مدیر تولید شرکت لونا گفت: تولیدکننده اصلی لوازم خانگی در دنیا، کشور چین بوده و اکثر قطعاتی که تولید میکند باکیفیت و مرغوب است؛ به گونهای که قطعات این کشور در حال حاضر، در اروپا و آمریکا طرفدار دارد.
مجید غلامینژاد در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزاتآنلاین»، در مورد کیفیت قطعات چینی، اظهار داشت: کیفیت قطعات چینی عالی است و در بالاترین سطح خود قرار دارد، اما این کیفیت بستگی به کشور سفارشدهنده دارد. برای مثال، آمریکا بر اساس استانداردی که تعیین کرده است، محصول مورد نظر را سفارش و خریداری میکند.
وی در مورد خرید قطعات بیکیفیت چینی توسط تولیدکنندگان ایرانی، بیان کرد: این ادعا که تمام تولیدکنندگان ایرانی قطعات بیکیفیت چینی را خریداری و وارد میکنند، صحت ندارد چون زمانی که یک شرکت چند سال فعال و به برند تبدیل شده باشد، اعتبار شرکت را فدای سود کوتاهمدت نمیکند.
مدیر تولید شرکت لونا در خصوص قطعات آلومینیومی محصولات خانگی، بیان کرد: روتور کـــه در لـــوازم خانگـــی کاربـــرد دارد، عمدتــــا از آلومینیوم ساخته میشود. البته توانایی ساخت آن در کشور وجود ندارد و تنها یک شرکت امکان تولید روتور را آن هم در یک سایز دارد و سایر شرکتها مجبور هستند این قطعه را وارد کنند و دلیل اصلی عدم تمایل شرکتها به تولید روتور، مشکلات ریختهگری است.
غلامینژاد در خصوص تولید روتور و استاتور، توضیح داد: فرآیند تولید استاتور، پیچیده نیست اما در خصوص تولید روتور، قضیه کاملا متفاوت بوده و روند تولید این قطعه بسیار زمانبر و پرهزینه است.
وی در مورد قانون منع واردات، اظهار کرد: از زمانی که واردات با محدودیت مواجه شده است، هیچ شرکتی نمیتواند محصولی را وارد کند و تجار صرفا میتوانند در زمینه واردات مواد اولیه و برخی قطعات مصرفی صنایع، فعالیت کنند. قانون منع واردات به توسعه تولید داخلی کمک زیادی کرد؛ به گونهای که تولیدکنندگان مجبور شدند برخی از قطعات مورد نیاز خود را نیز تولید کنند و موجب خودکفایی کشور در برخی از زمینهها شوند.
مدیر تولید شرکت لونا تصریح کرد: با وضع این قانون، روز به روز بومیسازی در کشور بیشتر شده میشود؛ همچنین واسطهها و دلالان از عرصه صنعت تولید لوازم خانگی حذف شدهاند. عرصه برای تولیدکنندگان واقعی بازتر شده و میتوانند بدون دغدغه به فعالیت تولیدی خود بپردازند.
غلامینژاد در ادامه بیان کرد: زمانی که بومیسازی افزایش یابد و رقبای متفرقه از گردونه رقابت حذف شوند و به عبارت دیگر، تعداد محدودی تولیدکننده در کشور وجود داشته باشد که محصولات باکیفیت و با تیراژ بالا تولید کنند، مطئمنا در این شرایط، به دلیل تناژ بالای تولیدات، هزینه تولید برای شرکت و قیمت محصول برای مشتری کاهش مییابد.
وی خاطرنشان کرد: بسیاری از کارشناسان این حوزه معتقد هستند که میتوان چنین زیرساختی را در کشور نیز اجرا کرد تا میزان تولید افزایش یابد و بالطبع در مرحله بعدی، حجم صادرات به بازارهای کشورهای اطراف نیز افزایش خواهد یافــت؛ چـــون قیمــت محصــول نهــایی بــرای مصرفکننده، کمتر از سابق میشود و باید توجه داشت که این روش، در کشور چین امتحان شده و نتیجه آن را در افزایش میزان تولید و سود آن کشور مشاهده کردهایم، پس میتوان با این روند، میزان سود حاصله از هر محصول یا قطعه را کاهش و میزان تولید و سود کلی را افزایش داد. تولید کشور چین با حجم زیاد و با میزان درصد سود کم است و به همین خاطر، این کشور در حال حاضر تمام بازارهای دنیا را در اختیار دارد و اگر تولیدکنندگان ایرانی نیز همان راه را بروند، حتما موفق خواهند شد.
مدیر تولید شرکت لونا در مورد تمایل تولیدکنندگان به صادرات، توضیح داد: برخی از تولیدکنندگان در سالهای جاری به صادرات روی آورده و تمایل بیشتری برای افزایش میزان تولید پیدا کردهاند که دلیل این امر، اجرایی کردن راهکار علمی تولیدکنندگان کشور چین در شرکت خود بوده است. به این ترتیب، در دو سال اخیر، میـــزان تولیـــد برخی از شرکــتها بــه صــورت فزایندهای افزایش یافت و رغبت به صادرات در میان شرکتهای تولیدکننده بیشتر از گذشته شد، درحالی که در سالهای گذشته انجام چنین اقدامی، امکانپذیر نبود.
وی در ادامه تصریح کرد: با وجود اینکه میزان صادرات افزایش یافته اما میزان تولیدات به اندازهای هست که نیاز مصرفکننده داخلی را نیز تامین کند و در کشور با کمبود یا نبود محصولات ایرانی مواجه نشویم.
غلامینژاد در خصوص عمده مشکلی که شرکتهای تولیدکننده دارند، عنوان کرد: در حال حاضر، مشکل کمبود نقدینگی، دلیل اصلی کاهش فعالیت برخی تولیدکنندگان ایرانی است و علت این کاهش توان مالی واحدهای تولیدی، افزایش ناگهانی نرخ ارز و نوسانات بازار است. زمانی که در مدت یک ماه، دلار چهار برابر شد، نقدیگی تمام شرکتها کاهش یافت و این مشکلی است که تمام شرکتها با آن مواجه شدند و راهی برای حل آن وجود ندارد.
وی در ادامه مطرح کرد: تولید در کشور تنها ۱۰ درصد سود دارد که با این افزایش نرخ ارز، میزان نقدینگی تمام شرکتهای تولیدکننده کاهش پیدا کرد. تولید در کشور به واسطه تغییر نرخ ارز، به یکباره چند برابر شد؛ در حالی که سود و درآمد در یک مدت کوتاه چند برابر نمیشود؛ به همین خاطر است که با نوسانات ارزی، بسیاری از تولیدکنندگان ضرر کردند.