جبار نورسینا در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: شرکت زنجان آریا در زمینه تولید ظروف مسی فعالیت دارد. در حال حاضر تنها با ۲۰ درصد ظرفیت تولید خود در حال فعالیت هستیم. اگر بخواهیم فعالیت با ظرفیت تکمیل را در نظر بگیریم، روزانه ۴۰۰ تا ۵۰۰ کیلوگرم انواع ظروف مسی را تولید میکردیم اما هماکنون این میزان به شدت کاهش یافته است شاید روزانه بتوانیم در نهایت ۶۰ کیلوگرم محصول تولید داشته باشیم.
وی با اشاره به پرچالش بودن سال ۱۳۹۹، مطرح کرد: در تشریح میزان تاثیر چالشهای رخ داده در سال گذشته باید به افزایش نرخ ارز و در نتیجه افزایش قیمت مواد اولیه مورد نیاز، بالاترین درصد را اختصاص داد؛ افزایش نرخ ارز بعد از شیوع کرونا به قدری چشمگیر بود که باعث شد تقاضا از سوی مشتریان کاهش پیدا کند؛ چراکه قیمت تمام شده محصولات نیز در پی افزایش نرخ دلار و قیمت مواد اولیه، ثبات نداشت و مشتری حاضر به پذیرش ریسک برای خرید محصول نبود که این عمل منطقی است.
ناکارآمدی دولت در کنترل قیمتها
این فعال حوزه مس در ادامه همچنین گفت: عدم توانایی دولت در تصمیمگیری برای کنترل قیمتها و نبود مدیریت صحیح برای قیمتگذاری، در به وجود آمدن چنین وضعیتی، سهم بهسزایی دارد که هیچگاه هم برای رفع آن اقدامی صورت نمیگیرد. اکثر مراکز فروش ظروف مسی مستقر در استان زنجان، دست نگه داشتهاند تا ببینند چه زمانی میتوانند با بودجهای که در اختیار دارند مجددا محصولات مورد نظر خود را تهیه کنند و به فروش برسانند.
حمایت نکردن از تولید
نورسینا در خصوص دیگر چالشهای مهم به وجود آمده عنوان کرد: به عنوان یک واحد تولیدی که باید برای تامین نیازهای خود از دریافت تسهیلات ویژه برخوردار شود، هیچ کمکی از جانب دولت برای رفع مشکلات اقتصادی دریافت نکردهایم و علاوهبراین، از سوی سازمانهای بیمه، امور مالیاتی و … مانعترشیهای مداومی صورت میگیرد و به جای تسهیل در روند فعالیت تولیدی، فقط تولیدکننده را با معضل مواجه میکنند. حمایت از تولید وجود خارجی ندارد و فقط در حد شعار باقی مانده است. در صورتی که اگر از بخش تولید حمایت نشود، افراد زیادی بیکار خواهند شد که این امر معضلات جدی را برای کشور به همراه خواهد داشت.
وی اضافه کرد: میتوانیم وام با بهره بسیار پایینی از بانک دریافت کنیم که آن هم مضاربهای استو فقط به ارزش سرمایه شخصی، وام اعطا میکنند و نه برای تولید و کارآفرینی. این خود یک ایراد بسیار مهم است که کاملا با شعار سال ۱۴۰۰ در تناقض است. چندین سال میشود که تمامی مدارک و سانااسناد لازم و معتبر را برای دریافت وام ارائه کردهایم اما مدام وعده روزها، ماهها و سالهای آتی را از سوی مسئولان بانکی میشنویم. ما حتی فکر میکردیم ممکن است اخذ این وام و تزریق آن به منبع مالی شرکت، به علت چالشهای اقتصادی سنگین، در سال ۱۳۹۹ اتفاق بیفتد اما بانک کماکان دریغ از انجام این امر میکند.
تولید ظروف مسی با استفاده از ضایعات
رئیس هیئت مدیره شرکت زنجان آریا در خصوص مواد اولیه مورد استفاده در این شرکت و منابع تامین آن، بیان کرد: برای تولید محصولات خود از ضایعات سیم، کابل و سیمپیچهای مسی استفاده کرده که آنها را از بنگاههای ضایعاتی استان زنجان تامین میکنیم. تولید ظروف مسی به این نحو است که ضایعات را ذوب میکنیم، قالبگیری و نورد انجام میشود. از صفر تا ۱۰۰ فرایند تولید ظروف مسی در این شرکت داخلی است و به دو روش سنتی و دستگاهی فعالیت صورت میگیرد.
قطع برق، باعث شکستن بوته کوره ذوب شد
این فعال حوزه مس در خصوص آسیب جدی که به دلیل قطعیهای پیاپی برق طی یک ماه اخیر به ماشینآلات و دستگاههای فعال در خطوط تولید کارخانهها وارد شد، اذعان کرد: متاسفانه در حال حاضر، بوتهای که برای ذوب ضایعات داخل کوره بود، شکسته است و برای تهیه هر بوته برای ذوب، باید ۱۶ میلیون تومان هزینه بپردازیم و وقتی منبع مالی قوی نداشته باشیم، تامین بوته برای ما چالشبرانگیز خواهد بود زیرا تولید بدون این قطعه ممکن نیست. علت این حادثه، قطعیهای پی در پی برق بود و متاسفانه هیچ مسئولی در این رابطه پاسخگو نیست.
آغاز ۱۴۰۰، پایان صنعت ظروف مسی خواهد بود
نورسینا در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» مبنی بر اینکه چه برنامه توسعهای برای سال ۱۴۰۰ در دستور کار شرکت قرار دارد و تا کنون چه میزان از آن تحقق یافته است، تصریح کرد: از سالها پیش در فکر افزایش تولید و توسعه سبد محصولات بودیم اما متاسفانه هنوز نتوانستهایم به هدف نهایی خود دست پیدا کنیم. متاسفانه باید این حقیقت را پذیرفت که صنعت ظروف مسی رو به نابودی است؛ تقریبا ۸۰ همکاران ما در این صنف، کارخانههای خود را تعطیل کرده و خانهنشین شدهاند. ما نیز به دلیل اینکه تعداد افراد مشغول به کار در این واحد قابل توجه است، سعی در ادامه فعالیت تولیدی خود داریم.
دردها زیاد است و درمان کم
رئیس هیئت مدیره شرکت زنجان آریا در انتها یادآور شد: همه تولیدکنندگان در سال ۱۳۹۹، بیش از پیش از دولت و مسئولین توقع رفع معضلات را داشتند اما آنقدر سازمانها و ادارات مختلف، تولیدکنندگان را بین هم پاسکاری کردند که به کلی قید بهبود وضعیت نامطلوب صنعت از طریق دولت را زدند و خود به فکر چارهاندیشی برای حفظ روند تولید و فروش محصولات خود و راضی نگه داشتن مشتریان کردند. به طور کلی، باید گفت از دست دولت کاری ساخته نیست و این خود تولیدکنندگان هستند که میتوانند خود را از این شرایط نامناسب نجات دهند و با پیدا کردن راههای منطقی برای تامین مواد اولیه و تقویت منابع مالی شرکت، به فعالیت خود ادامه دهند.