با توجه به هدف‌گذاری هند برای دستیابی به ۵۰ درصد تولید برق از منابع تجدیدپذیر تا سال ۲۰۳۰، به نظر می‌رسد فلز آلومینیوم جایگاه مهمی در چشم‌انداز گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور مذکور خواهد داشت.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به‌ نقل از روزنامه «Financial Express»، با توجه به آغاز حرکت هند به سمت گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر، فلز آلومینیوم نقش مهمی در تحولات کشور نامبرده ایفا خواهد کرد. در همین رابطه، آلومینیوم نقشی محوری در ایجاد نوآوری در ساخت سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی باتری، بخش حمل‌و‌نقل و بخش توسعه زیرساخت خواهد داشت.

از آنجایی که هند بر روی هدف‌گذاری تولید ۵۰ درصد از برق مورد نیاز خود از انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال ۲۰۳۰ تمرکز کرده است، بنابراین انتظار می‌رود کشور مذکور از آلومینیوم برای دستیابی به این اهداف در مقیاس گسترده استفاده کند.

نقش برجسته آلومینیوم در چشم‌انداز گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر هند

از آلومینیوم به طور گسترده در تولید نیروگاه‌های بادی، خورشیدی یا ساخت وسایل نقلیه الکتریکی استفاده می‌شود. طبق ارزیابی انجمن بین‌المللی آلومینیوم، در صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر به حدود ۵٫۲ میلیون تن آلومینیوم بیش از آنچه پیش‌بینی شده تا سال ۲۰۳۰ نیاز خواهد بود. با توجه به اینکه بیش از ۸۵ درصد از مواد مورد استفاده در تولید پنل‌های خورشیدی از آلومینیوم ساخته شده است، جای تعجب نیست که این فلز به عنوان به یک ماده اولیه کلیدی در ایجاد زیرساخت انرژی‌های تجدیدپذیر محسوب می‌شود.

در حال حاضر، هند چهارمین مصرف‌کننده بزرگ برق در جهان به شمار می‌رود. در همین راستا، انتظار می‌رود حجم تقاضا برای برق در سال ۲۰۲۵ در هند حدود ۸ درصد افزایش یابد و احتمالا این رقم در سال ۲۰۲۶ به حدود ۱۰ درصد رشد برسد. برای تامین نیاز مصرف‌کنندگان برق در هند به صورت پایدار، دولت این کشور شرکت‌های تولید و توزیع‌کننده برق را با ارائه بسته‌های تشویقی حمایتی ترغیب کرده تا ظرفیت تولید برق از انرژی‌های تجدیدپذیر را افزایش، زیرساخت‌های شبکه را بهبود و بهره‌وری انرژی را ارتقا دهند؛ از این رو به نظر می‌رسد فلز آلومینیوم در راستای دستیابی به اهداف ذکر شده بسیار مورد توجه قرار بگیرد.

گسترش استفاده از آلومینیوم در صنایع وابسته به انرژی‌های تجدیدپذیر

همان‌طور که پیش‌تر به آن اشاره شد، از فلز آلومینیوم در مقیاسی گسترده در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر به منظور تولید پنل‌های خورشیدی، توربین‌های بادی و تولید برق از مولدها در نیروگاه‌های برق‌آبی استفاده می‌شود. در واقع می‌توان ادعا کرد که در تولید فریم‌ها و پایه‌هایی که پنل‌های خورشیدی بر روی آن نصب می‌شوند، فلز آلومینیوم یک ماده اولیه بسیار ضروری به شمار می‌رود. همچنین، به نظر می‌رسد استفاده از آلومینیوم در روش‌های نوآورانه به منظور تولید سیستم‌ها و پنل‌های خورشیدی شناور که عملکرد و بازدهی بهتری نسبت به سایر پنل‌های فتوولتائیک ارائه می‌دهند، مورد توجه قرار گرفته است.

در بخش تولید برق از جزر و مد دریا، از آلیاژهایی مانند آلومینیوم برنز به دلیل مقاومت استثنایی در برابر فرسودگی، بیشتر در تولید مبدل‌های انرژی در توربین‌های آبی استفاده می‌شود. از آنجایی که هند سیاست‌گذاری‌های خود را در جهت ترغیب به استفاده از انرژی‌های سبز تدوین کرده، مشارکت بخش دولتی و خصوصی برای تحقق اهداف تعیین شده در این راستا، به ویژه در پروژه‌های عظیم نیروگاه‌های خورشیدی مانند پروژه خورشیدی «Rewa»، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های خورشیدی جهان روندی صعودی به خود گرفته است.

علاوه‌براین، اقدامات اخیر دولت هند از جمله اجرای تعرفه‌های ضد دامپینگ بر روی واردات فریم‌های آلومینیومی مورد استفاده در تولید پنل‌های خورشیدی وارداتی از چین، باعث فراهم شدن شرایط به منظور افزایش ظرفیت تولید آلومینیوم در بازار داخلی شده است. اقدام مذکور موجب تقویت اقتصاد هند و کاهش اتکا به واردات آلومینیوم از کشور نامبرده شده است.

بخش تولید سیستم‌های ذخیره انرژی باتری، یکی دیگر از بازارهایی بوده که ارزش استفاده از آلومینیوم در آن برجسته شده است. در همین راستا، باتری‌های یون آلومینیومی که دارایی ویژگی‌هایی مانند چگالی انرژی بالا و امکان شارژ سریع بوده، پتانسیل بسیار زیادی برای رشد در بازار باتری‌ها در مقیاس جهانی از خود نشان داده است. علاوه‌براین، باتری‌های آلومینیوم هوا که نیازی به شارژ منظم ندارند، به عنوان یکی از روش‌های انقلابی در بخش تولید باتری وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) و بخش سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی شبکه برق در حال ظهور بوده و شرکت‌های نوپا تمرکز خود را بر روی توسعه هرچه سریع‌تر این نوع از فناوری‌ها معطوف ساخته‌اند.

استفاده از آلومینیوم به منظور ایجاد تحول در بخش خودروهای الکتریکی

با توجه به تمایل مصرف‌کنندگان نسبت به به‌کارگیری الگوهای مصرف بهینه‌تر، به نظر می‌رسد حجم تقاضای استفاده از خودروهای الکتریکی و به طور کلی انرژی‌های تجدیدپذیر به تدریج روندی صعودی به خود بگیرد. علاوه‌براین، با پیشرفت فناوری‌ در صنایع فضایی و فشارهای دولت هند در قالب ارائه طرح حمایتی تشویقی مرتبط با بخش ساخت و تولید خودروهای مبتنی بر انرژی‌های نو، انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۰ خودروهای الکتریکی یک سوم از بازار خودروهای سواری در کشور نامبرده را به خود اختصاص دهند.

هدف از اجرای اقداماتی از این دست، با توجه به اینکه هند سومین بازار بزرگ خودرو در جهان محسوب می‌شود، تقویت زنجیره تامین داخلی برای پاسخ‌گویی به حجم تقاضای روزافزون برای خودروهای الکتریکی در این کشور عنوان شده است. بر همین اساس، آلومینیوم نقشی بسیار موثر در گذار به خودروهای الکتریکی در هند، با توجه به استفاده گسترده از فلز نامبرده در صنعت خودروسازی خواهد داشت.

یک نکته مهم در مورد آلومینیوم اینکه بیش از ۹۰ درصد از این فلز قابل بازیافت بوده و به طور کلی آلومینیوم، یکی از پایدارترین مواد اولیه موجود در جهان به شمار می‌رود. از آنجایی که استفاده از آلومینیوم بازیافتی حدود ۹۵ درصد نسبت به تولید آلومینیوم اولیه به انرژی کمتری نیاز دارد، بنابراین تقاضا برای استفاده از این فلز سبز به منظور تولید خودروهای الکتریکی افزایش می‌یابد. علاوه‌براین، مزایای زیست‌محیطی و اقتصادی استفاده از آلومینیوم ثانویه به مراتب بیشتر از آلومینیوم اولیه خواهد بود.

نگاهی به چالش‌های موجود در صنعت آلومینیوم هند

علی‌رغم تحولات انجام شده در صنعت آلومینیوم هند، افزایش واردات قراضه آلومینیومی بی‌کیفیت به‌ ویژه از چین و ساختار تعرفه واردات نامتوازن مواد اولیه حیاتی مورد استفاده در بخش تولید، از جمله چالش‌های صنعت مذکور در این کشور محسوب می‌شود. در واقع، افزایش حجم واردات قراضه‌های آلومینیومی وارداتی ارزان‌تر و بی‌کیفیت‌تر به هند بازار داخلی این کشور را مختل کرده و موجب شده است تولیدکنندگان آلومینیوم در این کشور ظرفیت تولید خود را کاهش دهند. همچنین، این موضوع باعث شده حجم سرمایه‌گذاری‌ها به دلیل افزایش حجم واردات محصولات آلومینیومی به هند به شدت کاهش را تجربه کند.

علاوه‌براین، ساختار دریافت تعرفه‌های وارداتی معکوس که در آن عوارض محموله‌های وارداتی بیشتر از مالیات وضع شده بر محصولات نهایی تولید شده توسط شرکت‌های تولیدکننده در هند بوده است، بار سنگین مالی و البته غیرضروری را بر دوش تولیدکنندگان داخلی هند گذاشته و عملا رقابت در صنعت آلومینیوم را در مقیاس جهانی برای تولیدکنندگان این کشور دشوارتر کرده است. بر همین اساس، رفع چالش‌های مذکور به منظور رشد پایدار صنعت آلومینیوم هند امری ضروری به شمار می‌رود و فرصت‌های جدیدی را برای به‌کارگیری روش‌های نوآورانه و مبتنی بر انرژی‌های تجدیدپذیر در صنعت مذکور ایجاد خواهد کرد.

در خصوص صنعت برق هند، می‌توان این‌گونه بیان کرد که به منظور پیشبرد روش‌های پایدار در آن، توسعه‌دهندگان متعهد شده‌اند که ظرفیت تولید برق از انرژی‌های تجدیدپذیر را تا ۵۷۰ گیگاوات با بودجه‌ای بالغ بر ۳۸۶ میلیارد دلار تا سال ۲۰۳۰ افزایش دهند که البته فلز آلومینیوم در اجرای هدف‌گذاری‌های انجام شده، نقشی بی‌بدیل خواهد داشت و تاثیر مثبتی بر تغییرات اقلیمی در هند و حتی در مقیاس جهانی می‌گذارد.

انتهای پیام//