امیرحسین اسماعیل‌خانی در گفت‌وگو با پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: شرایط فروش محصول در بازار داخلی طی سال جاری اصلا وضعیت مساعد و امیدوارکننده‌ای را برای ما رقم نزد. علاوه‌براین بسیاری از مواد اولیه مورد نیاز ما برای تولید محصول، از خارج از کشور تامین می‌شود گه به علت ممنوعیت‌های وارداتی، درست همانند دیگر تولیدکنندگان در این زمینه با چالش مواجه هستیم. ضمن اینکه با گذراندن شرایط بسیار سخت گاهی اوقات توانسته‌ایم مقداری از مواد اولیه خود را از طریق کشور ترکیه وارد کنیم اما برای انتقال وجه جهت پرداخت هزینه خرید، با معضل مواجه بود‌ه‌ایم.
وی افزود: با توجه به اینکه جابه‌جایی وجه سخت شده و دو تا سه ماه مدت زمان لازم است که حواله به کشور مقصد و به دست شرکتی که تامین مواد اولیه را انجام داده برسد، ترجیح دادیم تا از بازار داخلی، مواد اولیه لازم را تهیه کنیم. علاوه بر چالش‌های یاد شده، در سال ۱۳۹۹ هیچگونه ثبت سفارش جدیدی برای تولید محصول نداشتیم.
به واردات برخی مواد نیازمند هستیم
این تولیدکننده عنوان کرد: مواد اولیه‌ای که برای ساخت در و پنجره‌های آلومینیومی و UPVC این شرکت، استفاده می‌شود، پروفیل پیش‌ساخته است که از بازار آزاد تهیه می‌شود. به طور مستقیم از بورس کالا خرید نداریم اما ممکن است که شرکت‌هایی که گاهی اوقات از آن‌ها پروفیل پیش‌خرید می‌کنیم، این محصول را از بورس خریداری کرده باشند و در نقش واسطه ظاهر شوند. در ترکیب در و پنجره تولیدی علاوه بر پروفیل آلومینیومی و UPVC، افزودنی‌های دیگری مانند اکسید تیتانیوم، کربنات کلسیم و… وجود دارد که اکثر این مواد از طریق واردات تامین می‌شدند که اکنون به شدت واردات آن‌ها سخت شده است و کسانی که به این مواد دسترسی دارند، با قیمت گزافی آن‌ها به فروش می‌رسانند.
مدیرعامل شرکت ایلیا صنعت پنجره ادامه داد: سه سال قبل، اکسید تیتانیوم که برای رنگ‌کاری پروفیل مورد استفاده قرار می‌گیرد ۱۲ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم به فروش می‌رسید و در سال جدید در حدود ۱۵۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم به دست تولیدکننده می‌رسد و او نیز برای حفظ کیفیت محصول خود مجبور است این مبلغ گزاف را پرداخت کند تا بتواند ادامه مراحل تولید را داشته باشد واگر تولیدکننده نتواند آن را تامین کند، با افت کیفیت چشمگیری مواجه خواهد بود. در زمان نبود این افزودنی، یک شرکت ایرانی به طور انحصاری اقدام به تولید آن کرده و به هر قیمتی که بخواهد عرضه و به فروش می‌رساند و این امر اصلا برای تولیدکنندگان سود نخواهد داشت.
افزایش بی‌رویه قیمت‌ها
اسماعیل‌خانی در توصیف شرایط فروش محصولات آلومینیومی در حوزه صنایع پایین‌دست، اظهار کرد: با توجه به شرایط نامطلوبی که بر اقتصاد و صنعت کشور حاکم است، برای تمام تولیدکنندگان و تامین‌کنندگان در همه حوزه‌ها، چالش‌های فراوانی به وجود آمده است. به طوری که تولید بدون فروش صادراتی، تقریبا اقتصادی به نظر نمی‌رسد زیرا هزینه‌های تولید افزایش یافته و بازار داخلی نیز راکد شده است. ضمن اینکه UPVC دو برابر قیمت بازار جهانی در بازار داخلی به فروش می‌رسد.
وی عنوان کرد: بهترین راه برای بهتر شدن شرایط فروش محصولات آلومینیومی در حوزه صنایع پایین‌دست، آزادسازی، جهانی‌سازی و یکسان‌سازی قیمت بازار داخلی بر پایه قیمت در بازار جهانی است. زمانی که قیمت UPVC در بازار جهانی، ۵۰۰ دلار به ازای هر تن است، قیمت آن در بازار داخلی باید معادل ۱۲ تا ۱۵ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم در نظر گرفته شود اما ۳۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم قیمتگذاری می‌شود. و باید این نکته را ذکر کرد که زمانی که آزادسازی خرید و فروش انجام شود و مصرف‌کنندگان بتوانند مواد اولیه مورد نیاز خود برای تولید محصول را وارد کنند، در نهایت بورس اقدام به قیمت‌گذاری‌های چند برابری نخواهد کرد و قیمت‌ها سر به فلک نخواهد کشید.
اختلاف قیمتی آلومینیوم باید ۱۰ درصد باشد
مدیرعامل شرکت ایلیا صنعت پنجره درباره مقایسه قیمت آلومینیوم در بازار آزاد و بورس کالا، اینطور توضیح داد: به علت تعطیلات سراسری که اتفاق افتاد، داد و ستدها در بازار راکد شده است. ضمن اینکه قیمت نهایی آلومینیوم در بورس کالا با بازار آزاد، ۱۰ درصد تفاوت دارد و عمده مصرف‌کنندگان آلومینیوم به خرید از بازار آزاد روی آورده‌اند. آلومینیوم آساژ که پروفیل‌های از پیش ساخته شده رنگی تولید و عرضه می‌کند، یک شرکت ترکیه‌ای بوده که محصولات آن نیز بسیار با کیفیت است. اگر شرایط برای ما فراهم باشد، به راحتی پروفیل‌های این شرکت را وارد می‌کنیم و هزینه‌های تولید را کاهش دهیم زیرا قیمت محصولات این شرکت از پروفیل‌های ایرانی ارزان‌تر است.
این تولیدکننده آلومینیوم ادامه داد: در واردات پروفیل UPVC آلمانی که بهترین کیفیت جهان را دارا است، برای هر یونیت سه یورو پرداخت می‌شود که در انتهای تولید، قیمت آن در حدود ۸۰ هزار تومان به ازای هر متر تمام خواهد شد که از قیمت پروفیل یک شرکت ایرانی که محصول خود را بین ۱۴۰ تا ۱۵۰ هزار تومان به ازای هر متر، به فروش می‌رساند، ارزان‌تر است. این امر، نشان از غیرمنطقی بودن قیمتگذاری در کشور دارد. باید دید چطور ممکن است محصولی که از نظر کیفیت قابلیت رقابت با نمونه‌های خارجی را ندارد، دارای قیمت تمام شده به میزان دو برابر بیشتر از محصولات خارجی است؟!
انحصار تولید شکست اما محصولات بی‌کیفیت شد
اسماعیل‌خانی در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» در خصوص تکنولوژی موجود در این واحد تولیدی، تشریح کرد: در ابتدای فعالیت خود که از سال ۱۳۸۴ وارد این حرفه شدیم، تمام خطوط تولید را از کشور آلمان وارد کردیم و در آن زمان، صنعت پنجره‌سازی در ایران به صورت کلی در انحصار ۲۰ تا ۲۳ نفر بود که موفق به اخذ جواز تولید شده بودند که شرکت ایلیا صنعت پنجره نیز جزو این شرکت‌ها بود اما حالا بین هشت تا ۹ هزار پروانه و جواز تولید در و پنجره در کشور صادر شده است که این تولید بی‌رویه و بعضا کم‌کیفیت در این صنعت باعث شد تا بازارهایی هم که در اختیار تولیدکنندگان برتر بود، به نوعی از بین برود.
خسارت‌های ناشی از تحریم
این تولیدکننده درباره اثرگذاری تحریم بر فعالیت این شرکت، گفت: در فاز اول تحریم، مبلغی حدود ۱۲۰ هزار یورو در حساب بین‌المللی شرکت وجود داشت که مسدود شد و توانایی دسترسی به آن به مدت چهارسال غیر ممکن بود. در مرحله بعدی که حلقع تحریم علیه صنایع فلزی تنگ‌تر شد، علاوه بر مشکل یاد شده، توانایی خرید نیز نداریم و حتی اگر بتوانیم خریدی انجام بدهیم نیز شرکت فروشنده دریافت وجه را قبول نمی‌کند. نمایندگی یک شرکت معتبر آلمانی در زمینه تولید و فروش پنجره‌های آلومینیومی در دست شرکت ایلیا صنعت پنجره بود که متاسفانه در سال ۱۳۹۹ آن را از دست دادیم.
وی در انتهای این گفت‌وگو در خصوص فعالیت تجاری این شرکت اذعان کرد: به طور مداوم واردات داشتیم اما در حوزه صادرات یک یا دوبار فعالیت کردیم که بعد از به وجود آمدن چالش‌های یاد شده، تصمیم بر این گرفته شد که به طور کلی فعالیت تجاری خود را قطع کنیم؛ چراکه قابلیت جابه‌جایی وجه وجود ندارد و همچنین نمی‌توانیم خریدهای مورد نیاز خود را به علت مسدود بودن حساب‌های بانکی بین‌المللی شرکت انجام دهیم.
