گزارشی از انجمن آلومینیوم و موسسه تولیدکنندگان قوطی نشان میدهد که قوطیهای آلومینیومی همچنان در چندین شاخص کلیدی پایداری، عملکرد بهتری در رقابت با سایر انواع بستهبندی دارد.
به گزارش «فلزاتآنلاین» و به نقل از Aluminum Association، نرخ بازیافت قوطیهای آلومینیومی توسط مصرفکنندگان (میزان درصد قوطیهای آلومینیومی استفاده شده که توسط مصرفکنندگان وارد چرخه بازیافت میشوند) در مقایسه با قوطیهای شیشهای یا پلاستیکی تقریبا دو برابر است و همچنین میانگین آلومینیوم محتوی بازیافت شده از قوطیهای آلومینیومی مصرف شده در آمریکا از ۷۰ به ۷۳ درصــــد افزایش داشتــــه است، در حالی کـه این میـزان برای شیشه و پلاستیـک بـــه ترتیـب ۲۳ و ۳درصد ارزیابی شده است. همچنین، ارزیابیها طی این دوره، ارزش قراضه قوطی آلومینیومی را بسیار بالاتر از ضایعات شیشه یا پلاستیک نشان میدهد. به همین دلیل، میتوان اذعان کرد که بازیافت آلومینیوم نسبت به سایر مواد کمارزشتر، مقرونبهصرفهتر است.
تولیدکنندگان قوطی آلومینیومی به تولید پایدارترین محصول برای بستهبندی نوشیدنیها افتخار میکنند. قوطیها از مولفههای مهم و اصلی در بازیافت آلومینیوم آمریکا هستند و بازیافت هر قوطی تاثیر زیادی در صرفهجویی منابع طبیعی برای نسلهای آینده دارد.
تحقیقات اخیر چند شاخص کلیدی، عملکرد قوطی آلومینیومی را از جمله نرخ بازیافت صنعتی، نرخ بازیافت مصرفکننده، محتوی بازیافتی و ارزش مواد بازیافت شده رصد میکند. مجموع این شاخصها، دیدگاهی جامع از پایداری عملکرد قوطی برای مصرفکنندگان، مشتریان، سازمانهای غیردولتی، سیاستگذاران و سایر افراد یا شرکتهای ذینفع در زنجیره ارزش فراهم خواهد کرد. یافتههای مهم سال ۲۰۱۹ شامل این موارد هستند:
نرخ بازیافت صنعتی که شامل واردات و صادرات قوطیهای آلومینیومی استفاده شده (UBC) هم میشود، در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ به ترتیب ۶۳٫۳ و ۶۳٫۶ درصد بود که تقریبا ثابت ماند، در حالی که میانگین ۲۰ ساله ۵۹٫۱ درصد بود. این نشاندهنده تعهد صنعت قوطیهای آلومینیومی برای استفاده از مواد بازیافتی در فرآیند تولید قوطی است.
نرخ بازیافت مصرفکننده با افزایش حدود پنج درصدی از ۴۵٫۱ درصد در ۲۰۱۷ به ۴۹٫۸درصد در ۲۰۱۸ رسید. میانگین ۲۰ ساله این شاخص ۵۰٫۱درصد است.
میانگین آلومینیوم محتوی بازیافت شده قوطیهای آلومینیومی از ۷۰ درصد به ۷۳ درصد افزایش داشت که نسبت به سایر مواد بستهبندی مانند شیشه و پلاستیک بسیار بالاتر است.
از بُعـــد ارزش قراضـــه و ضایعـــات، قوطــــی آلومینیومی با ارزش متوسط یک هزار و ۳۱۷ دلار بر تن طی سال ۲۰۱۸ در مقایسه با ۲۹۹ دلار بر تن برای پلاستیک و ارزش ۲۰ دلار بر تن برای ضایعات شیشه همچنان بیشترین ارزش را در بین ضایعات محصولات مورد استفاده برای بستهبندی دارا هستند.
لازم به ذکر است که در بازار آمریکا، هر پنج درصد افزایش در نرخ بازیافت مصرفکننده به معنی جلوگیری از اتلاف آلومینیوم به ارزش ۱۰۰میلیون دلار به صورت زباله است. چند تحقیق جداگانه نیز به این نتیجه رسیدهاند که در میان ضایعات انواع بستهبندیهای نوشیدنی، تنها قوطیهای آلومینیوم باعث سود خالص در طرحهای بازیافت شهرداریها میشوند.
به عنوان مثال، یک پژوهش درباره طرح بازیافت Blue Box انتاریو (یکی از استانهای کانادا) نشان داد که جمعآوری هر تن قوطی آلومینیومی پس از کسر هزینهها در سال ۲۰۱۸ به سود خالص ۲۹۰ دلار منجر شد، در حالی که جمعآوری پلاستیک و شیشه امری تماما هزینهبر بوده و سود خالصی را بهدنبال نخواهد داشت.
منطق اقتصادی بازیافت آلومینیم بسیار ساده است: هرچه آلومینیوم بیشتری به جریان بازیافت برگردد، عملکرد کل سیستم بهتر خواهد شد. در آمریکا سالانه ۴۵ میلیارد قوطی (با ارزش بیش از ۸۰۰ میلیون دلار با در نظر گرفتن آلومینیوم محتوی آن) به صورت زباله دفع میشود؛ این میزان برابر با ۱۱ بسته ۱۲تایی قوطی بهازای هر فرد در آمریکا است.