فعالیت تولیدی چین در ماه آگوست ۲۰۲۳، برای پنجمین ماه متوالی کاهش یافت و بر این دیدگاه افزود که دومین اقتصاد بزرگ جهان در حال تلاش برای احیای مجدد رشد تولید است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از روابط عمومی ایمپاسکو، داده‌های اقتصادی چین در حالی ضعیف است که واردات بیشتر کامودیتی‌ها تا حدود زیادی تحت تاثیر قرار نگرفته و به نظر می‌رسد ورود منابع کلیدی مانند نفت خام، سنگ‌آهن و زغال‌سنگ در ماه آگوست ۲۰۲۳ شتاب گرفته است.
اداره ملی آمار چین روز پنج‌شنبه ۳۱ آگوست اعلام کرد که شاخص رسمی مدیران خرید «PMI» از ۴۹.۳ در ماه جولای، به ۴۹.۷ در ماه آگوست رسید؛ در حالی که رویترز پیش‌بینی کرده بود شاخص مدیران خرید در ماه آگوست ۲۰۲۳ به ۴۹.۴ می‌رسد، نتیجه همچنان پایین‌تر از سطح ۵۰ بود که مرز تشخیص انقباض و انبساط اقتصادی است.
شاخص مدیران خرید ضعیف در کنار داده‌های اقتصادی، نشان‌دهنده بدتر شدن رکود دارایی، کاهش رشد اعتبار و مخارج ضعیف مصرف‌کننده است. این داده‌های اخیر طبیعتا بر روی واردات کامودیتی‌ها نیز تاثیرگذار خواهد بود اما حجم تقاضا در بزرگ‌ترین خریدار کالا در جهان متوقف شده و در برخی موارد حتی افزایش یافته است.
بر اساس داده‌های ردیابی کشتی‌های ریفینیتیو، پیش‌بینی می‌شود واردات سنگ‌آهن در ماه آگوست ۲۰۲۳، به ۱۰۶.۱ میلیون تن افزایش یابد؛ در حالی که تحلیلگران کالایی کپلر آن را ۱۰۸.۱ میلیون تن تخمین زده‌اند.
اگر داده‌های گمرک با پیش‌بینی‌ها مطابقت داشته باشد، این ماه قوی‌ترین ماه برای واردات سنگ‌آهن در سال جاری خواهد بود که افزایش قابل‌توجهی نسبت به رقم رسمی اعلام شده (۹۳.۴۸ میلیون تن) نشان می‌دهد.
برای هفت ماه سال میلادی، داده‌های گمرک نشان می‌دهد که واردات سنگ‌آهن با ۶.۹ درصد افزایش، به ۶۶۹.۵ میلیون تن رسیده که نسبت به ضعف مشاهده شده در بخش‌های کلیدی مصرف‌کننده فولاد در ساخت‌وساز و ساختمان، عملکرد قابل‌توجهی است.
بخشی از دلیل تقویت واردات سنگ‌آهن، نیاز به بازسازی ذخایر بنادر بوده که در هفته منتهی به ۱۸ آگوست به کمترین میزان خود در سه سال گذشته یعنی ۱۱۶.۹ میلیون تن رسیده است؛ اگرچه میزان ذخایر در هفت روز منتهی به ماه آگوست کمی بهبود یافت و به ۱۱۸.۶ میلیون تن رسید اما در این برهه از سال، همچنان پایین‌تر از هنجارهای تاریخی باقی مانده است.
مشابه سنگ‌آهن، واردات زغال‌سنگ از طریق دریا به چین نیز در ماه آگوست ۲۰۲۳ قوی خواهد بود و رفینیتیو واردات آن را ۳۱.۲ میلیون تن تخمین می‌زند؛ در حالی که کپلر این میزان را ۳۴.۳ میلیون تن برآورد کرده است. واردات زغال‌سنگ از ماه مارس ۲۰۲۳ به بعد افزایش یافت؛ چراکه این کشور به تولید حرارتی روی آورده تا انرژی آبی ضعیف‌تر از حد معمول را جبران کند.
هم‌زمان تولید زغال‌سنگ داخلی، در هفته‌های اخیر با افزایش بازرسی‌ها، قیمت‌های داخلی محدود شده است. قیمت‌های محلی بالاتر به معنای رقابتی بودن زغال‌سنگ از طریق دریا است که به افزایش واردات به ویژه از اندونزی و به طور فزاینده‌ای از استرالیا کمک کرده که شاهد لغو ممنوعیت غیررسمی واردات در اوایل سال جاری میلادی با بهبود روابط میان دو کشور بودند.
همچنین انتظار می‌رود واردات نفت خام در ماه آگوست نسبت به ماه جولای افزایش داشته باشد؛ به طوری که موسسه ریفینیو، واردات نفت خام را ۱۱.۷۲ میلیون بشکه در روز تخمین می‌زند که از رقم رسمی ۱۰.۳۳ میلیون بشکه در ماه جولای ۲۰۲۳ بیشتر است. نتیجه به دست آمده در ماه جولای، ضعیف‌ترین نتیجه از ماه ژانویه سال جاری میلادی بود و بهبود در ماه آگوست، بیشتر منعکس‌کننده قدرت صادرات سوخت‌های تصیفیه‌شده چین تا تقاضای داخلی قوی بود.
اینکه چین در واردات نفت خام، قدرت خود را حفظ کند، تا حدود زیادی به این مسئله بستگی دارد که آیا پالایشگاه‌های این کشور به صادرات حجم زیادی از گازوئیل و بنزین ادامه می‌دهند یا خیر؟ مطمئنا افزایش قیمت نفت خام ناشی از کاهش مداوم تولید توسط گروه اوپک پلاس و کاهش داوطلبانه تولید یک میلیون بشکه‌ای در روز توسط صادرکننده بزرگ یعنی عربستان سعودی است که احتمالا پالایشگاه‌های چین را تشویق به کاهش واردات و روی آوردن به ذخایر فراوان خود خواهد کرد.
افزایش قیمت نفت خام از ماه ژوئن ۲۰۲۳ به بعد با توجه به فاصله زمانی سفارش و دریافت محموله، باید در واردات نفت خام چین پس از ماه سپتامبر ظاهر شود؛ به طور کلی، به نظر می‌رسد که عواملی غیر از قدرت اقتصاد چین، همچنان پشت پرده واردات سنگ‌آهن، زغال‌سنگ و نفت خام هستند.
یکی از کالاهای اصلی که به نظر می‌رسد بیشتر با داده‌های ضعیف مطابقت دارد، مس است که واردات مس خام در هفت ماهه سال میلادی ۱۰.۷ درصد نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۲۲ کاهش داشته است.
انتهای پیام//
