کارشناس بازار سرمایه گفت: شرکت آلومینیوم المهدی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان آلومینیوم ایران، بخش عمده تولیدات خود را از طریق بورس کالا به فروش می‌رساند تا ضمن پاسخگویی به نیاز بازار داخل، مازاد آن را صادر کند.
به گزارش «فلزات آنلاین»، حسین عبدی با بیان اینکه صنعت آلومینیوم در ایران از جمله صنایعی است که وضعیت تولید آن در گذشته بسیار قابل توجه بوده است، اظهار داشت: متاسفانه به دلیل تحریم و کمبود مواد آلومینا، وضعیت این روزهای صنعت آلومینیوم در کشور مناسب نیست.
وی افزود: در حال حاضر، چهار شرکت ایرالکو، المهدی و هرمزال به همراه آلومینای ایران و سالکو، از تولیدکنندگان بزرگ شمش آلومینیوم در کشور محسوب می‌شوند.
این کارشناس بازار سرمایه با اشاره به این مطلب که شرکت آلومینیوم المهدی، یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان آلومینیوم ایران، بخش عمده تولیدات خود را از طریق بورس کالا به فروش رسانده و ضمن پاسخگویی نیاز بازار، مازاد آن را صادر کرده است، عنوان کرد: این افزایش تولید به دلیل وارد مدار کردن بخش زیادی از دیگ‌های خارج از مدار این شرکت، توسط مهندسین و کارگران صنعت آلومینیوم در این شرکت بوده است.
وی ادامه داد: انتظار می‌رود با ادامه روند راه‌اندازی‌ها در این شرکت میزان تولید تا پایان امسال از مرز ۱۷۰ هزار تن عبور کند.
عبدی به دیگر شرکت‌های تولیدکننده آلومینیوم اشاره کرد و گفت: شرکت جاجرم میزان ناچیزی از تولید آلومینیوم را به خود اختصاص داده و تنها سالانه ۷۰ هزار تن تولید می‌کند، شرکت سالکو هم با همکاری یکی از شرکت‌های کشور چین به مدار تولید رسیده و سالانه ۱۷۰ تا ۱۸۰ هزار تن شمش خالص تولید می‌کند؛ چراکه ماشین‌آلات بهتری نسبت به شرکت‌های دیگر دارد.
کارشناس بازار سرمایه بیان کرد: شرکت ایرالکو نیز سالانه میزان ۱۷۵ تا ۱۸۵ هزار تن شمش خالص آلومینیوم تولید می‌کند و مزیت این شرکت نسبت به سه شرکت دیگر این است که غیر از تولید شمش خالص، دیگر شمش‌هــای مقاطــع آلومینیـــومی بالادستی را هم در دست تولید دارد که برای صنایع پایین‌دستی هم پرکاربر است.
وی ادامه داد: در مجموع میزان ۷۰۰ هزار تن ظرفیت تولید آلومینیوم در کشور وجود دارد و سالانه حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار آلومینیوم به کشورهای چین، ترکیه، عراق و همچنین افغانستان صادر می‌شود.
بر اساس گزارشی از کالاخبر، به گفته عبدی، وجود بحران مواد اولیه برای تولید آلومینیوم و همچنین سو مدیریت در این صنعت، باعث شده این صنعت وضعیت خوبی نداشته باشد به طوری که استخدام‌های بی‌رویه موجب شده کارگران زیادی به تناسب کاری که انجام می‌دهند، تولید و بهره‌وری مناسبی نداشته باشند.
کارشنـــاس بـــازار سرمایـــه خاطرنشــان کـــرد: بسیاری از شرکت‌های بزرگ در دنیا، شرکت‌های بزرگ آلومینا را شناسایی کرده‌اند و سهامدار آن‌ها شده‌اند و اجازه واردات مواد آلومینا را به کشور ایران نمی‌دهند که این موضوع به چالشی بزرگ تبدیل شده است.
وی تصریح کرد: تحریم از دیگر مسائلی است که به مشکلات موجود دامن زده است و در حال حاضر تولیدکنندگان برتر جهان همچون برزیل، جامائیکا، استرالیا، چین و هند ازجمله کشورهایی هستند که محصولات آلومینیومی را با گریدهای مختلف تولید می‌کنند اما ایران تنها از دو کشور چین و جامائیکا می تواند مواد آلومینا را تهیه کند.
عبدی یادآور شد: در حال حاضر، وضعیت بنیادی شرکت‌های آلومینومی در بازار سرمایه بد نیست اما بهتر است با مدیریت درست و منطقی، برنامه‌ها و سیاست‌گذاری‌های خود را بر اساس جذب سرمایه‌گذاری‌های بیشتر در بازار سرمایه پیش ببریم.
این کارشناس با اشاره به اینکه میانگین نرخ جهانی گاز در اروپا ۳۵۰ تا ۴۰۰ دلار است و این نرخ، نرخی است که تا سال ۲۰۲۲ ادامه خواهد داشت، عنوان کرد: از آن جایی که نرخ گاز با نرخ برق در ارتباط است و ۲۵ درصد هزینه تولید آلومینیوم از محل انرژی بوده و فلز انرژی‌بری محسوب می‌شود، به همین دلیل با افزایش نرخ انرژی، نرخ جهانی هم بالا خواهد بود و نوسان قیمت جهانی بین دو هزار و ۷۰۰ تا دو هزار و ۸۰۰دلار است که برآورد می‌شود به سه هزار و ۳۰۰ تا سه هزار و ۴۰۰ دلار که سقف تاریخی آلومینیوم است، برسد.
وی تاکید کرد: این فرصت خوبی است تا طرح‌های توسعه‌ای خود را به سرانجام رسانده و وضعیت مدیریتی خود را بهبود دهیم.
عبدی در خصوص وضعیت فلزات اساسی اذعان کرد: شرایط انرژی و نرخ گاز در سطح دنیا، باعث شده کشور چین به عنوان تولیدکننده ۴۰ تا ۴۵ میلیون تن آلومینیوم، میزان تولید خود را کاهش دهد و همچنین در اروپا دو تا سه کارخانه مهم تعطیل شود.
کارشناس بازار سرمایه تاکید کرد: نرخ دلار با شرکت‌های آلومینیومی رابطه دارد و برآورد این است که در صورت صعود نرخ دلار، P/E شرکت‌های آلومینیومی در کشور سه تا چهار شود و این موضوع باعث جذابیت شرکت‌ها برای سرمایه‌گذاری در پرتفوی سرمایه‌گذاران خواهد بود که باید مدیریت درستی بر آن شود و منابع به درستی و به سمت بازار سرمایه هدایت شود.
