طلا در دورههای عدم اطمینان بالا در مورد اقتصاد و سیستمهای مالی، عموما عملکرد بهتری از خود نشان میدهد؛ این موضوعی است که طی دهههای اخیر کشورهای جهان در بازههای مختلف شاهد آن بودهاند. با این حال، هر بار که قیمت فلز زرد از کانال دو هزار دلار در هر اونس عبور کرده، به سرعت نیز از همان سطح به سطوح بسیار پایینتری سقوط کرده است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از روابط عمومی ایمپاسکو، به گفته جو کاواتونی از شورای جهانی طلا، این الگو ارتباط زیادی با پویایی بازار طلا دارد که در آن با دستیابی قیمت فلز زرد به یک سطح معین، تقاضای واقعی برای آن کاهش مییابد و در این مورد، آستانه دو هزار دلار در هر اونس همان سطح معین کاهش تقاضاست.
این قیمت دو هزار دلاری و آن نکات فنی، شروع به تاثیرگذاری بر بخشی از تقاضای طلا میکند؛ به خصوص برای مصرفکنندگان طلا و جواهرات در چین و هند که نسبت به قیمتگذاری فلز زرد بسیار حساس هستند.
بنابراین زمانی که نشانههای دستیابی به سطح دو هزار دلاری مشاهده میشود، در آن زمان است که برخی خریداران از تقاضای خود عقبنشینی میکنند و این در حالی اتفاق میافتد که سرمایهگذاران آماده نیستند در بلندمدت از خرید خود عقبنشینی کنند.
وی در این خصوص عنوان کرد: به همین دلیل است که طلا به اوج میرسد و از ادامه مسیر خودداری میکند.
استراتژیست شورای جهانی طلا (WGC) تصریح کرد: دوره کاهش قیمت طلا پس از بحران بانکی ماه مارس یعنی زمانی که قیمت طلا در محدوده یک هزار و ۸۵۰ تا یک هزار و ۹۵۰ دلار قرار گرفت، تنها به این دلیل به وقوع پیوست که سرمایهگذاران نهادی حاضر به بازگشت به میز معاملات نشدند.
کاواتونی مطرح کرد: رفتار قیمتگذاری محدودی که ما دریافت میکنیم، عمدتا به دلیل خرید زیاد از بانکهای مرکزی متوقف میشود و این روندی است که برای مدت طولانی شاهد آن هستیم.
وی خاطرنشان کرد: آنچه در آینده خواهیم دید، نوعی درک جامعه سرمایهگذاری است و سیاستهایی که در حال انجام آن هستیم، منجر به نتیجه بهتری میشود. انتظار ما این است که شاهد بازگشت این سرمایهگذاران به میز باشیم و البته این شرایط با توجه به سیاستهای پولی بانک مرکزی که تاثیرگذاری مستقیم بر روی قیمت طلا دارد، محقق خواهد شد.
انتهای پیام//