بسیاری از مشارکت‌کنندگان بازار فولاد جهت شرکت در نشست سازمان «Eurometal» که روز پنجشنبه پنجم اکتبر ۲۰۲۳ در کپنهاگ دانمارک برگزار شد، گرد هم آمدند. در این نشست موضوعاتی نظیر چگونگی پیاده‌سازی طرح مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی و ریسک‌هایی که واردکنندگان پس از رسیدن به فاز نهایی اجرایی در این طرح با آن مواجه می‌شوند، مورد بررسی قرار گرفت.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از موسسه «Fastmarkets»، دوره اجرای آزمایشی طرح مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی اتحادیه اروپا از اول اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد. خریداران کالاهای وارداتی هم‌اکنون باید اظهارنامه‌های مربوط به این طرح را برای سه ماهه چهارم سال ۲۰۲۳ تا تاریخ ۳۱ ژانویه ۲۰۲۴ به نهادهای تحت نظارت کمیسیون اروپا ارائه دهند.
اظهارنامه‌ها و گواهیهای مربوط به طرح مکانیزم تعدیل میزان کربن
این اظهارنامه‌ها شامل مقدار کل هر نوع کالای وارد شده در سال، میزان کل انتشارات کربن تولیدی مرتبط با کالاهای وارداتی، تعداد کل گواهیهای مرتبط با مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی اتحادیه اروپا به منظور ارائه جهت صدور مجوز تایید و تهیه رونوشت از گزارش‌های تایید شده توسط نهاد بازبینی‌کننده معتبر است.
گواهیهای مرتبط با مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی اتحادیه اروپا باید توسط خریداران فولاد وارداتی تا روز ۳۱ می ۲۰۲۴ ارائه شود و میزان انتشار ثبت شده در گواهی‌ها باید با سطح انتشار کربن اعلام شده در اظهارنامه‌ها مطابقت داشته باشد.
میزان کربن تولیدی ذکر شده در گواهیهای مرتبط با این طرح در پایان هر سه ماهه از سال، باید معادل حداقل ۸۰ درصد آلاینده‌های تولید شده کالاهای وارداتی از ابتدای همان سال باشد.
هزینه گواهی‌ها توسط کمیسیون اروپا به صورت هفتگی و بر اساس میانگین قیمت دی‌اکسید کربن تولیدی اعلام شده مبتنی بر سیستم مبادله انتشار کربن ارائه شده توسط اتحادیه اروپا (ETS) محاسبه می‌شود.
در همین رابطه، برخی از مشارکت‌کنندگان بازار فولاد نسبت به غیرقابل پیش‌بینی بودن هزینه‌های میزان انتشار کربن و عدم شفافیت در مورد تعداد گواهیهای موردنیاز برای هر واردکننده برای پوشش کالاهای خریداری‌شده وارداتی ابراز نگرانی کردند.
یکی از معامله‌گران بازار فولاد مطرح کرد: از لحاظ تئوری می‌توان گواهیهای استفاده نشده مرتبط با این طرح را به فروش رساند اما محاسبه هزینه میزان مجاز تولید کربن مبتنی بر سیستم مبادله انتشار کربن ارائه شده توسط اتحادیه اروپا بسیار نوسان خواهد داشت.
وی عنوان کرد: این واقعیت که خریدار نمی‌داند دقیقا به چه تعداد گواهی نیاز دارد، می‌تواند تاثیر بسیار منفی بر روند واردات کالاها بگذارد و موجب افزایش هزینه‌ها شود.
آنچه مسلم است، اینکه توزیع‌کنندگان خرد و مراکز ارائه‌دهنده خدمات فولاد، به سادگی قادر به پرداخت هزینه برای خرید فولاد وارداتی نیستند. در همین راستا، یکی از فعالان بازار فولاد اظهار داشت: توزیع‌کنندگان خرد و مراکز ارائه‌دهنده خدمات فولاد برای تامین نیاز خود باید به تامین‌کنندگان داخلی رجوع کنند و فولاد وارداتی مورد نیاز خود را از طریق شرکت‌های بزرگی که قادر به پوشش ریسک محصولات خود هستند، خریداری کنند.
اتکای خریداران به میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای ارائه شده در اظهارنامه‌ها
نگرانی دیگر واردکنندگان فولاد، عدم امکان بررسی صحت اطلاعات میزان انتشار گاز دی‌اکسید کربن برای کالاهای خریداری و ارائه شده توسط فروشندگان است.
دانیل ماریجوس، مدیرعامل شرکت «PwC»، طی ارائه کنفرانس خود در نشست سازمان «Eurometal» بیان کرد: در دوره اجرایی آزمایشی طرح مذکور، اطلاعاتی که قرار است طی سه تا پنج دوره گزارش اولیه ارائه شود، هیچ شباهتی با میزان انتشار کربن تولید شده حقیقی ندارد.
در زمان اجرای آزمایشی این طرح (تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۵)، کمیسیون اروپا احتمالا برخی از آمار نادرست را نادیده می‌گیرد و چندان سختگیری زیادی در این رابطه اتخاذ نخواهد کرد. از آغاز دوره اجرای نهایی این طرح (اول ژانویه ۲۰۲۶)، خریداران در اروپا دو گزینه اصلی پیش روی خود برای تایید میزان انتشار دی‌اکسید کربن تولیدی در کالاهای خریداری شده خواهند داشت.
در مورد اول، اطلاعات موجود در هر اظهارنامه مرتبط با این طرح توسط فرد یا نهاد بازبینی‌کننده بررسی می‌شود. موسسه «Fastmarkets» در همین رابطه اعلام کرد که برای انجام چنین کاری نهادهای جدیدی باید راه‌اندازی شوند.
وی مطرح کرد: تعدادی از این نهادهای مذکور تا پایان دوره آزمایشی اجرای این طرح راه‌اندازی می‌شوند و این نهادهای جدیدالتاسیس تک تک اظهاریه‌های ارائه شده را بررسی و در صورت لزوم تایید می‌کند.
همچنین تولیدکنندگان دیگر کشورهای غیرعضو اتحادیه اروپا نیز می‌توانند نام تاسیسات خود که قرار است در کشورهای عضو این اتحادیه راه‌اندازی شوند (ظرفیت‌های فولادسازی در مورد کالاهای تولید شده فولادی) را در مراجع مرتبط با طرح مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی اتحادیه اروپا ثبت کنند. هنگامی که راه‌اندازی این تاسیسات توسط نهادهای بازبینی کننده زیر نظر کمیسیون اروپا بررسی و به تایید رسید، تامین‌کننده مجبور نخواهد بود دوباره این مرحله را طی کند.
مدیرعامل شرکت «PwC» در این خصوص اظهار داشت: اساسا مصرف‌کننده‌ای که کالاهای مورد نیاز خود را از یک تولیدکننده که اظهارنامه آن توسط نهادهای ذی‌ربط تایید شده خریداری کرده است، مجبور نیست دوباره میزان انتشار دی‌اکسید کربن تولیدی از این تاسیسات خاص را به منظور تایید به این نهادها ارائه دهد.
مورد و گزینه دوم هنگامی است که تامین‌کننده نتواند اطلاعاتی در مورد میزان انتشار دی‌اکسید کربن تولید شده در کالاهای فروخته شده در کشورهای عضو اتحادیه اروپا ارائه دهد. در این شرایط خریداران مجبور خواهند شد از مقادیر پیش فرض میزان دی‌اکسید کربن تولیدی که کمیسیون اروپا آن را ارائه می‌دهد، استفاده کنند. این مقادیر احتمالا در هنگام خرید کالاهای وارداتی مشخص نخواهد بود و به همین دلیل این موضوع می‌تواند خریداران در اروپا را با مخاطرات جدی مواجه کند.
به گفته برخی منابع آگاه، یکی دیگر از مشکلات بالقوه مقادیر پیش فرض میزان دی‌اکسید کربن تولیدی، این است که می‌توان آن‌ها را در سطوح بسیار بالاتر از مقادیر واقعی انتشار دی‌اکسید کربن تولیدی در کشورهای خاص تعریف کرد.
ماریجوس خاطرنشان کرد: یک تن فولاد تولید شده به وسیله روش کوره بلند در چین، حدود دو تا ۲٫۱ تن دی‌اکسید کربن منتشر می‌کند. با این حال، اگر تامین‌کننده قادر به ارائه گزارش یا مستنداتی برای تایید این اطلاعات نباشد، کمیسیون اروپا از مقادیر پیش فرض تعیین شده یعنی سه تن دی‌اکسید کربن در هر تن فولاد استفاده خواهد کرد.
این بدان معناست که خریدار به جای خرید دو گواهی برای تولید کربن بیش از مقدار تعیین شده، باید سه گواهی برای مطابقت و پوشش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خریداری کند.
لازم به ذکر است که استفاده از اطلاعات مربوط به میزان انتشار کربن که توسط نهادهای ذی‌ربط در کشورهای غیرعضو اتحادیه اروپا ارائه می‌شود، در صورت وجود در اظهارنامه‌های مرتبط با این طرح امکان‌پذیر خواهد بود.
وی در ادامه تصریح کرد: اگر تامین‌کننده فولاد اتحادیه اروپا مالیات تولید کربن بیشتر از مقدار تعیین شده را در کشور خود بپردازد، این اطلاعات را می‌توان از مرجع گزارش‌دهنده در آن کشور دریافت کرد. ناگفته نماند انجام این کار فقط تا پایان سال ۲۰۲۴ بدون ارائه هیچ گونه اسناد مدللی امکان‌پذیر خواهد بود.
انتظار می‌رود که از سال ۲۰۲۵، کمیسیون اروپا فرایندی کم و بیش یکپارچه را برای دریافت اطلاعات مربوط به میزان انتشار کربن از تامین‌کنندگان غیر عضو اتحادیه اروپا ایجاد کند یا میزان این انتشارات تولیدشده را با استفاده از ارائه مقادیر پیش‌فرض تعیین کند.
خطر برون‌سپاری کالاهای با ارزش افزوده بالا در خارج از کشورهای عضو اتحادیه اروپا
در حال حاضر اتحادیه اروپا برای محصولات فولادی تعدادی محدودیت تجاری از جمله طرح اقدامات ضددامپینگ برای برخی محصولات، طرح تدابیر حفاظتی «safeguard measures» و طرح مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی را ارائه کرده است.
در حالی که فولاد وارداتی به اتحادیه اروپا برای تولید کالاهای ساخته شده مشمول مقررات طرح مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی اتحادیه اروپا است، واردات محصولاتی مانند خودرو و لوازم خانگی مستقیما بدون اینکه مشمول این طرح شوند، می‌توانند به کشورهای عضو این اتحادیه وارد شوند.
برخی فعالان بازار فولاد نگران کسری تولید با ارزش افزوده بالا در بازار کشورهای غیرعضو اتحادیه اروپا تحت قوانین شدیدا نظارتی این اتحادیه هستند.
مدیرعامل شرکت «PwC» معتقد است این امکان وجود دارد که به جای واردات کویل فولادی از آسیا و فرآوری آن در کشورهای عضو اتحادیه اروپا، بتوان سازه‌های فولادی که مشمول پرداخت پریمیوم، طرح اقدامات ضددامپینگ و طرح مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی اتحادیه اروپا نمی‌شوند را خریداری کرد.
فرناندو اسپادا، مدیر سازمان «Eurometal» مطرح کرد: این مسئله بدان معناست که فرصت دریافت تمام مالیات بر ارزش افزوده تعیین شده در طرح‌های مذکور ارائه شده توسط اتحادیه اروپا از بین خواهد رفت.
گفتنی است که طرح مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی اتحادیه اروپا در ابتدا برای جبران هزینه‌های اضافی که واحدهای تولیدی در کشورهای عضو این اتحادیه باید متحمل شوند، طراحی شد. از میان برخی از این هزینه‌های اضافی می‌توان به تهیه مجوز امکان تولید کربن بیشتر در ازای پرداخت جریمه آن و پرداخت هزینه برای جلوگیری از نشت کربن اشاره کرد؛ این در حالی است که هزینه اضافی پرداخت شده برای محصولات تولید شده و مشمول طرح مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی برای آن‌ها در نظر گرفته نشده است.
انتهای پیام//
