مدیرعامل تعاونی معدنی کهران کویر، تولیدکننده کنسانتره سنگ‌آهن گفت: قیمت سنگ‌آهن متناسب با نوسان نرخ ارز در بازارهای جهانی تغییر پیدا می‌کند و معمولا روند صعودی داشته است. با این وجود، متاسفانه قیمت کنسانتره روند ثابتی دارد و در صورت افزایش نرخ ارز نیز دستخوش تغییرات چندانی نمی‌شود. در حالی که هم‌زمان با افزایش هزینه‌های مرتبط با معدنکاری در معادن سنگ‌آهن، هزینه تولید کنسانتره در کارخانه‌های کنسانتره‌سازی نیز رشد پیدا می‌کند و از این رو معتقدیم که قیمت کنسانتره باید متناسب با رشد قیمت سنگ‌آهن افزایش یابد.
علیرضا مظفری در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» عنوان کرد: در سطح استان سمنان که تعاونی معدنی کهران کویر در آن واقع شده است، تنها دو شرکت در حوزه تولید کنسانتره سنگ‌آهن فعالیت دارند که میزان ظرفیت اسمی تولید در هر یک از این دو واحد به ۱۵ تا ۲۰ هزار تن در سال می‌رسد. محصول کنسانتره به عنوان ماده اولیه تولید گندله در کارخانه‌های گندله‌سازی کشور مصرف می‌شود و در ادامه گندله تولیدی در واحدهای احیا مستقیم با هدف تولید آهن اسفنجی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
وی در ادامه به چالش‌های موجود در تولید کنسانتره سنگ‌آهن اشاره کرد و گفت: در حال حاضر قطعی برق در سطح استان، به مهم‌ترین معضل کارخانه‌های صنعتی تبدیل شده و تعاونی معدنی کهران کویر نیز از این مسئله مستثنی نیست. متاسفانه شرکت برق منطقه‌ای سمنان برق را به میزان تقاضای تولیدکنندگان در اختیار آن‌ها قرار نمی‌دهد و به علاوه در روزهای گرم سال با قطعی بی‌موقع و چندین باره برق، منجر به توقف تولید و ضرر و زیان‌های مالی هنگفت به دستگاه‌ها و ماشین‌آلات صنعتی می‌شود. معضل قطعی برق در تابستان سال جاری شدت بیشتری یافته است و علاوه بر تعطیلی کارخانه‌های صنعتی، کاهش ساعات اداری سازمان‌های دولتی را نیز به همراه داشته است. تولید کنسانتره سنگ‌آهن در کارخانه‌های کنسانتره‌سازی به آب کافی نیاز دارد و تامین پایدار آن، به یکی دیگر از چالش‌های تولیدکنندگان کنسانتره در کشور تبدیل شده است. ما به منظور تامین آب مورد نیاز خود، به دنبال حفر چاه آب هستیم که متاسفانه مجوزهای لازم در این زمینه صادر نمی‌شود و همین مسئله برای تعاونی مشکل‌ساز شده است. بی‌ثباتی قیمت‌ها در بازار، از دیگر چالش‌های تولید کنسانتره سنگ‌آهن در کشور به شمار می‌آید که این مشکل در تامین مواد اولیه، قطعات و ماشین‌آلات نمود بیشتری پیدا کرده و امکان برنامه‌ریزی منطم در میان‌مدت و بلندمدت را از تولیدکنندگان این محصول سلب کرده است.
ضرورت تامین پایدار برق و آب
مدیرعامل تعاونی معدنی کهران کویر با بیان اینکه ادامه حیات هر واحد تولیدی با اجرای طرحهای توسعه‌ای ممکن خواهد بود، تصریح کرد: میزان برق مورد نیاز تعاونی حدود یک مگاوات است و به دنبال طرح توسعه‌ای که با هدف افزایش ظرفیت تولید کنسانتره در نظر داریم، این عدد به حدود دو مگاوات خواهد رسید. ما افزایش ظرفیت تولید تعاونی از سالیانه ۱۵ هزار تن به ۳۰ هزار تن کنسانتره سنگ‌آهن را هدف‌گذاری کرده‌ایم که تحقق این امر مستلزم تامین دو برابری برق کارخانه خواهد بود و امیدواریم این مهم در آینده تحقق پیدا کند. از آنجایی که کارخانه کنسانتره‌سازی کهران کویر در مرکز استان سمنان واقع شده است، موقعیت و دسترسی خوبی به معادن سنگ‌آهن مجاور برای ما وجود دارد و بر همین اساس در صورتی که برق مورد نیاز تعاونی تامین شود، به راحتی تولید ۳۰ هزار تن کنسانتره در سال را محقق خواهیم کرد.
به گفته مظفری، میزان آب مورد نیاز تولید کنسانتره سنگ‌آهن در تعاونی معدنی کهران کویر سه لیتر در هر ثانیه است که تنها نصف این میزان یعنی ۱٫۵ لیتر در هر ثانیه به این تعاونی اختصاص داده شده و تامین کافی آب، مستلزم حفر چاه است که متاسفانه همکاری‌های لازم در این زمینه صورت نمی‌پذیرد.
وی با اشاره به اینکه قیمت سنگ‌آهن متناسب با نرخ ارز تغییر پیدا می‌کند و معمولا روند صعودی داشته است، بیان کرد: با این وجود، قیمت کنسانتره معمولا روند ثابتی دارد که در صورت نوسان نرخ ارز نیز دستخوش تغییرات چندانی نمی‌شود. این در حالی است که همگام با افزایش هزینه‌های مرتبط با معدنکاری در معادن سنگ‌آهن، هزینه تولید کنسانتره در کارخانه‌های کنسانتره‌سازی نیز رشد پیدا می‌کند و از این رو ما معتقدیم که باید قیمت کنسانتره متناسب با رشد قیمت سنگ‌آهن افزایش یابد؛ چراکه در غیر این صورت تولید کنسانتره مقرون به صرفه نخواهد بود و تولیدکنندگان این محصول در هر شرایطی متضرر خواهند شد.
ناچار به ادامه تولید هستیم
مدیرعامل تعاونی معدنی کهران کویر با بیان اینکه در حال حاضر شرایط تولید چندان مساعد نیست و تولیدکنندگان با توجه به سرمایه‌گذاری‌های انجام شده چاره‌ای جز ادامه فعالیت ندارند، اظهار داشت: بروکراسی‌های اداری در سازمان‌های مربوطه، یکی دیگر از مشکلاتی به شمار می‌آید که تولیدکنندگان را بیش از پیش در تنگنای مشکلات قرار داده است. فعالیت در بخش معدن سختی‌ها و دشواری‌های فراوانی را به همراه دارد و از این رو فعالان این بخش نباید زمان خود را صرف بروکراسی‌ها و مشکلات اداری موجود کنند. این معضل در حالی منجر به توقف توسعه در بخش معدن شده است که در صورت نبود آن، مسیر توسعه و پیشرفت فعالان این بخش با سرعت بیشتری طی خواهد شد و امیدواریم در ادامه به جای مانع‌تراشی مسئولان، شاهد رفع موانع موجود در بخش معدن باشیم؛ چراکه اگر سیاست‌های موجود در بخش معدن کشور تغییر پیدا نکند، نمی‌توان آینده روشنی را پیش روی فعالان این بخش مهم متصور شد.
مظفری در تشریح فرایند تولید کنسانتره سنگ‌آهن، خاطرنشان کرد: در وهله اول، سنگ‌آهن خریداری شده پس از ورود به کارخانه با استفاده از دستگاه سنگ‌شکن خرد و سپس کانه‌آرایی می‌شود. در ادامه فرآوری سنگ‌آهن خرد و کانه‌آرایی شده با هدف افزایش عیار سنگ، ابتدا به روش خشک و سپس تر صورت می‌پذیرد و بسته به نوع سنگ‌آهن موجود (هماتیت و مگنتیت)، میزان عیار آن افزایش می‌یابد. برای مثال ما از سنگ‌آهن مگنیت به منظور تولید کنسانتره استفاده می‌کنیم که عیار آن در ابتدا ۲۰ تا ۲۵ درصد بوده و پس از فرآوری اولیه، این عدد به ۴۵ تا ۵۰ درصد و در پایان به ۶۵ تا ۶۶ درصد می‌رسد.
وی با بیان اینکه بخش عمده ذخایر سنگ‌آهن استان سمنان و مناطق هم‌جوار از نوع مگنیت است، ابراز کرد: سنگ‌آهن هماتیت به طور عمده در کارخانه‌های تولید سیمان مورد استفاده قرار می‌گیرد و سنگ‌آهن مگنتیت در واحدهای تولید کنسانتره استفاده می‌شود. از این رو می‌توان گفت که معادن مگنتیت از اهمیت فراوانی در تامین خوراک مورد نیاز تولیدکنندگان فولاد در کشور برخوردارند که با توحه به روند نزولی میزان این ذخایر، فرآوری و استفاده از ذخایر هماتیت باید در دستور کار شرکت‌های بزرگ معدنی و فولادی کشور قرار بگیرد؛ چراکه در غیر این صورت با چالش تامین پایدار سنگ‌آهن در آینده روبه‌رو خواهند شد.
مدیرعامل تعاونی معدنی کهران کویر در پایان با تاکید بر اینکه کیفیت کنسانتره سنگ‌آهن در هر مرحله از فرایند تولید (خردایش تا فرآوری)، با رشد حدود ۲۰ درصدی همراه می‌شود، یادآور شد: البته باید توجه داشت که به طور طبیعی، کیفیت سنگ‌آهن استخراجی به عنوان یک ماده معدنی پرکاربرد و مهم ممکن است کم یا زیاد باشد و این امر بسته به میزان فسفر، گوگرد و سایر عناصر مضر در آن است. بنابراین هرچقدر این عناصر مضر در سنگ‌آهن کمتر باشد، کیفیت کنسانتره تولیدی بیشتر خواهد بود و در غیر این صورت تولیدکنندگان باید هزینه بیشتری را جهت حذف این عناصر مزاحم و سپس تولید کنسانتره در نظر بگیرند.
انتهای پیام//
