مدیر تولید شرکت لوله و پروفیل آنتن‌کار امین، تولیدکننده لوله‌های روغنی گفت: یکی از مهم‌ترین دلایل ناهمخوانی میان میزان واقعی تولید لوله و پروفیل فولادی با ظرفیت ایجاد شده در این صنعت، کمبود ورق گرم و روغنی در بازار و به نوعی خام‌فروشی آن به سایر کشورهاست؛ در حالی که اگر مواد اولیه کافی در اختیار واحدهای تولیدکننده لوله و پروفیل فولادی قرار بگیرد، این مهم علاوه بر افزایش تولید، رونق صادرات و ارزآوری به داخل کشور در چنین شرایط دشوار اقتصادی را به همراه خواهد داشت.
علی عبدل در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» اظهار داشت: زمینه فعالیت شرکت لوله و پروفیل آنتن‌کار امین، تولید لوله‌های روغنی با هدف استفاده در صنایعی همچون ساختمان‌سازی، خودروسازی و لوازم خانگی است. محل کارخانه ما در جاده مخصوص تهران کرج واقع شده است و از آنجایی که کارخانه‌های بزرگ خودروسازی کشور نیز در این نقطه از پایتخت قرار دارند، بنابراین بخش عمده تولیدات مجموعه در صنعت خودروسازی مصرف می‌شود. در واقع لوله‌های روغنی، لوله‌های سبک‌وزن و در عین حال مقاومی هستند که اغلب با استفاده از ورق‌های روغنی و به روش نورد سرد تولید شده و در قسمت‌های مختلف خودرو مانند اهرم‌های صندلی، رینگ فرمان، لوله‌های آب و هیدرولیک و… مورد استفاده قرار می‌گیرند.
به گفته وی، محصولات شرکت لوله و پروفیل آنتن‌کار امین توسط واحدهای پیمانکار و قطعه‌ساز که زیرمجموعه شرکت‌های بزرگ خودروسازی کشور به شمار می‌آیند، خریداری شده و در ادامه در بخش‌های مختلف خودرو که پیش‌تر به آن‌ها اشاره شد، استفاده می‌شوند.
اختلاف قیمت ورق روغنی در بازار و بورس
مدیر تولید شرکت لوله و پروفیل آنتن‌کار امین با اشاره به اینکه ما ورق سرد مورد نیاز خود را از بازار تامین می‌کنیم، افزود: فرایند خرید مواد اولیه از بورس کالای ایران، بسیار دشوار و زمان‌بر است و بر همین اساس ترجیح می‌دهیم که ورق روغنی را از بازار آزاد تامین کنیم. از طرفی، متاسفانه سهمیه ورق کافی در اختیار واحدهای کوچک تولیدکننده لوله و پروفیل فولادی قرار نمی‌گیرد و در این شرایط، چاره‌ای جز خرید ورق سرد با قیمت بالاتر از سطح بازار وجود ندارد. هم‌اکنون ورق روغنی با قیمتی در حدود ۵۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم در بازار آزاد به فروش می‌رسد؛ در حالی که نمونه مشابه آن در بورس، با قیمتی در حدود ۴۵ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم معامله می‌شود. با توجه به اینکه واحدهای صنعتی با انبوهی از چالش‌ها و معضلات در راستای ادامه فعالیت خود مواجهند، همین اختلاف قیمت مواد اولیه در بورس و بازار آزاد می‌تواند منجر به تعطیلی آن‌ها، به ویژه کارگاه‌های کوچک‌مقیاس شود.
عبدل با بیان اینکه سیستم توزیع مواد اولیه به ویژه برای واحدهای کوچک صنعتی عادلانه نیست، ادامه داد: زمانی که ما ورق روغنی را مستقیما از خود شرکت تولیدکننده ورق خریداری می‌کردیم، شرایط تولید بسیار مناسب‌تر و با رونق قابل‌توجهی همراه بود اما در ادامه با موظف کردن تولیدکنندگان به عرضه محصولات خود در بورس کالای ایران، شرایط به قدری دشوار شد که متاسفانه تولید از رونق افتاد و بسیاری از افراد ناچار به ترک این عرصه شدند.
وی با تاکید بر اهمیت به‌روزرسانی خطوط تولید در واحدهای لوله و پروفیل فولادی، تصریح کرد: لوله‌های روغنی در مجموعه ما پس از سه فرایند اسلیت «Slate»، رول فرمینگ «Roll Forming» و جوش القایی «Induction Welding»، با استفاده از دستگاه اسلیتر ساخت داخل و دانش تمام آلمانی تولید می‌شود. در حالی که تکنولوژی مورد استفاده در خط تولید شرکت متعلق به حدود ۳۰ سال قبل است، برخی از تجهیزات و قطعات مورد نیاز خود مانند گیربکس‌ها، موتورها و… را از داخل تامین کرده‌ایم و کلیه امور مرتبط با تعمیرات، نگهداری و سرویس‌های دوره‌ای را توسط کارشناسان مجموعه انجام داده‌ایم. ما معتقدیم که به‌روزرسانی تکنولوژی در خطوط تولید واحدهای صنعتی یک ضرورت است که هرگونه کوتاهی در اجرای آن، منجر به عقب‌ماندگی از مسیر توسعه و پیشرفت خواهد شد. از همین رو تلاش کرده‌ایم هم‌پای با تکنولوژی‌های جدید، در مسیر متنوع‌سازی لوله‌های روغنی (سبک) حرکت کنیم و با توجه به خط تولید اروپایی که در اختیار داریم، تولید محصولات باکیفیت را در دستور کار خود قرار داده‌ایم.
این فعال صنعت لوله و پروفیل فولادی در ادامه به تولید و صادرات انواع لوله‌های روغنی توسط ۱۶۰ تا ۱۷۰ واحد صنعتی فعال در این بخش اشاره کرد و گفت: آنچه در این بین باید مورد واکاوی و بررسی کارشناسانه قرار بگیرد، دلایل ناهمخوانی موجود میان ظرفیت ایجاد شده و میزان واقعی تولید در کارخانه‌های لوله و پروفیل فولادی در کشور است. علی‌رغم اهمیت تولید و صادرات محصولات فولادی با ارزش افزوده بالا، متاسفانه صادرات مواد اولیه و یا همان خام‌فروشی در کانون توجه شرکت‌های بزرگ فولادی قرار گرفته است؛ در حالی که تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی تشنه تامین ورق مورد نیاز خود هستند، بازار داخی به دلیل چالش‌های موجود در زمینه عرضه و نوسانات قیمتی ورق متلاطم شده و از این رو ماده اولیه کافی در اختیار افراد قرار نمی‌گیرد. به همین دلیل است که میزان تولید لوله و پروفیل فولادی در کشور، با ظرفیت ایجاد شده در این بخش هم‌خوانی ندارد و روز به روز به اختلاف موجود نیز افزوده می‌شود. در شرایط فعلی که کشور نیازمند ارزآوری و رونق اقتصادی هرچه بیشتر است، باید زمینه صادرات محصولات فولادی مانند لوله و پروفیل به کشورهای عراق، افغانستان، حاشیه دریای خرز و خلیج فارس بیش از پیش فراهم شود که این مسئله، مستلزم مقابله با خام‌فروشی و حمایت از تولیدکنندگان کوچک‌مقیاس در راستای تامین ورق مورد نیاز است؛ ناگفته نماند که اقدامات اثربخشی نیز در این خصوص انجام شده که البته کافی نیست و امیدواریم در ادامه اجرای این اقدامات افزایش پیدا کند.
همه چیز روی کاغذ به نفع تولید است!
عبدل با بیان اینکه علی‌رغم نام‌گذاری سال جدید بر مبنای جهش تولید، نمی‌توان دورنمای مثبتی را در راستای تحقق آن متصور شد، خاطرنشان کرد: شعارهای سالیان اخیر به نحوی بوده است که گویا همه چیز باید به نفع تولیدکنندگان باشد اما متاسفانه در عمل این چنین نیست و ما به نوعی دچار شعارزدگی در این مدت شده‌ایم. متاسفانه انگیزه نیروی انسانی برای فعالیت در کارخانه‌های صنعتی به شدت کاهش یافته و از سوی دیگر، میل به درآمدزایی بیشتر از طریق مشاغل کاذب با رشد چشمگیری همراه شده است. این معضل، نمونه بارز عمل نکردن به شعارها و وعده‌های حمایت از تولید است؛ در حالی که اگر به وعده‌های مطرح شده جامه عمل پوشانده می‌شد، امروز شاهد این حجم از کمبود نیروی انسانی در کارخانه‌های تولیدی و صنعتی نبودیم.
وی در پایان ضمن اشاره به اهمیت اجرای پروژه‌های توسعه‌ای در کارخانه‌های صنعتی، یادآور شد: با توجه به قیمت بالای زمین در محدوده جاده مخصوص تهران کرج و از آنجایی که اجرای هرگونه توسعه‌ای نیازمند فضای کافی است، از این رو هنوز موفق به گسترش فضای کارخانه و اجرای طرح توسعه‌ای نشده‌ایم؛ با این وجود، یک سری اهداف و برنامه‌ها را در مسیر توسعه تعریف کرده‌ایم که امیدواریم در آینده با تامین زمین کافی، موفق به اجرای آن‌ها شویم.
انتهای پیام//
