بحرین در کنار ایران، یکی از پایه‌گذاران صنعت آلومینیوم در خاورمیانه است. شرکت آلومینیوم بحرین «آلبا» تولیدکننده آلومینیوم اولیه این کشور، طرح توسعه ظرفیت خود تا بیش از ۱٫۵ میلیون تن را دنبال می‌کند که انتظار می‌رود این طرح تا اوایل سال ۲۰۱۹ به بهره‌برداری برسد.
یکی از نقاط قوت صنعت آلومینیوم در این کشور، توسعه واحدهای پایین‌دستی در مجاورت واحد ذوب است؛ امری که بسیاری از کشورهای منطقه را به پیروی از آن سوق داده است. بحرین یکی از پایه‌گذاران صنعت آلومینیوم در خاورمیانه است. تولید آلومینیوم اولیه از منایع معدنی در این کشور به سال ۱۹۷۱ باز می‌گردد.
شرکت آلومینیوم بحرین «آلبا»، تولیدکننده آلومینیوم اولیه در بحرین فعالیت خود را از سال ۱۹۷۱ با بهره‌برداری از ظرفیتی به مقدار ۱۲۰ هزار تن در سال آغاز کرد. در حال حاضر این شرکت، پس از شرکت آلومینیوم جهانی امارات، دارای بزرگ‌ترین ظرفیت تولید در خاورمیانه است.
هر چند که ظرفیت اسمی تولید آلومینیوم در این شرکت حدود ۹۶۰ هزار تن عنوان شده بود، اما این شرکت طی سال‌های گذشته با اجرای اصلاح عملیاتی در خطوط تولید، موفق به افزایش ظرفیت عملی خود شد تا جایی که حتی این شرکت در سال ۲۰۱۷ بیش از ۹۸۰ هزار تن آلومینیوم تولید کرد.
نمودار ۱ تولید و مصرف آلومینیوم بحرین طی سال‌های گذشته را نشان می‌دهد. همان‌طور که در این نمودار مشاهده می‌شود، مقدار تولید آلومینیوم اولیه بحرین، طی ۶ سال گذشته به‌طور متوسط در هر سال حدود ۱٫۸ درصد رشد داشته است.
بحرین نسبت به بسیاری از کشورهای دارای ظرفیت‌های ذوب در منطقه، توسعه واحدهای پایین‌دستی آن در مجاورت واحد ذوب آلبا است. توسعه این واحدها در این کشور، سبب شده تا مصرف شمش آلومینیومی این کشور بسیار بیشتر از سایر کشورهای مشابه باشد.
به‌طور متوسط مقدار مصرف شمش آلومینیوم بحرین در طول ۶ سال گذشته در هر سال بیش از ۶۰۰ هزار تن بوده است. مجاور بودن واحدهای پایین‌دستی آلومینیوم با واحد ذوب در بحرین، امکان مصرف مذاب حاصل از واحد ذوب را به‌طور مستقیم فراهم می‌آورد. این امر به‌دلیل عدم نیاز به ذوب دوباره، از هزینه‌های تولید می‌کاهد.
لازم به اشاره است که در دسترس بودن آلومینیوم اولیه برای این واحدها، سبب شده تا قراضه کهنه، به‌عنوان منبع ثانویه آلومینیوم، سهم بسیار ناچیزی در مصرف داشته باشد و عمده منابع ثانویه مورد استفاده این کشور را قراضه‌های نو و داخل کارگاهی تشکیل دهد؛ به‌طور میانگین طی ۶ سال گذشته، مقدار قراضه‌های نوی تولید شده قابل مصرف در این کشور، تنها حدود ۱۲ درصد مقدار آلومینیوم اولیه تولیدی آن بوده است.
