محمدجلال کوشکی در گفت‌و‌گو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی«فلزات‌آنلاین»، اظهار داشت: عمده محصولات ما ظروف مسی و ظروف قلمزنی است و به میزان کمی تسمه یا گرده نیز برای تولید ظروف مسی تولید می‌کنیم. قبل از تحریم‌ها نیز صادرات ظروف مسی به‌ندرت انجام می‌شد چه برسد به الآن که صادرات محصولات فلزی مورد تحریم قرار گرفته است؛ در حال حاضر، صادرات این محصول در حد صفر است. علاوه بر تحریم‌ها نوسانات ارز، کاهش ارزش پول رایج کشور و همچنین کاهش قدرت خرید مردم در این موضوع بی‌تاثیر نبوده‌‌ است.

تولیدکنندگان ظروف مسی عمده محصولات خود را به کشورهای عراق، افغانستان و آذربایجان صادر می‌کنند که در حال حاضر به دلیل شرایط حاکم بر وضعیت صادرات، یا شرکت‌های مقصد نمی‌خواهند با ما وارد معامله شوند و یا اینکه ما نمی‌توانیم به کشورهای طرف مقابل اطمینان کنیم.

وی افزود: برنامه تحریمی آمریکا بیشتر شامل حال شرکت‌های بزرگ می‌شود و شرکت‌های کوچک و متوسطی هم‌چون ما اگر شرایط داخلی مشکلی ایجاد نکند، می‌توانند صادرات را در سطح خرد داشته باشند.

مدیرعامل شرکت مس نگین اصفهان، عنوان کرد: مشکل اساسی تولیدکنندگان ظروف مسی، تامین مواد اولیه است. ایران از نظر وجود معادن مس، کشور ثروتمندی است و اگر اراده کند می‌تواند همه تولیدی‌های داخلی را تامین کند اما عمده مواد خام را به‌صورت شمش و کاتد صادر می‌کند و چیزی عاید تولیدکننده داخلی نمی‌شود که این اختلال در بازار داخلی و تعطیلی بسیاری از واحدهای تولیدی را به‌همراه دارد.

حدود سه هزار نفر در اصفهان در صنعت تولید صنایع دستی و ظروف مسی مشغول به کار هستند که با سیاست‌های غلط داخلی بسیاری از افراد از کار بیکار شده‌اند. کشور ما بیشتر تحت تاثیر سیاست‌های اشتباه داخلی است تا تحریم‌های کشور آمریکا!

کوشکی خاطر نشان کرد: ما از دولت می‌خواهیم با برنامه‌ریزی بهتر در راستای فروش داخلی و صادرات مواد خام به کمک تولیدکننده داخلی بیاید و براساس نیروی کار و میزان تولید یا به‌طور کلی براساس پنانسیل‌هایی که تولیدکنندگان دارند، ماهیانه میزان مشخصی از مواد اولیه را در اختیار تولیدی‌ها قرار دهد که چرخ تولیدی‌ها نیز بچرخد و مابقی مواد اولیه را صادر کند.

ما در صدد این هستیم که فعالیت مجموعه را افزایش دهیم و مجددا صادرات را از سر بگیریم اما هرچه جلوتر می‌رویم سنگ‌اندازی‌ها توسط دولت بیشتر می‌شود. چندی پیش برای گرفتن وام به بانک مراجعه کردم و سند دو ملک را به عنوان تضمین دراختیار بانک قرار دادم اما با بهانه‌های بی منطق مانند ملک قدیمی است وام را به تعویق می‌اندازند. مبلغی که به عنوام وام به تولیدکننده می‌دهند درقبال هزینه‌های یک واحد تولیدی مبلغ زیادی نیست.

وی در پایان بیان کرد: مشکلات داخلی بیشتر از مشکلات ناشی از تحریم‌ها است، یک تولیدکننده تا زمانی که تولید مطلوبی نداشته باشد نمی‌تواند صادرات انجام دهد و برای کشور درآمدزایی کند. زمانی‌که نمی‌توانیم بازار داخلی را مدیریت کنیم چطور می‌توان در سطح جهانی سرمان را بالا نگه داریم و بازار جهانی را کنترل کنیم.