یکی از ابزارهای اصلی در سال‌های اخیر، اعمال تحریم‌ها یا تعرفه‌های تجاری بوده است. در همین راستا، چین برای عادی‌سازی روابط تجاری خود با استرالیا، گامی بزرگ در این مسیر برداشت که از ابتدا هم نباید به این مسیر کشیده می‌شد.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از خبرگزاری رویترز، به نظر می‌رسد تلاش چین برای اعمال محدودیت تجارت خود با استرالیا نتیجه معکوس خواهد داد؛ به خصوص اگر این اقدام یک‌جانبه باشد و توسط بازیگران عرصه مهم اقتصادی در جامعه بین‌المللی حمایت نشود.
وزارت بازرگانی چین در روز چهارم آگوست ۲۰۲۳ عنوان کرد: اعمال تعرفه‌های ضد دامپینگ و ضد تخصیص یارانه جو استرالیا به پایان می‌رسد. این اقدام حدود سه سال پس از آن صورت گرفت که تعیین عوارض ۸۰٫۵ درصدی وارداتی برای اولین بار تجارت سالانه یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار استرالیا (۹۸۶ میلیون دلار آمریکا) برای جو که به طور گسترده برای صنعت آب‌جوسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد را متوقف کرد.
اقدام علیه واردات جو استرالیا با ممنوعیت غیررسمی زغال‌سنگ استرالیا در اواسط سال ۲۰۲۰ همراه شد که عملا واردات را از دومین تامین‌کننده بزرگ سوخت چین که برای تولید برق و تولید فولاد استفاده می‌شد، متوقف کرد. در همین رابطه دولت جدید چین بدون اینکه هیچ یک از طرفین اعتبار سیاسی خود را از دست بدهند، اجازه از سر گرفته شدن روابط تجاری میان این کشور و چین را صادر کرد.
این اقدام چین در واقع به وضوح از عقب‌نشینی این کشور حکایت داشت. از سوی دیگر، دولت استرالیا تسلیم این اقدام دولت چین مبنی بر اعمال ممنوعیت واردات برای برخی محصولات به چین نشد و با تلاش این دولت، کشاورزان و شرکت‌های معدنی استرالیا توانستند پس از یک دوره کاهش ظرفیت اولیه تولید، بازارهای جدیدی برای محصولات خود اغلب با قیمت‌های بالاتر پیدا کنند.
دولت جدید چین که عمل‌گرایی را سرلوحه کار خود قرار داده است، اعلام کرد که رویکرد مشارکتی‌تری نسبت به بزرگ‌ترین شریک تجاری خود در پیش خواهد گرفت و در عین حال تاکید کرد که چین و استرالیا، همچنان در مورد موضوعاتی مانند حقوق بشر و دیدگاه‌های کلی آن‌ها نسبت برخی دیگر از موضوعات جهان، اختلاف نظر خواهند داشت. شایان ذکر است که واردات سنگ‌آهن و گاز طبیعی مایع به چین از استرالیا در طول این مناقشات تجاری همچنان ادامه پیدا کرد.
در واقع چین معتقد بود که با اعمال تحریم علیه واردات زغال‌سنگ و جو از استرالیا ضربه بزرگی به استرالیا وارد خواهد کرد اما در عین حال، اقدامی علیه واردات سنگ‌آهن و گاز طبیعی مایع استرالیا که در واقع برای این کشور بسیار مهم است، انجام نداد.
چین حدود ۷۰ درصد سنگ‌آهن خود را از استرالیا و حدود یک سوم گاز طبیعی مایع خود را از استرالیا وارد می‌کند که بخشی از آن، مبتنی بر ثبت قراردادی با قیمت ثابت و پایین که دو دهه پیش امضا شد، است.
اشتباه تاکتیکی چین با اعمال تحریم علیه استرالیا
چین بر این باور بود که می‌تواند استرالیا را با پایان دادن به واردات زغال‌سنگ، جو و همچنین برخی محصولات جزئی‌تر تحت فشار قرار دهد؛ چراکه معتقد بود این کالاها می‌توانند به راحتی از تامین‌کنندگان جایگزین تامین شوند.
این باور تنها تا حدی درست بود؛ چراکه چین توانست زغال‌سنگ بیشتری از کشورهای اندونزی، روسیه و ایالات متحده آمریکا خریداری کند اما ایجاد اختلال در روند عرضه زغال‌سنگ آسیا حمل شده از طریق دریا، منجر به افزایش قیمت‌ها به ویژه برای محموله‌های صادر شده از اندونزی و روسیه شد.
این رویداد به نوبه خود، موجب افزایش قیمت زغال‌سنگ با خلوص متفاوت استرالیا شد. از آنجایی که حجم صادرات استرالیا به چین عملا به صفر رسید، صادرات محموله‌های زغال‌سنگ استرالیا به کشورهایی مانند هند و ویتنام افزایش یافت و در نتیجه حجم صادرات زغال‌سنگ استرالیا به دلیل اعمال تحریم‌های چین کاهش پیدا نکرد.
هنگامی که پکن به ممنوعیت اعمال شده غیررسمی زغال‌سنگ استرالیا در اوایل سال ۲۰۲۳ پایان داد، بعد از گذشت مدتی روند تجاری محصولات تحریم شده از سر گرفته شد و از آن زمان تاکنون، به سطوحی نزدیک به قبل از اعمال ممنوعیت بازیابی شده است.
طبق داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط شرکت «Kpler»، چین در ماه جولای ۲۰۲۳، حدود ۶ میلیون و ۴۰۰ هزار تن زغال‌سنگ از استرالیا وارد کرد که ۲۷ درصد کمتر از حجم هشت میلیون و ۷۲۰ هزار تنی در ماه جولای ۲۰۲۰، قبل از اعمال تحریم صورت گرفته توسط چین است.
با توجه به اینکه کشاورزان استرالیایی و خریداران چینی احتمالا با شرکای جدید وارد معاملات میان‌مدت شده‌اند، ممکن است بازگشت حجم تجارت جو به میزان قبل از اعمال تحریم‌ها کمی زمان بیشتری به طول بینجامد اما در کل به نظر می‌رسد که پایان اعمال تحریم‌های تجاری چین علیه استرالیا بر روی هر دو کشور تاثیر مثبتی داشته باشد.
یک نکته مهم در رابطه با اعمال تحریم‌ها این است که چین در وهله اول اجرای آن‌ها را تاثیرگذار تلقی می‌کرد. این موضوع نشان می‌دهد که چین از تعرفه‌های تجاری اعمال‌شده توسط دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا هنوز درس نگرفته است.
در واقع اعمال این تحریم‌ها از سوی آمریکا کسری تجاری ایالات متحده آمریکا با چین را کاهش نداد و منجر به افزایش عمده در خرید کالاهای آمریکایی توسط چین نشد و عملا این محدودیت‌ها با شکست مواجه شدند.
اگرچه حجم واردات نفت خام و گاز طبیعی مایع ایالات متحده آمریکا به چین مقداری افزایش یافت اما این موضوع عمدتا ناشی از نوسانات قیمتی بود و ارتباطی با تصمیمات سیاسی آمریکا نداشت.
در عین حال، اعمال تعرفه‌های تجاری توسط دولت ترامپ تنش‌های سیاسی را که تا امروز باقی مانده است را افزایش داد و هزینه‌های بیشتری را بر اقتصاد ایالات متحده آمریکا تحمیل کرد.
در حالی که اقدامات تجاری هماهنگ و حمایت شده بین‌المللی ممکن است نتایجی مانند کاهش درآمد روسیه از صادرات انرژی خود در پی تهاجم روسیه به اوکراین را به همراه داشته باشد اما راه‌حل‌های در پیش گرفته شده برای مناقشات مربوط به چین، استرالیا و ایالات متحده آمریکا مبتنی بر ممنوعیت‌ها و اعمال تحریم‌های یک‌جانبه با شکست مواجه خواهد شد.
انتهای پیام//
