یک تولیدکننده فرومولیبدن گفت: فرومولیبدن یکی از فروآلیاژهای مهم و پرکاربرد در صنایع مختلف به خصوص فولاد به شمار می‌آید و به همین منظور ظرفیت‌های مناسبی برای تولید این محصول در کشور ایجاد شده و توانایی صادرات آن وجود دارد. با این وجود، متاسفانه بعضی از تولیدکنندگان به مواد اولیه کافی دسترسی ندارند که علت این اتفاق را می‌توان عدم تخصیص سهمیه مواد اولیه، متناسب با نیاز آن‌ها دانست.
یک فعال صنعت فروآلیاژ در در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» با اشاره به اصلی‌ترین چالش تولیدکنندگان فرومولیبدن در کشور که مشکلات زیادی را برای آن‌ها به وجود آورده است، بیان کرد: متاسفانه تولیدکنندگان محصول نامبرده با معضل تامین مواد اولیه روبه‌رو هستند؛ به طوری که برخی از واحدها اعم از مجموعه ما، چند ماه است که به سبب نبود مواد اولیه تولید نداشته‌اند. البته این معضل ناشی از نحوه نادرست تقسیم مواد اولیه توسط انجمن تخصصی ذی‌ربط است و این انجمن پس از دریافت مواد اولیه از شرکت‌های تامین‌کننده، آن را به صورت عادلانه میان تولیدکنندگان تقسیم نمی‌کند. بر این اساس برخی از واحدهای تولیدی به مقدار کافی مواد اولیه دریافت نمی‌کنند و از این منظر تحت فشار قرار دارند. لازم به ذکر است که خوراک اولیه مورد نیاز تولیدکنندگان برای تولید فرومولیبدن و اکسید مولیبدن، سولفور مولیبدن است که توسط شرکت‌های بزرگ معدنی فعال در صنعت مس تامین می‌شود. ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که هیچ الزامی وجود ندارد که در تمامی معادن مس، عنصر مولیبدن یافت شود؛ بنابراین علی‌رغم فعالیت تعداد زیادی از معادن مس در کشور، فقط تعداد محدودی از آن‌های دارای عنصر مولیبدن هستند.
لزوم سهمیه‌بندی عادلانه
وی در خصوص راهکاری که می‌تواند سبب رفع چالش تامین مواد اولیه تولیدکنندگان فرومولیبدن شود، عنوان کرد: اگر از یک سو سولفور مولیبدن در بورس کالای ایران عرضه و تقسیم‌بندی مواد اولیه به صورت صحیح انجام شود و از سوی دیگر واحدهای تولیدی برای تامین سولفور مولیبدن مورد نیاز خود وابسته به انجمن نباشند، بدون شک این معضل برطرف خواهد شد. در حال حاضر فرایند تقسیم‌بندی مواد اولیه به درستی انجام نمی‌شود و برخی از واحدهای تولیدی، سولفور مولیبدن بیشتری نسبت به سایرین دریافت می‌کنند؛ در نتیجه برخلاف تمایل صنعتگران و توان عملیاتی واحدهایی که سهمیه کمی به آن‌ها تخصیص یافته، میزان تولید محصولات روند نزولی به خود می‌گیرد. باید توجه داشت که تمام تولیدکنندگان فرومولیبدن و اکسید مولیبدن در کشور ملزم به تامین مواد اولیه از انجمن مذکور هستند و به سبب تعداد محدود تولیدکنندگان سولفور مولیبدن در داخل و حتی جهان، امکان جایگزینی منبع خرید این محصول وجود ندارد.
این تولیدکننده فرومولیبدن و اکسید مولیبدن با بیان اینکه مرتفع کردن سایر چالش‌های موجود در مسیر تولید امکان‌پذیر است، تصریح کرد: بدون شک در مسیر تولید چالش‌ها و موانعی وجود دارد که نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت اما حل این مسائل همانند نیاز به سرمایه در گردش بالا از طریق اخذ وام و تسهیلات ممکن است؛ تنها موضوعی که روی آن بسیار تاکید داریم، معضل تامین مواد اولیه است که رفع آن در حیطه اختیارات تولیدکنندگان نیست و باید در اولویت بخش‌های مرتبط قرار بگیرد.
این فعال صنعت فروآلیاژ در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا امکان واردات سولفور مولیبدن از کشورهای خارجی برای تولید محصولات وجود دارد یا خیر، ابراز کرد: همان‌طور که پیش‌تر به آن اشاره شد، تعداد تولیدکنندگان سولفور مولیبدن در جهان محدود است و اگر منبعی برای خرید یافت شود، با توجه به هزینه‌های بالای واردات و میزان مصرف فرومولیبدن و اکسید مولیبدن در کشور در مقایسه با میزان صادرات، انجام این کار صرفه اقتصادی ندارد؛ البته باید به این موضوع اشاره کنم که برخی از کشورهای اطراف به صورت محدود سولفور مولیبدن در اختیار دارند اما امکان خرید از آن‌ها فراهم نیست.
وی همچنین در رابطه با کاربرد فرومولیبدن و صنایع مصرف‌کننده آن توضیحاتی ارائه داد و افزود: فرومولیبدن یکی از فروآلیاژهای پرکابرد در صنعت فولاد است که از این نوع فروآلیاژ در تولید فولادهای ضدزنگ و فولادهای آلیاژی مختلف برای افزایش مقاومت در برابر حرارت، بهبود ریزساختار و خصوصیات مکانیکی آن‌ها، افزایش سختی‌پذیری و مقاومت در برابر زنگ‌زدگی و سایش استفاده می‌شود. در حال حاضر واحدهایی که موفق به تامین مواد اولیه و تولید فرومولیبدن می‌شوند، به دنبال صادرات این محصول نیز هستند زیرا با وجود تقاضای مشتریان در بازارهای داخلی، شاهد مازاد نیاز فرومولیبدن در داخل هستیم و از این رو فروش آن به مصرف‌کنندگان خارجی مقرون به صرفه‌تر است. در همین راستا، فرومولیبدن تولید شده در ایران به کشورهای سرآمد در صنعت ماشین‌سازی، ساخت تجهیزات نظامی و ابزارها همانند آلمان، ایتالیا، فرانسه، آمریکا، هلند، اندونزی و ترکیه صادر می‌شود. لازم به ذکر است که با توجه به تحریم‌های اعمال شده علیه کشور، صادرات فرومولیبدن به کشورهای توسعه‌یافته به طور مستقیم صورت نمی‌گیرد و تولیدکنندگان ایرانی محصولات خود را از طریق کشورهای واسطه همانند ترکیه و امارات متحده عربی صادر می‌کنند.
کاهش جذابیت فعالیت‌های تولیدی
این تولیدکننده فرومولیبدن و اکسید مولیبدن در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چه عواملی باعث جذب سرمایه‌گذاران برای ورود به صنعت فروآلیاژ و تولید فرومولیبدن شدند، گفت: بدون شک حاشیه سود مناسب این صنعت باعث شد تا تمایل به سرمایه‌گذاری برای راه‌اندازی واحدهای تولید فرومولیبدن در کشور افزایش یابد اما در حال حاضر نه تنها این مزیت وجود ندارد بلکه با نوسان نرخ ارز در بازار و افزایش سرمایه مورد نیاز برای خرید مواد اولیه، ریسک سرمایه‌گذاری در این صنعت افزایش یافته است و در چنین شرایطی، ما چاره‌ای جز ادامه مسیر نداریم. به عنوان مثال، هزینه خرید هر پارت ۱۰ تنی سولفور مولیبدن با توجه به خلوص آن، حدود هفت تا هشت میلیارد تومان است که هزینه دو پارت از این مواد برابر با ۱۴ تا ۱۶ میلیارد تومان می‌شود و با احتساب هزینه تامین سایر مواد اولیه مورد نیاز، رقم مذکور به ۲۰ میلیارد تومان نیز می‌رسد. به همین دلیل نوسان نرخ ارز می‌تواند باعث محدودتر شدن حاشیه سود و یا حتی تحمیل خسارات مالی هنگفت به واحدهای صنعتی شود؛ ضمن اینکه برخی از مواد موجود در مواد اولیه همانند روغن و گوگرد در حین فرایند تولید از دسترس خارج شده و فایده‌ای برای تولیدکننده ندارند.
این فعال صنعت فروآلیاژ با اشاره به راهکارهای مدیریت و کاهش هزینه‌های تولید فرومولیبدن، اظهار داشت: به‌روزرسانی تکنولوژی و تجهیزات مورد استفاده در خط تولید یکی از گزینه‌هایی است که تولیدکنندگان می‌توانند با استفاده از آن تولید اقتصادی داشته باشند؛ در همین راستا، در خطوط تولید خود از ماشین‌آلات پیشرفته استفاده کرده و بهترین نوع فیلتر را انتخاب کرده‌ایم تا میزان هدررفت مواد به طور چشمگیری کاهش پیدا کند اما باید گفت که به طور کامل و ۱۰۰ درصدی نمی‌توان جلوی هدررفت بخشی از مواد را گرفت. در اینجا باید به نکته مهمی اشاره کنم که در سال‌های گذشته ماشین‌آلات مورد نیاز برای تولید فرومولیبدن باید از خارج از کشور وارد می‌شدند اما مادر این مجموعه نسبت به بومی‌سازی آن‌ها اقدام کرده‌ایم و اکنون تکنولوژی تولید این محصول بومی شده است. شایان ذکر است که فرایند تولید فرومولیبدن در واحد تولیدکننده کشور به دو صورت پیوسته و به‌روز و یا سنتی است که در روش سنتی، مواد در داخل آسیاب گلوله‌ای (بالمیل) ریخته شده و باید مدتی پخته شوند اما در روش پیوسته، مواد اولیه از یک طرف وارد و از سمت دیگر خارج می‌شوند و همانند فرایند سنتی تولید، نیازی به تخلیه کوره نیست. گفتنی است که در روش پیوسته نباید وقفه‌ای در فرایند تولید به وجود آید که به همین دلیل در صورت قطعی برق، باید برای جلوگیری از وارد شدن خسارات احتمالی به کوره‌ها و تجهیزات، بلافاصله ژنراتورها باید وارد مدار تولید شود.
وی در پایان با بیان اینکه آینده صنعت فروآلیاژ و تولیدکنندگان فرومولیبدن در کشور به سبب وجود برخی چالش‌ها و نوسان قیمت‌ها قابل پیش‌بینی نیست، خاطرنشان کرد: متاسفانه چند ماه است که به دلیل عدم تامین مواد اولیه تولید نداشته‌ایم اما امیدواریم در ماه آینده انجمن ذی‌ربط سهمیه‌ای متناسب با توان ما در نظر بگیرد؛ البته رفع این معضل کمی دور از انتظار است زیرا هر بار که برای پیگیری به انجمن مذکور مراجعه کرده‌ایم، نتیجه مطلوبی حاصل نشده است.
انتهای پیام//
