مدیرعامل شرکت درفک منجیل گفت: در تمام دنیا واحدهای تولیدی به عنوان یک عنصر کمکی برای رشد اقتصادی شناخته شده‌اند و دولت‌ها تسهیلات و خدمات ویژه‌ای در جهت رشد و توسعه فعالیت تولیدی به کارخانه‌ها و کارگاه‌ها اعطا می‌کنند، در صورتی که در ایران واحدهای تولیدی گویی یک عامل مزاحم هستند و سازمان‌های دولتی هر آنچه در توان دارند را به میدان می‌آورند و با وضع قوانین عجیب مانع فعالیت آن‌ها می‌شوند و در نهایت کارخانه‌هایی که توان کمتری دارند، تعطیل می‌شوند.
روزبه عسکری در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: شرایط تولید در ایران روز به روز سخت‌تر می‌شود؛ به گونه‌ای که بعد از فروش محصول سفارشی، نمی‌توانیم مجدد به همان میزان محصول تولید کنیم زیرا قیمت مواد اولیه جهش یافته و طبیعتا با توجه به نقدینگی موجود مقدار کمتری مواد اولیه می‌‌توانیم خریداری کنیم.
وی افزود: با ادامه این مسیر نیاز به سرمایه در گردش هر روز بیشتر می‌شود و امکان راه‌اندازی واحدهای جدید تولیدی به هیچ عنوان وجود ندارد. گفتنی است که در این شرایط کنترل قیمت‌های دستوری نمی‌تواند نتیجه مطلوبی داشته باشد، اما صنایع بالادستی می‌توانند در کنار اوج‌گیری قیمت‌ها شرایط خرید را برای مشتریان تسهیل کنند. به طور مثال، نرخ سود را کاهش دهند یا بازه بازپرداخت را بلندمدت کند یا اینکه در صورت امکان شرایط تاثیر ضمانت‌نامه‌های بانکی را تغییر دهند؛ شاید به این طریق، گره کوچکی از مشکلات تولیدکنندگان گشوده شود.
معاملات ریالی در بورس کالا
مدیرعامل شرکت درفک منجیل تصریح کرد: قبل از شیوع ویروس کرونا شرایط سخت بود اما اکنون شرایط دشوارتر شده و با وجود این ویروس جهانی به جرات می‌توان گفت که تمام واحدهای تولیدی چک برگشتی و اقساط معوق دارند و با وجود این بدحسابی‌ها نمی‌توان از هیچ بانکی ضمانت‌نامه برای خرید مواد اولیه دریافت کرد. اگر ساز و کار بورس کالا به گونه‌ای بود که بر اساس ریال کشور عرضه و تقاضا را انجام می‌داد، یک شرایط ایده‌آل و سالم برای واحدهای تولیدی و مشتریان فراهم می‌شد. تقریبا می‌توان گفت که حجم زیادی از مشکلات تولید مربوط به بورس کالا هست و به این طریق حل می‌شود.
عسکری ابراز کرد: بر اساس یکی از اصول اقتصادی، زمانی که نرخ یک ماده مانند کاتد در دو کشور ایران و ترکیه متفاوت است، اگر قیمت داخلی را کمتر در نظر بگیرند میزان تقاضا افزایش می‌یابد و به طور طبیعی با افزایش تقاضا، نرخ نیز رشد می‌کند؛ به طوری که به قیمت موجود در کشور ترکیه برسد. طرز صحیح قیمت‌گذاری و داد و ستد به این شکل است که یک مبنای ریالی در بورس کالا تعیین شود و با عرضه محصول میزان تقاضا به حدی افزایش می‌یابد که قیمت نهایی نیز تا مبلغ مورد نیاز روند صعودی خواهد داشت؛ همان کاری که اکنون به صورت دستوری و بر اساس فرمول در حال انجام است.
وی ادامه داد: شرایط ذکر شده را تنها یک بورس کالای واقعی می‌تواند رقم بزنم که شاهد تقاضای واقعی باشیم و برآورد کنیم چه میزان صادرات وجود دارد و چه میزان سهم تولیدکنندگان داخلی است. در چنین بورسی حتی به قیمت‌های پایین‌تر از نرخ جهانی نیز خواهیم رسید اما اکنون در واقع در جزیره‌ای بدون هیچ ارتباط بین‌المللی هستیم که باید پایبند شرایط داخلی باشیم و قیمت‌ها بر اساس میزان عرضه و تقاضای داخلی تعیین می‌شوند.
به تعطیلی کارخانه می‌اندیشیم!
مدیرعامل شرکت درفک منجیل مطرح کرد: با توجه به اتفاقات ذکر شده در چند سال اخیر، میزان تولید مجموعه از ظرفیت اسمی بسیار کمتر شده است و هرچه پیش می‌رویم، این میزان نیز کمتر می‌شود. در حال حاضر به طور جدی گزینه‌های موجود را برای ادامه فعالیت یا تعطیلی کارخانه بررسی می‌کنیم. تولید در چنین شرایط اقتصادی عاقلانه به نظر نمی‌رسد و اگر بتوانیم عواقب ناشی از تعطیلی کارخانه را بپذیریم، قطعا از ادامه فعالیت تولیدی منصرف خواهیم شد. واقعیت این است که این موارد شامل صنعت مس نمی‌شود بلکه تمامی کسب و کارها و صنایع موجود در کشور را دربرمی‌گیرد.
عسکری در ادامه یادآور شد: تولیدکننده نقش کلیدی در اشتغال‌زایی و رشد اقتصادی کشور دارد اما قوانین به گونه‌ای تدوین شده که نه تنها از تولیدکنندگان حمایتی صورت نمی‌گیرد، بلکه آن‌ها را به نوعی بدهکار دولت می‌کند. در ایران تولیدکننده تنها به دلیل علاقه‌ای که به حوزه خود دارد، به فعالیت خود ادامه می‌دهد، چراکه چالش‌های این حوزه بیش از سودآوری آن است.
وی عنوان کرد: بیشترین زمان ما به جای رسیدگی به واحد ریخته‌گری خود، باید برای گشودن گره‌های بیهوده‌ای که ارگان‌های دولتی ایجاد کرده‌اند یا رسیدگی به قوانین خلق‌الساعه سازمان‌ها صرف شود. در حالی که تولیدکننده باید تمرکز خود را بر امور تولیدی مجموعه بگذارد و در جهت رشد و توسعه کارخانه خود اقدام کند.
رونق تولید با ایجاد تقاضا توسط دولت
مدیرعامل شرکت درفک منجیل خاطرنشان کرد: بسیاری از کارخانه‌ها که پیش‌تر فعال بودند، اکنون واحد تولیدی خود را تعطیل کردند و نقش واسطه را ایفا می‌کنند. چراکه واسطه‌گری یا دلالی، سود بیشتری نسبت به تولید دارد و محدودیت‌های قانونی نیز در این زمینه وجود ندارد. یک تولیدکننده باید صبر زیادی داشته باشد تا علاوه بر کنترل مشکلات، بتواند پاسخ تمام مسئولین نظارتی را نیز بدهد. بر اساس بازاریابی کلاسیک می‌توان گفت که میزان تقاضا، نیاز و عرضه را به وجود می‌آورد. اگر این کشور به عرضه محصول نیاز داشت، دولت برای آن تقاضا فراهم می‌کرد و خدمات و تسهیلاتی را در این راستا به واحدهای تولیدی ارائه می‌کرد اما تا زمانی که این نگرش نسبت به مدیران عامل کارخانه‌ها وجود دارد که گویی مرتکب اختلاس شده‌اند، نمی‌شود دست به تولید زد.
عسکری در پایان بیان کرد: در یک ماه گذشته به دلیل رکود اقتصادی در دنیا، قیمت جهانی مس همانند نفت افت چشمگیری داشت اما این موضوع کوچک‌ترین تاثیری بر قیمت‌های داخلی نداشت. بسیاری از شرکت‌های فعال در حوزه فلزات به ویژه مس در دنیا پیش‌بینی کرده‌اند وضعیت قیمتی مس تا پایان فصل گرما با همین روند ادامه خواهد داد و باید منتظر واکنش آن در فصل سرما و با وجود ویروس کرونا باشیم که در این دوره ۶ ماهه نوسانات قیمتی چگونه رقم خواهد خورد و تولیدکنندگان نیز در این مدت که برای اولین بار آن را تجربه خواهند کرد چگونه عمل می‌کنند.
انتهای پیام//
