعه ما به حدود یک هزار و ۷۰۰ تا دو هزار تن سازه و اسکلت فلزی در ماه می‌رسید اما شرایط به گونه‌ای پیش رفته است که تولیدکنندگان قادر به ادامه فعالیت نیستند و قدرت جذب پروژه جدید را ندارند. حتی دیگر انگیزهای برای تولید باقی نمانده و علت این موضوع نیز عدم ثبات در بازار است.
وی در پایان ثبات اقتصادی را نخستین لازمه تداوم در تولید دانست و عنوان کرد: تولیدکنندگان انتظار دارند که برای مدت مشخصی ثبات در وضعیت اقتصادی به وجود آید که تا پایان سال بتوانند حساب‌های خود را تسویه کنند. با این حال، بی‌ثباتی در همه زمینه‌ها نفس تولیدکنندگان را به شماره انداخته است.
انتهای پیام//
