بابک طبرسی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: شرکت پی‌سنگ سرب و روی در زمینه تولید کنسانتره روی فعالیت می‌کند که دارای یک معدن مستقل است و از این لحاظ، در تامین مواد اولیه تا حدود زیادی توانا بوده و به مشکل خاصی برخورد نکرده است. ضمن اینکه بیشتر از معدن خود استفاده می‌کنیم و کمتر از معادن دیگر، مواد اولیه خریداری می‌کنیم؛ چراکه برای ما صرفه اقتصادی ندارد.
وی افزود: ظرفیت تولید معدنی که در اختیار این واحد قرار دارد، سالانه دو هزار تن در پروانه بهره‌برداری قید شده و برای کارخانه تولید کنسانتره روی نیز همین میزان تولید در نظر گرفته شده است که عموما متغیر نبوده و بیشتر از این میزان نیز محصولی تولید نشده است. در این کارخانه، محصولات جانبی دیگری از خاک روی که وارد دستگاه شده، استخراج می‌شود که حاوی مقادیری از نقره است اما باید به این نکته توجه داشت که تولید محصول نهایی از آن صرفه اقتصادی ندارد؛ چراکه حتما باید از تکنولوژی جدید و به‌روز دنیا برای تولید مواد استخراج شده دیگر نظیر نقره استفاده کرد که متاسفانه ضعف در این موضوع در بیشتر کارخانه‌ها وجود دارد و عمده تولیدکنندگان این صنعت با ماشین‌آلات قدیمی کار می‌کنند.
پتانسیل بالای باطله‌ها معدنی
این تولیدکننده کنسانتره روی در ادامه گفت: اینکه هنوز برای واردات ماشین‌آلات و نوسازی خطوط تولید در بیشتر شرکت‌ها دچار چالش هستیم، نشان از عدم کفایت مدیران ارشد دارد که بهتر است در تصمیمات و رویه کار تجدید نظر کنند. باید برای تولید کشور شرایط بهتری فراهم شود تا هم رونق تولید داشته باشیم و هم بتوانیم ارزش افزوده بیشتر، صادرات و در نهایت ارزآوری برای کشور به ارمغان بیاوریم. میلیاردها تن خاک معدنی در معادن وجود دارد که دارای قابلیت تولید فلزات ارزشمند است. به طور مثال، همین باطله‌های معدنی دارای مقادیر بسیار زیادی از فلزهای گران‌بها و کمیاب هستند که باید توسط دستگاه‌های نوین و به‌روز استخراج و استحصال شوند. برای مثال، معدنی که در اختیار داریم، ۳۰ هزار تن باطله معدنی داشته و عیار فلز محتوی روی که در این باطله‌ها وجود دارد، ۵ درصد است که وقتی یک شرکت دارای تجهیزات به‌روز و مطابق با آخرین دانش فنی و تولید باشد، به سرعت خواهان خرید این باطله‌هاو تولید محصول است،
سوء مدیریت، آفت این روزهای تولید است
طبرسی عنوان کرد: مشکل اصلی صنعت، سوء مدیریت است و با سایر ناملایمات می‌توان به نوعی کنار آمد. همه تولیدکنندگان با توجه به تعداد سال‌هایی که در حال فعالیت بوده‌اند، تجربیاتی را در جهت رفع مشکلات در برهه‌های مختلف زمانی کسب کرده‌اند. سال ۱۳۹۹ و همچنین سال جاری، برای تولیدکننده سراسر معضل بوده و برخلاف شعار این دو سال که بیانگر حمایت از تولید بوده، تاکنون عمل شده است. بد نیست برای یک دوره آزمایشی هم که شده، مدیران اندکی در انجام تصمیم‌های خود تامل کرده و تولیدکننده را به حال خود واگذار کنند که به این ترتیب خواهند دید چالش‌های بخش تولید به راحتی و در مدت زمان بسیار کمتری از بین خواهد رفت!
عدم به‌کارگیری افراد متخصص در پست‌های مدیریتی
مدیرعامل شرکت پی‌سنگ سرب و روی خاطرنشان کرد: سوء مدیریت بیشتر به این خاطر است که افرادی مسئولیت پذیرفته‌اند که دانش کافی از موقعیتی که در آن قرار دارند را ندارند و به عبارت دیگر، در کار خود متخصص و خبره نیستند. نتیجه این عدم تخصص در پست مدیریتی، تصمیمات اشتباه و یک‌شبه‌ای است که تولیدکننده را به کلی از پای درآورده است. نوسانات نرخ ارز، افزایش قیمت مواد اولیه و در نتیجه، افزایش قیمت تمام شده محصول، سودآوری تولیدکننده را به حداقل رسانده است؛ چراکه فروش با قیمت پایین‌تر که برای مصرف‌کننده مقرون‌به‌صرفه‌تر باشد، بیش از هر چیزی اهمیت دارد.
تعطیلی هفت معدن کوچک‌مقیاس
این فعال صنعت روی عنوان کرد: متاسفانه در حال حاضر، نزدیک به هفت معدن سرب و روی با وجود راندمان کاری بالایی که داشتند، دست از فعالیت کشیده و تعطیل شده‌اند که از عمده‌ترین دلایل این تعطیلی نیز، هزینه‌های بالای تولید، معدنکاری و همچنین کوچک‌مقیاس بودن معادن است؛ به عبارت دیگر، این معادن، علاوه بر بهره‌وری بالایی که داشتند هزینه‌ها برای تولید مقرون‌به‌صرفه نبوده است.
لزوم بازنگری در قوانین معدنی
وی در ادامه در خصوص مهم‌ترین معضلات سال جدید که تولیدکنندگان با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، اذعان کرد: برای تولیدکنندگان سرب و روی که معدن در اختیار دارند، از نظر نقدینگی مشکلی وجود ندارد زیرا ماده اولیه مورد نیاز خود را از معدن تامین می‌کنیم اما از جهات دیگری مانند بروکراسی‌های اداری، مدیریت اشتباه و نابه‌جا، حقوق دولتی بالایی که برای معادن در نظر گرفته شده، مالیات‌های سنگینی که برای معدنکاران اعمال شده است و… با چالش‌هایی مواجه هستیم که تولید را دشوار و از مقرون‌به‌صرفه بودن دور می‌کند. از این لحاظ، فعالیت برای یک معدندار و همچنین تولیدکننده کنسانتره به شدت مشکل‌ساز شده است. همه این معضلات ریشه در عدم مدیریت صحیح دارد و وقت آن رسیده است که توسط افراد متخصص و آشنا به امور، در قوانین قدیمی بخش معدن بازنگری شود. هر تولیدکننده بنا به سال‌های متعدد فعالیت و کسب تجربیات فراوان، راه‌های بهتر و مفیدتری را برای حل معضلات به کار برده که نتیجه‌بخش نیز بوده است و در حال حاضر، یکی از بهترین راهکارهای حل مشکلات بخش تولید، عدم دخالت دولت در امور تولیدکنندگان است.
فلوتاسیونی‌ها، مشتری ما هستند
طبرسی در خصوص مشتریان کنسانتره روی تولید شده در این شرکت، گفت: کنسانتره روی که در این شرکت تولید می‌شود، به استان زنجان انتقال پیدا می‌کند و پس از تبدیل به شمش خالص روی، به کشورهایی که با آن‌ها مراودات تجاری دارند و گاهی از آن‌ها مواد اولیه نیز دریافت می‌کنند، صادر می‌شود. به صورت کلی، مشتریان ما، شرکت‌های دارای واحد فلوتاسیون هستند.
رانت و سوبسید، صادرات را دشوار کرده است
مدیرعامل شرکت پی‌سنگ سرب و روی در پاسخ به این سوال که در بحث صادرات آیا موانعی جز تحریم وجود دارد یا خیر، تصریح کرد: به علت رانت‌ها و تعرفه‌هایی که توسط دولت اعمال می‌شود، صادرات با معضل همراه است اما به هر نحوی انجام می‌شود. در این برهه نیز باید گفت بهتر است دولت اقدام به انجام کاری نکند، هم صادرات به سهولت انجام می‌شود و هم ارزآوری و کسب سود مطلوب هم برای کشور و هم برای شرکت ما رقم خواهد خورد.
جای خالی تصمیم‌های کارشناسی شده
این فعال صنعت سرب و روی مطرح کرد: به عنوان مثال، یک مقام دولتی، طی دستوری اعلام می‌کند که صادرات شمش روی بدون هیچ محاسبه دقیقی، ۲۰ درصد باید مالیات بر ارزش افزوده پرداخت کند؛ در این میان، تولید شمش روی صورت گرفته و هزینه تولید با ۶۰ میلیارد تومان به اتمام رسیده است. وقتی از این ۶۰ میلیارد تومان هزینه، ۲۰ درصد آن معادل ۱۲ میلیارد تومان را به عنوان مالیات بر ارزش افزوده از تولیدکننده دریافت کنند، آیا تولید برای تولیدکننده با توجه به شرایط کنونی، توجیه اقتصادی خواهد داشت؟ یا زمانی که خاک معدنی را برای تولید کنسانتره از معادن دیگر باید ارزان‌تر خریداری کنیم، آیا به معدن لطمه وارد نمی‌شود؟ باید برای انجام هر اقدامی، شرایط از پیش بررسی شود و کارشناسانه برای تولید کشور تصمیم‌گیری صورت بگیرد.
وی یادآور شد: بخش تولید برای بقای خود، ناچار است خود را با شرایط مختلف اقتصادی تطبیق دهد. بنابراین ما نیز با توجه به شرایطی که بر اقتصاد و صنعت کشور حاکم شده است، تاکنون همه تلاش خود را کرده‌ایم که خود را با شرایط وفق دهیم تا اگر به سود مطلوبی دست نمی‌یابیم، متضرر نشویم. سیستم حاکم بر صنعت و زیرساخت‌های موجود در این بخش، نیازمند به‌روزرسانی است و همزمان با تغییر و تحولات، تولیدکنندگان نیز باید همسو با تغییرات، به فعالیت خود ادامه دهند تا زمانی که قوانین اصلاح شود و شرایط بهبود یابد.
