مدیرعامل شرکت ریخته‌گری آلیاژ کار تبریز، تولیدکننده قطعات چدنی گفت: باور ما بر این است که شرایط تولید باید به قدری رونق یافته و بهبود پیدا کند تا کارگاه‌های مختلف ریخته‌گری مانند پایگاه‌های اورژانس که در طول شبانه‌روز مشغول فعالیت هستند، در سه شیفت کاری بتوانند با بیشترین میزان بهره‌وری به تولید انواع محصولات فولادی و چدنی بپردازند. تولید و صنعت، میراثی ارزشمند و گران‌بها برای نسل‌های بعد از ماست و به همین علت باید تمام انرژی و توان خود را جهت حفظ و رشد آن به‌کار بگیریم تا عواید مثبت آن، حاصل آیندگان نیز شود.
اکبر ایازی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: انواع قطعات چدنی مورد استفاده در ماشین‌آلات صنعتی، کشاورزی، پمپ‌سازی و… با دقت و کیفیت بالا از سال ۱۳۷۵ در شرکت ریخته‌گری آلیاژ کار تبریز تولید می‌شود. کارخانه در شهرک صنعتی رجایی شمالی تبریز واقع شده است و در حال حاضر ۲۰ نفر به طور مستقیم در مجموعه مشغول به کار هستند.
وی در خصوص تامین مواد اولیه، عنوان کرد: قراضه ورق روغنی و قراضه قطعات چدنی، عمده ماده اولیه مورد نیاز شرکت را شامل می‌شود. قراضه ورق روغنی از برخی کارخانجاتی که تولیدکننده محصولات نوردی فولادی هستند و قراضه قطعات چدنی نیز از برخی تولیدکنندگان بزرگ این قطعات خریداری می‌شود. متاسفانه ساختار مشخصی برای تامین قراضه مورد نیاز کارگاه‌های ریخته‌گری در کشور وجود ندارد و گاهی اوقات شاهد این معضل هستیم که برخی واسطه‌ها نسبت به خرید حجم انبوهی از ضایعات و دپوی آن در بنگاه‌های ضایعاتی اقدام می‌کنند و سبب افزایش قیمت کاذب قراضه در سطح بازار می‌شوند. در این بین کارگاه‌های کوچک ریخته‌گری که ظرفیت تولید آن‌ها نیز محدود است، در تامین قراضه مورد نیاز خود با چالش مواجه شده و ناچار به ادامه فعالیت با حداقل ظرفیت تولید هستند.
مدیرعامل شرکت ریخته‌گری آلیاژ کار تبریز در ارتباط با قطعی برق واحدهای صنعتی طی هفته‌های اخیر، تصریح کرد: قطعی دو روزه برق طی یک هفته کاری در شهرک صنعتی رجایی شمالی، عملکرد مجموعه طی دو ماه اخیر را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. بر اساس زمان‌بندی اعلام شده، قرار بود برق واحدهای صنعتی فعال در این شهرک در روز شنبه قطع شود اما حدود دو هفته است که برق این واحدها از ساعت ۱۲ تا ۱۸روز سه‌شنبه نیز قطع می‌شود. البته امیدواریم با نزدیک‌تر شدن به فصل پاییز و کاهش دما در اکثر استان‌های کشور، این معضل نیز به زودی رفع شود؛ اگرچه در ادامه باید در انتظار قطعی گاز کارگاه‌های ریخته‌گری باشیم و از آنجایی که ما از کوره‌های القایی در مجموعه خود بهره می‌بریم، قطعی برق آسیب‌رسان‌تر از قطعی گاز است.
آسیب جدی قطعی ناگهانی برق به کوره‌های القایی
ایازی ادامه داد: خسارات و آسیب‌های ناشی از این معضل زمانی نمایان‌تر خواهد شد که برق کارگاه‌های ریخته‌گری که از کوره‌های القایی استفاده می‌کنند، به یک‌باره قطع شود. بدین صورت که قراضه چدن و ورق خریداری شده به کوره القایی شارژ شده و در دمای یک هزار و ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد پیش‌گرم و شروع به ذوب شدن می‌کند. در ادامه دمای کوره تا یک هزار و ۴۵۰ درجه سانتی‌گراد افزایش یافته و مذاب به حالت خمیری شکل درمی‌آید. در این مرحله، مذاب باید به سرعت از کوره خارج شود و اگر در همین زمان برق مجموعه قطع شود، مذاب در داخل کوره منجمد شده و تخلیه آن به سختی صورت می‌پذیرد و منجر به آسیب به بدنه کوره می‌شود. البته اگر در یک بازه زمانی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ای برق کارگاه مجددا وصل شود، می‌توانیم فرایند ذوب را از سر بگیریم؛ در غیر این صورت چاره‌ای جز تخلیه کامل کوره نداریم و نسبت به ذوب و استفاده دوباره از آن اقدام می‌کنیم.
وی با اشاره به اینکه اقدامات مناسبی در راستای بومی‌سازی کوره‌های القایی طی سالیان اخیر انجام شده است، مطرح کرد: این کوره‌ها با کیفیت و استاندارد عالی در داخل تولید می‌شوند و ما از دو کوره القایی یک تنی در مجموعه خود استفاده می‌کنیم. در حال حاضر یک کوره روشن است و کوره دیگر در مواقع اضطراری و یا خرابی کوره اول استفاده می‌شود.
این فعال صنعت دیگری در ادامه به سایر چالش‌های بخش تولید اشاره کرد و گفت: دریافت ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده، یکی از مهم‌ترین معضلاتی است که نه تنها ما بلکه اغلب فعالان صنعت ریخته‌گری با آن مواجهند. در اینجا این سوال مطرح می‌شود که چرا فعالان این صنعت علی‌رغم سختی کار و مواجهه با مشکلات مختلف اعم از کمبود مواد اولیه، افزایش قیمت حامل‌های انرژی، افزایش حقوق نیروی انسانی، بیمه و… ، موظف به ثبت مستندات و ارائه دفاتر رسمی و پرداخت ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده هستند؛ در حالی که ضایعات مورد نیاز آن‌ها از واسطه‌ها و بنگاه‌های ضایعاتی که هیچ دغدغه‌ای در پرداخت مالیات ندارند، تامین می‌شود؟ ما معتقدیم که نظام مالیاتی کشور، نیازمند یک بازنگری اساسی است و نحوه دریافت مالیات از تولیدکنندگان باید تغییر پیدا کند. از طرفی، دریافت مالیات بر درآمد از تولیدکنندگان که بنا بر عملکرد آن‌ها بین ۱۵ تا ۲۵ درصد متغیر بوده نیز به یکی دیگر از چالش‌های ما در این حوزه تبدیل شده است. واقعیت امر اینکه بسیاری از واحدهای تولیدی اقدام به جعل اسناد و فاکتورهای فروش خود به منظور پرداخت مالیات کمتر می‌کنند. مگر درآمد یک کارگاه ریخته‌گری کوچک طی یک سال چقدر است که بخواهد ۲۵ درصد آن را برای مالیات هزینه کند؟ در حالی که اگر یک رویه مشخص برای دریافت مالیات از واحدهای صنعتی در نظر گرفته شود، نه تنها تولیدکنندگان مالیات خود را به موقع پرداخت خواهند کرد بلکه شاهد قانونمند شدن اخذ مالیات از تمامی افراد خواهیم بود.
میل به سرمایه‌گذاری در بخش تولید کاهش یافته است
ایازی با بیان اینکه تا به امروز نسبت به دریافت تسهیلات بانکی اقدام نکرده‌ایم، اظهار داشت: متاسفانه سود حاصل از سرمایه‌گذاری در بخش تولید طی سالیان اخیر به شدت کاهش یافته است و ما شاهد افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در سایر بازارها همچون مسکن، سکه، طلا، ارز و… هستیم؛ در حالی که تولید، عامل پیشران و محرک اصلی توسعه و پیشرفت اقتصادی در یک جامعه است اما متاسفانه شاهد رشد روزافزون مشاغل کاذب هستیم و این معضل به عدم تمایل نیروی انسانی جوان به فعالیت در کارگاه‌های صنعتی و ریخته‌گری برمی‌گردد. شاید کمی غیرقابل به نظر برسد اما زمانی که فعالیت خود را در سال ۱۳۶۲ در این صنعت آغاز کردیم، قیمت زمین در حدود ۵۰ تومان به ازای هر مترمربع بود که در ادامه قیمت آن به حدود دو هزار تومان به ازای هر مترمربع افزایش پیدا کرد. در واقع شرایط تولید و راه‌اندازی واحدهای صنعتی مناسب بود و ما سرشار از شوق، انرژی و انگیزه جهت فعالیت در صنعت ریخته‌گری بودیم و تمام توان و تلاش خود را برای تولید قطعات باکیفیت و جلب رضایت مشتریان به‌کار می‌گرفتیم اما متاسفانه امروز شرایط تولید به قدری دشوار شده که میل به سرمایه‌گذاری در این بخش کاهش یافته است.
وی با اشاره به اینکه تعداد نیروی انسانی شاغل در این شرکت ۲۰ نفر است، گفت: کمبود نیروی انسانی به ویژه در کارگاه‌های ریخته‌گری، یکی دیگر از معضلاتی است که اکثر کارفرمایان با آن روبه‌رو هستند. جدای از صنعت ریخته‌گری، اگر هرچه سریع‌تر تمهیدات لازم جهت رفع این معضل اندیشیده نشود، با مشکلات بسیاری در آینده مواجه خواهیم شد. از طرفی، ما بر این باوریم که اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی لازم در حوزه تولید توسط مسئولان و سازمان‌های مرتبط انجام نشده است؛ بدین معنا که عموم مردم و جامعه از دشواری‌های تولید و فعالیت در مشاغل سخت و دشوار همچون ریخته‌گری آگاهی ندارند و به همین دلیل روزبه‌روز شاهد افت تولید و کاهش نقش بالای این صنعت مادر در بخش‌های مختلف هستیم. در حالی که رونق تولید در صنعت ریخته‌گری، نتیجه‌ای جز افزایش اشتغال‌زایی، درآمد و نهایتا بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور به همراه نخواهد داشت.
مدیرعامل شرکت ریخته‌گری آلیاژ کار تبریز اظهار داشت: ریخته‌گری به روش‌های مختلفی در کارگاه‌ها انجام می‌شود و به همین دلیل میزان سرمایه‌گذاری برای راه‌اندازی آن‌ها متفاوت است. برای مثال، فرایند قالب‌گیری در برخی از واحدها به صورت دستی و در برخی دیگر به صورت نیمه و یا تمام‌اتوماتیک انجام می‌شود. بدون شک کارفرمایان به سرمایه هنگفتی برای راه‌اندازی خطوط تولید و قالب‌گیری اتوماتیک نیازمند هستند و این سرمایه در کارگاه‌هایی که به روش سنتی عمل کرده و از نیروی انسانی در بخش‌های مختلف استفاده می‌کنند، کمتر است. با این وجود ما کماکان معتقدیم که بازدهی نیروی انسانی کارآمد و باتجربه در خطوط تولید، از دستگاه‌های اتوماتیک بیشتر است و اگر کارفرما بتواند شرایط مناسب را برای نیروی انسانی خود فراهم کند، به نتیجه مطلوب دست پیدا خواهد کرد؛ ضمن اینکه امکان تولید برخی قطعات خاص توسط دستگاه‌های اتوماتیک وجود ندارد و طراحی قالب و ریخته‌گری آن باید توسط نیروی انسانی انجام شود. در حالت کلی، نمی‌توان برآورد مشخصی از میزان سرمایه‌گذاری لازم جهت راه‌اندازی یک خط تولید در کارگاه‌های ریخته‌گری کرد و شرایط اقتصادی جامعه و همچنین تامین سرمایه در گردش کافی، از اهمیت ویژه‌ای در احداث یک کارخانه جدید برخوردارند.
ایازی در پایان با تاکید بر اینکه در صورت رفع معضلات فوق، بدون شک سرمایه‌گذاری در بخش تولید افزایش یافته و آینده روشنی در انتظار این بخش خواهد بود، یادآور شد: اعتقاد ما بر این است تولید باید به قدری رونق پیدا کند که مانند اورژانس یک بیمارستان که به صورت شبانه‌روزی فعال است، تولیدکنندگان بخش خصوصی بتوانند در سه شیفت کاری فعالیت کنند. این افراد باید بتوانند به سود حاصل از سرمایه‌گذاری خود دست یابند که این مسئله مستلزم افزایش تولید و در نهایت افزایش فروش و درآمد است. البته در این میان نباید از نقش بالای حمایت دولت و همچنین حضور مدیران لایق و دلسوز در بخش صنعت و معدن جهت رفع چالش‌های موجود غافل شد و امیدواریم دولت و مسئولان توجه بیشتری به فعالان بخش خصوصی به ویژه واحدهای تولیدی کوچک‌مقیاس داشته باشند.
انتهای پیام//
