مردم ایران از دیرباز به ظروف مسی علاقمند بودند اما با افزایش قیمت مس، این نوع ظروف به مرور زمان از لیست خرید مردم در حال خروج است. کاهش تقاضا، میزان تولید و فعالیت کارخانه‌ها را تا حد زیادی تحت شعاع خود قرار داده است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، سید محمد موسوی نوشت: ایران غنی از مس است و برای تولید انواع مرسولات مسی مشکلی وجود ندارد تنها معضل ما کاهش تقاضا به دلیل افزایش قیمت است، مواد اولیه ساخت ظروف مسی ورق مس و قلع است، در تولیدی‌ها از ضایعات مس نیز برای ساخت این نوع ظروف استفاده می‌شود، به‌طوری‌که با ذوب کردن ضایعات و تبدیل آن به ورق، ظرف و صنایع تزئینی تولید می‌کنند. نوع مس به‌کار رفته در تولید این نوع صنایع بر کیفیت ظروف تاثیر چندانی ندارد، کیفیت و قیمت ظروف مسی را مرحله ریخته‌گری و عملیاتی مانند چکش‌کاری مشخص می‌کند.
صنایع دستی مسی ایران در خارج از کشور بازار خوبی دارد، عمده مشتریان خارجی این نوع صنایع کشورهای عراق و ارمنستان هستند. البته کشور ترکیه رقیب خارجی قدری در تولید ظروف مسی برای ایران است. در داخل ایران کارگاه‌های تولیدی کوچک توانایی فروش مستقیم کالاهای خود به مشتریان داخلی و خارجی را ندارند، در این صنف افرادی به‌عنوان واسطه محصولات کارگاه‌های کوچک را خریداری کرده و به‌صورت عمده به سایر کشورها صادر و یا در بازار داخلی توزیع می‌کنند.
قیمت نهایی صنایع دستی مسی در وهله اول به قیمت جهانی مس، قیمت مواد اولیه و سپس به میزان تقاضا و قیمت پیشنهادی مشتری بستگی دارد. مشتری اغلب قیمتی پایین‌تر از نرخ واقعی محصول را پیشنهاد می‌دهد و تولیدکننده برای جلوگیری از انبار شدن محصول خود و تعطیلی کارگاه، مجبور به فروش کالا زیر قیمت واقعی می‌شود. کارگاه‌های تولیدی ظروف مسی وضعیت خوبی ندارند و تولیدی‌ها برای حفظ چرخه تولید، حقوق و دستمزد کارگران را کاهش می‌دهند و کارگران نیز برای گذراندن زندگی در چند کارگاه کار کنند.
مشکل بزرگ تولیدکنندگان صنایع دستی مسی، کاهش قدرت خرید مردم است. مصرف‌کنندگان این نوع محصولات مردم هستند و با شرایط اقتصادی حاکم در جامعه، ظروف مسی از اولویت نیاز مردم خارج گشته و در چنین شرایطی تمایل مردم به این نوع محصولات کاهش یافته است. قیمت خام مس بالا است و هرچه بر سطح ظروف مسی بیشتر کار شود بر قیمت محصول می‌افزاید، در نتیجه قیمت نهایی ظروف مسی اعلا خارج از توان مالی مردم می‌شود. قیمت تمام شده محصول را با کاهش ضخامت ظروف مسی می‌توان قدری پایین آورد اما اگر تولیدکننده‌ای بخواهد از آلیاژ مس و فلزات دیگر در ساخت صنایع مسی استفاده کند دزدی وتقلب است، چون فلز مس از نظر اسلامی و پزشکی توصیه شده که در صورت استفاده از فلز دیگری جهت کاهش قیمت، حق‌الناس محسوب می‌شود، مگر اینکه تولیدکننده و فروشنده اطلاعات دقیق را در اختیار خریدار قرار دهند و خریدار نیز با دانایی کامل اقدام به خرید آن محصول کند.
در کارگاه‌های تولیدی در شهر زنجان ظروف مسی را به سبک سنتی می‌سازند و در شهر اصفهان استادکارها تمایل بیشتری به تولید ظروف و صنایع تزئینی و مدرن دارند. در شهرهایی مانند اصفهان، زنجان و کرمان که این حرفه رونق بیشتری دارد، جوانان درصورت نیافتن شغل مورد نظر خود به ناچار به این حرفه رو می‌آورند که در حال حاضر اتفاقا درآمد خوبی نیز ندارد، بازار تولید ظروف مسی رقابتی شده و هر فردی می‌تواند با راه‌اندازی یک کارگاه کوچک صنایع دستی مسی، اشتغال‌زایی کند.
انتهای پیام//
