عوامل جغرافیایی، وابستگی متقابل تولیدکنندگان سنگ آهن و فولادسازان، و اولویت تامین تقاضای داخلی از جمله عوامل تاثیرگذار بر صادرات سنگ‌آهن آمریکا هستند.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به نقل از CRU، ایالات متحده در حال حاضر در زمینه تولید فولاد، در رتبه چهارم جهان قرار دارد؛ اما نکته قابل توجه، سهم بالای تولید به روش کوره قوس الکتریکی است. حدود ۶۸ درصد فولاد خام کربنی این کشور در سال ۲۰۱۹ در کوره‌های قوس الکتریکی تولید می‌شود، در حالی که این سهم در مقیاس جهانی تنها ۲۷ درصد است. مابقی ۳۲ درصد تولید فولاد این کشور وابستگی زیادی به عرضه داخلی سنگ آهن دارد، چرا که مواد اولیه آن تقریبا تماما از منابع داخلی تامین می‌شود. تولیدکنندگان سنگ آهن آمریکا تقریبا تمام حجم تولید خود را به فولادسازان اطراف دریاچه‌های بزرگ از جمله واحدهای کانادایی می‌فروشند که باعث کمرنگ شدن نقش صادرات این کشور در بازارهای خارجی شده است.
دلیل صادرات ضعیف سنگ آهن آمریکا
ساختار جغرافیایی حوضه دریاچه‌های بزرگ، دسترسی آسان و ارزان را به فولادسازان آمریکای شمالی فراهم می‌کند، اما صادرات به بازارهای خارجی به این راحتی نیست. تمام سنگ آهن حمل شده در دریاچه سوپریور در یکی از بنادر دلوث، سیلور بی، یا مارکت (Marquette) بارگیری می‌شود. این دریاچه از طریق سدهای سلولی Soo Locks به دریاچه هیوران متصل می‌شود؛ این سدها هر سال از ژانویه تا مارس به دلیل یخ زدن آب بسته می‌شوند. معمولا سنگ آهن در این فاصله انبار می‌شود تا به محض مساعد شدن وضع هوا ارسال شود اما در گذشته در مواقعی که قیمت سنگ آهن استثنایی بود، شرکت‌ها سنگ آهن را توسط قطار از Mesabi و Marquette به بندر اسکانابا در دریاچه میشیگان ارسال می‌کردند که به ترتیب ۵۵۰ و ۱۱۰ کیلومتر فاصله دارند. گفتنی است که هیچ سدی بین دریاچه‌های میشیگان، هیوران و ایری وجود ندارد و با کمک یخ‌شکن، بنادر این دریاچه‌ها در تمام طول سال باز هستند و امکان حمل مواد به تمام کوره‌های بلند اصلی در این منطقه را به کشتی‌ها میدهند. علاوه بر هوای سرد، اندازه کشتی‌هایی که تولیدکنندگان سنگ آهن آمریکایی می‌توانند برای صادرات محصولات خود استفاده کنند نیز محدودیت ایجاد می‌کند. حمل و نقل سنگ آهن در کشتی‌های کوچک‌تر، هزینه زیادی دارد و همچنین مستلزم بارگیری مجدد مواد در کشتی‌های بزرگ‌تر پس از خروج از مسیر دریایی سنت لورن است.
با وجود این، وقتی که شرایط بازار مطلوب باشد، صادرات سنگ آهن افزایش می‌یابد؛ مثلا زمانی که قیمت محموله‌های دریایی گندله بالا باشد و قیمت فولاد داخلی پایین باشد. در زمان رونق قیمت سنگ آهن از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ و همچنین پریمیوم بالای گندله ناشی از سوانح سدهـــای باطلــه والـــه و سامارکـــو، صـــادرات سنگ‌آهن افزایش چشم‌گیری داشت.
اولویت تامین تقاضای داخلی
میان فولادسازان دریاچه‌های بزرگ و تولیدکنندگان سنگ آهن آمریکا یک وابستگی متقابل وجود دارد. هزینه واردات و صادرات سنگ آهن در دریاچه‌های بزرگ به حدی زیاد است که امکان تجارت بین‌المللی وجود ندارد. بنابراین، ایالات متحده نقش کمرنگی در بازار جهانی سنگ آهن داشته است. انتظار می‌رود که صادرات سنگ آهن محموله دریایی در سال ۲۰۱۹ حدود سه میلیون تن باشد که سهم تقریبا ۰٫۲ درصدی از تجارت جهانی خواهد بود؛ اما به دلیل سهم بالای تولید گندله، این کشور با سهم حدود ۳ درصدی در بازار محموله دریایی گندله نقش مهم‌تری دارد. این در حالی است که کاهش حاشیه سود فولادســـازی در ســـال ۲۰۱۹ باعـــث تعطیلـــی کوره‌های بلند بیشتری در اطراف دریاچه‌های بزرگ شد که خود از عوامل حمایت‌کننده افزایش صادرات سنگ آهن و گندله از آمریکا برشمرده می‌شود. این موضوع تاثیر آنی بر تولیدکنندگان سنگ آهن آمریکا خواهد داشت.
