مدیرعامل شرکت صنایع لوله‌های گالوانیزه روی‌پوشان قزوین گفت: فرایند شست‌وشوی لوله سیاه یا همان اسیدشویی «Pickling»، در ۶ تا هفت وان مخصوص انجام شده و به دنبال آن چربی و ذرات پودر موجود در سطح لوله تمیز می‌شود؛ این در حالی است که اجرای این مهم، نیازمند آموزش نیروی انسانی و آشنایی کامل با فرایند اسیدشویی بوده و در ادامه با توجه به استفاده از دیگ‌های بزرگ با وزن ۲۰ تا ۲۵ تن «Kettle»، نیروی انسانی باید از تجربه و دانش کافی در خصوص نحوه استفاده از دیگ‌ها و کوره‌های موجود برخوردار باشد.
مسعود رزاز در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» اظهار داشت: حدود ۲۵ سال از آغاز فعالیت ما در حوزه گالوانیزه گرم «Hot Dip Galvanized» می‌گذرد و در حال حاضر فعالیت خود را بر تولید لوله‌های گلخانه‌ای متمرکز کرده‌ایم. علاوه‌براین، مشغول تولید سینی کابل گالوانیزه، برج‌های روشنایی و تیرهای تلسکوپی هستیم و زمینه اشتغال ۷۰ تا ۸۰ نفر را به صورت مستقیم در شهرک صنعتی لیا فراهم کرده‌ایم.
وی با بیان اینکه فرایند گالوانیزه با هدف افزایش طول عمر و جلوگیری از زنگ‌زدگی قطعات مختلف صنعتی انجام می‌شود که یکی از روش‌های آن، پوشش‌دهی آهن و فولاد با استفاده از فلز روی است، افزود: در فرایند گالوانیزه گرم (HDG)، روی خالص با عیار ۹۹٫۹۸ درصد در دیگ‌های بزرگی به نام «Kettle» با وزن ۲۰ تا ۲۵ تن در ابعاد ۷٫۵ متر طول، ۱٫۸۰ متر عمق و ۱٫۳۰ متر عرض ذوب می‌شود. فلز روی برخلاف آهن که نقطه ذوب آن حدود یک هزار و ۵۳۵ درجه سانتی‌گراد است، در دمای حدود ۴۲۰ درجه سانتی‌گراد ذوب شده و پس از غوطه‌ور کردن قطعات آهنی در مذاب آن، پیوند اتمی (کریستالیزاسیون) بین مولکول‌های روی و آهن شکل می‌گیرد. در ادامه یک «پوشش» روی بر بدنه قطعه آهنی ایجاد می‌شود که تفاوت بسیاری با رنگ داشته و از پایداری، طول عمر و چسبندگی بیشتری نسبت به رنگ برخوردار است. در مجموعه ما، این فرایند با هدف تولید لوله‌های گلخانه‌ای به صورت اتوماتیک انجام می‌شود؛ به نحوی که میزان پوشش روی بر بدنه این لوله‌ها در حدود ۵۰۰ میکرون ایجاد شده و با اطمینان خاطر می‌توان از این لوله‌ها در حدود ۲۰ تا ۳۰ سال در مناطق شرجی و کوهستانی که احتمال زنگ‌زدگی آهن بیشتر است، استفاده کرد. برای مثال، گالوانیزاسیون گاردریل مورد استفاده در پروژه آزادراه قزوین – رشت در سال ۱۳۸۴ توسط مجموعه ما انجام شد و با گذشت کمتر از ۲۰ سال از آن زمان، همچنان شاهد استفاده از این گاردریل‌ها در این آزادراه هستیم.
چالشی در تامین مواد اولیه نداریم
مدیرعامل شرکت صنایع لوله‌های گالوانیزه روی‌پوشان قزوین در ادامه به تامین پایدار مواد اولیه این مجموعه اشاره کرد و گفت: بخش عمده مواد اولیه مورد نیاز ما شامل لوله و شمش روی می‌شود و خوشبختانه با مشکل خاصی در تامین آن‌ها مواجه نیستیم؛ به نحوی که لوله سیاه را از شرکت‌های مطرح داخلی و شمش روی را از تولیدکنندگان این محصول در شهر صنعتی البرز که حدود ۲۰ تا ۲۵ کارگاه صنعتی هستند، تهیه می‌کنیم؛ البته امکان خرید شمش روی از بورس کالای ایران نیز برای ما فراهم است و برای مثال روز یکشنبه ۱۴ مرداد ماه، ۲۵ تن از این محصول را با قیمت ۱۵۶ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم از این تالار صنعتی خریداری کردیم.
رزاز ضمن اشاره به معظل قطعی برق صنایع در سال‌های اخیر، تصریح کرد: برق کارخانه‌های تولیدی فعال در شهرک صنعتی لیا واقع در استان قزوین به مدت دو روز در هفته طی روزهای اخیر قطع شده و عدم برنامه‌ریزی دولت و وزارت نیرو جهت تامین پایدار برق صنایع، هزینه‌های گرافی را برای صنعتگران و تولیدکنندگان به همراه داشته است؛ به نحوی که ما ناچار به خرید ژنراتور برق با قیمتی در حدود دو میلیارد تومان شدیم و اکنون در تامین سوخت مورد نیاز آن که همان گازوئیل است، با چالش روبه‌رو هستیم. بدون شک این معضل در کارخانه‌های بزرگ فولادی که گاها میزان برق مصرفی آن‌ها از دو مگاوات هم عبور می‌کند، نمود بیشتری پیدا کرده و منجر به تعطیلی و توقف تولید در روزهای گرم سال می‌شود. از این رو ضرورت دارد برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات لازم توسط مدیران ارشد در راستای تامین پایدار برق صنایع صورت پذیرد تا کارفرمایان و صاحبان صنایع با دغدغه خاطر کمتری به فعالیت خود ادامه دهند.
وی محدودیت‌های صادراتی را از دیگر چالش‌های مهم در حوزه تولید برشمرد و مطرح کرد: طی سال‌های ۱۴۰۰-۱۳۹۹، ما محصولات خود را بدون هیچ‌گونه محدودیتی به کشورهای مختلف اعم از ازبکستان، ارمنستان، گرجستان، ترکمنستان، عراق و افغانستان صادر می‌کردیم و به طور کلی صادرات مقاطع فولادی از رونق خوبی برخوردار بود؛ ضمن اینکه مشوق‌های مالی اعم از معافیت‌های مالیاتی نیز برای صادرکنندگان در نظر گرفته می‌شد. با توجه به شرایط مناسب صادرات در آن برهه زمانی، ما اقدام به راه‌اندازی یک خط تولید جدید کردیم و امید فراوانی به رشد درآمدزایی مجموعه از محل فروش صادراتی داشتیم؛ چراکه بیش از ۸۰ درصد محصولات خود را به مشتریان خارجی می‌فروختیم اما متاسفانه در ادامه وضع یک‌سری بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های غیرکارشناسانه و خلق‌الساعه، منجر به افت صادرات و در نهایت توقف آن در شرکت‌های فولادی شد؛ به گونه‌ای که اکنون نه تنها مشوق‌های مالیاتی در حوزه صادرات در نظر گرفته نمی‌شود بلکه صادرکنندگان ملزم به عرضه ۱۰۰ درصد ارز حاصل از صادرات خود در سامانه نیما هستند و نقل و انتقال ارز نیز به سختی صورت می‌پذیرد.
صادرات؛ راهکار برون‌رفت بازار از رکود
مدیرعامل شرکت صنایع لوله‌های گالوانیزه روی‌پوشان قزوین در همین راستا ادامه داد: ما معتقدیم که دولت باید زمینه توسعه صادرات را برای صنایع کوچک مانند لوله و پروفیل فولادی که در حال حاضر فعالان این صنعت با مازاد نیاز داخل مواجهند، فراهم کند و حمایت از این صنایع را در دستور کار خود قرار دهد؛ درست همانند کشورهایی مانند هند و ترکیه که ترقی و پیشرفت صنایع کوچک، زمینه‌ساز رشد و توسعه اقتصادی این کشورها شده است و بر همین اساس امیدواریم نگاه مدیران و مسئولان دولتی در کشور ما نیز به صنایع کوچک تغییر پیدا کند. در حال حاضر بالغ بر ۲۰ میلیون تن ظرفیت تولید در صنعت لوله و پروفیل فولادی کشور تعریف شده و این در حالی است که میزان واقعی تولید این محصولات تنها به حدود دو میلیون تن در سال می‌رسد. از سوی دیگر، هم‌اکنون بازار داخلی لوله و پروفیل اشباع شده و تولیدکنندگان چاره‌ای جز عرضه محصولات خود در بازارهای صادراتی ندارند. بنابراین اگر هرچه سریع‌تر شرایط صادرات این محصولات تسهیل نشود، به تعداد واحدهای تعطیل در حوزه لوله و پروفیل فولادی کشور افزوده می‌شود و شرایط از آنچه که هست، دشوارتر و بحرانی‌تر خواهد شد.
رزاز با تاکید بر اهمیت آموزش نیروی انسانی فعال در واحدهای گالوانیزاسیون و آشنایی با خواص و ویژگی‌های فلزات مختلف به ویژه فولاد و روی، خاطرنشان کرد: در ابتدای خط تولید در کارخانه ما، فرایند شست‌وشوی لوله سیاه که همان اسیدشویی «Pickling» است، در ۶ تا هفت وان مخصوص انجام شده و به دنبال آن چربی و ذرات پودر مانند موجود در سطح لوله تمیز می‌شود. اجرای این مهم، نیازمند آموزش نیروی انسانی و آشنایی کامل با فرایند اسیدشویی است و در ادامه با توجه به استفاده از دیگ‌های بزرگی که پیش‌تر به آن‌ها اشاره شد، نیروی انسانی باید از تجربه و دانش کافی در خصوص نحوه استفاده از دیگ‌ها و کوره‌های موجود برخوردار باشد. لازم به ذکر است که ما همواره در دوره‌های آموزشی که توسط انجمن صنایع گالوانیزه ایران برگزار می‌شود، شرکت می‌کنیم و معتقدیم که آموزش نه تنها هزینه نیست بلکه سرمایه‌گذاری برای دستیابی به توسعه و پیشرفت در آینده است.
وی در پایان ضمن انتقاد از عدم حمایت دولت از فعالان بخش خصوصی، آینده صنعت فولاد در کشور را نامناسب ارزیابی کرد و خواستار فراهم کردن بستر سرمایه‌گذاری‌های جدید جهت تکمیل طرح‌های توسعه‌ای فولادی در استان‌های مختلف کشور شد.
انتهای پیام//
