مدیر پروژه فولاد مارشنان سپاهان گفت: سال ۸۹ پروژه تولید یک میلیون تنی میلگرد فولادی را در استان اصفهان آغاز کردیم که به دلیل جانمایی اشتباه، تصمیم گرفتیم و شهامت آن را داشتیم، با وجود پیشرفت ۲۰ درصدی، پروژه را متوقف کنیم.
علی اکبر فلاحتی در گفت‌وگــو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» در خصوص وضعیت پروژه میلگرد فولاد مارنشان سپاهان، اظهار داشت: این پروژه در شرق استان اصفهان و شهرستان نائین قرار داشت که بخشی از پروژه مانند احداث سوله، راه دسترسی، دیوارکشی و… نیز اجرا شده بود.
وی افزود: قرار بود در این پروژه یک پکیج کامل از واحدهای تولیدی محصولات فولادی مانند آهن اسفنجی، شمش و میلگرد اجرا شود زیرا بهترین راه رقابت در بازار، دستیابی به زنجیره کامل تولید است.
مدیر پروژه فولاد مارشنان سپاهان با بیان اینکه حضور در بازار فولاد نیازمند نگاه صادراتی است، عنوان کرد: شرق استان اصفهان یکی از مناطق محروم، دور از دسترس و فاقد زیرساخت‌های مواصلاتی مناسب مانند بزرگراه و خط راه آهن است. از این رو جانمایی این پروژه از همان ابتدا اشتباه بود. فعالیت و ارسال محصول به بازارهای داخلی نیز دشوار است چه برسد به صادرات! رقابت در بازار داخلی میلگرد نیز برای شرکت‌هایی چون ما، صرفه اقتصادی ندارد.
فلاحتی با گلایه نسبت به عدم همراهی سهامداران و برخی از مسئولان، خاطرنشان کرد: از آنجا که پروژه‌های فولادی به‌ویژه در حوزه شمش، بسیار آب‌‌بر هستند، از این رو دسترسی به میزان آب کافی برای تولید ضروری است. قرار بود در این پروژه برخی از مسئولان شهرستان انارک ما را در دسترسی آسان‌تر به زیرساخت‌ها از جمله آب، برق و گاز همراهی کنند اما پس از مدتی متوجه عدم تمایل و همکاری آن‌ها با پروژه شدیم.
وی با اشاره به طرح استفاده از پساب شهر نائین تصریح کرد: یکی از برنامه‌ها برای دسترسی به آب، اجرای پروژه انتقال پساب شهر به کارخانه و تصفیه آن به‌منظور تولید شمش بود اما متاسفانه به‌دلیل وجود زمین‌های کشاورزی در خط لوله انتقال پساب به مشکل برخوردیم و این مساله نیز مزید بر علت توقف پروژه بود.
مدیر پروژه فولاد مارشنان سپاهان بیان کرد: در کشور ما متاسفانه این فرهنگ وجود دارد حتی با نبود صرفه اقتصادی، بر اجرای پروژه اصرار می‌شود و در نهایت با بهره‌برداری از پروژه مزبور، زیان ناشی از تولید محصول نه‌تنها گریبان شرکت را می‌گیرد، بلکه باعث هدر رفت سرمایه‌های کشور نیز می‌شود؛ چرا که این سرمایه می‌توانست با قرارگیری در مسیر صحیح و یک پروژه سودآور، باعث ثروت‌آفرینی شود.
فلاحتی در پایان اظهار کرد: شرکت ما این شهامت را داشت که با وجود پیشرفت فیزیکی ۲۰ درصد و پس از صرف هزینه برای ایجاد برخی زیرساخت‌ها، اتمام پروژه را به‌علت پیش‌بینی زیان‌دهی اعلام کند و امیدواریم این فرهنگ برای سایر پروژه‌های مشابه، الگو شود. هر جا بتوان جلوی ضرر را گرفت، منفعت به دست آمده است.
