یک تولیدکننده شمش مس گفت: در حال حاضر هزینه‌های تولید بسیار بیشتر از درآمد واحدهای صنعتی بوده و تولیدکنندگان پایان هر ماه بعد از بررسی صورت‌های مالی متوجه می‌شوند به جای کسب سود، متضرر شده‌اند. به همین دلیل تنها راه نجات از این چرخه معیوب، پایان دادن به فعالیت‌های تولیدی قلمداد می‌شود که این موضوع نقطه مقابل هدف تولیدکنندگان است.

خیراله رحمت‌اله زاده در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» در خصوص مشکلات تولیدکنندگان شمش مس، بیان کرد: در حال حاضر بزرگ‌ترین مانعی که در برابر صنعتگران قرار دارد، کمبود مواد اولیه (خاک و سرباره مس) است که باعث شده تا اکثر واحدهای تولیدی در شرایط نامناسبی قرار گرفته و یا تعطیل شوند. در صورتی که اگر همانند ریخته‌گران فعال در استان کرمان ما هم از سهمیه مواد اولیه بهره‌مند بودیم، وضعیت بهتری داشته و به راحتی به تولید می‌پرداختیم. متاسفانه کنسانتره و خاک مس با عیار بالا قیمت زیادی داشته و واحدهای تولیدی کوچک‌مقیاس، مانند تولیدکنندگان بزرگ از منابع مالی کافی برای خرید مواد اولیه در تناژ بالا برخوردار نیستند. به همین دلیل ما ناگزیر هستیم با شرایط دشوار و از منابع مختلف مانند کارگاه‌ها‌ و یا واسطه‌گران، خاک‌ مس با عیار پایین‌تر را خریداری کنیم اما خرید و حمل‌و‌نقل مواد اولیه از سایر استان‌ها، هزینه‌های زیادی را به ما تحمیل می‌کند. این چالش به اینجا ختم نشده و در برخی مواقع پس از خرید عمده مواد اولیه، متوجه می‌شویم که کیفیت آن مانند نمونه ارائه شده نبوده و به دلیل ترکیب با مواد دیگر بسیار افت پیدا کرده است؛ متاسفانه با خریداری مواد اولیه نامرغوب، مجموعه متضرر شده و سودی که از تولید و فروش محصولات در گذشته به دست آمده باید برای رفع مشکل پایین بودن عیار و کیفیت خاک صرف شود. توزیع و فروش خاک مس توسط واسطه‌گران باعث به وجود آمدن این مشکل شده است زیرا اگر مواد اولیه از طریق دولت و شرکت‌های بزرگ به صورت سهمیه در اختیار واحدهای ریخته‌گری قرار می‌گرفت، این اتفاق رخ نمی‌داد.

وی در همین راستا ادامه داد: علاوه بر چالش‌های ذکر شده، نوسان قیمت مواد اولیه و کمبود سرمایه در گردش نیز از معضلات اصلی ما به شمار می‌روند زیرا با افت قیمت‌ها در بازار، واسطه‌گران دست نگه داشته و تمایلی به فروش ندارند؛ در این شرایط اگر برخی از تامین‌کنندگان قصد فروش خاک مس را داشته باشند، به بهانه خرید آن با قیمت‌های بالاتر حاضر به فروش مواد اولیه با قیمت روز نیستند. واسطه‌گران تنها به دنبال سود بوده و در این بین تولیدکنندگان برای ادامه فعالیت با مشکلات فراوانی مواجه می‌شوند. متاسفانه ناگزیر به بیان این موضوع هستم که مسیر تولید در کشور سراسر با چالش همراه است زیرا خرید مواد اولیه با قیمت‌های بالا و فروش محصولات با حداقل قیمت، باعث می‌شود تا تولیدکنندگان متضرر شده و از پس پرداخت هزینه‌های ثابت و متغیر مجموعه برنیایند. در اینجا این سوال مطرح می‌شود که چرا صنعتگران نیز همانند واسطه‌گران، از فروش محصولات امتناع نکرده و تا زمان بهبود شرایط بازار صبر نمی‌کنند؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت که این امکان وجود ندارد و اکثر تولیدکنندگان، مواد اولیه را با سرمایه خود خریداری کرده و به صورت دستمزدی فعالیت ندارند؛ به همین دلیل باید برای تامین سرمایه کافی و خرید مجدد خاک مس محصولات را به فروش برسانند، در غیر این صورت مجموعه غیرفعال شده و امکان ادامه مسیر را نخواهند داشت. اگرچه فروش محصولات با حداقل قیمت نیز، به مرور زمان باعث می‌شود تا سرمایه در گردش واحدهای تولیدی محدود شده و صنعتگران به جای کسب سود، متحمل خسارات مالی زیادی شوند. لازم به ذکر است که اگر طبق پیش‌بینی‌های انجام شده قیمت مس در آینده افزایش یابد، ما هم باید مواد اولیه را با قیمت‌های بالاتری خریداری کنیم که این امر، موضوع خوشایندی نیست.

این تولیدکننده شمش مس با بیان اینکه کارگاه ریخته‌گری وی در شهرک صنعتی ناجی در استان زنجان واقع شده است، ابراز کرد: در حال حاضر هیچ حمایتی از صنعتگران صورت نگرفته و سرنوشت اکثر واحدهای تولیدی این شهرک صنعتی که در زمینه ریخته‌گری شمش مس فعالیت دارند، به دلیل کمبود مواد اولیه به تعطیلی ختم شده است. صنعتگرانی هم که تاکنون به فعالیت‌های خود ادامه داده‌‌اند، زیر بار سنگین مشکلات طاقت نیاورده و به دنبال فروش کارگاه و ترک حوزه تولید هستند؛ در صورتی که برای احداث این کارگاه‌ها زمان و هزینه زیادی صرف شده و برخی تولیدکنندگان چاره دیگری جز ادامه فعالیت ندارند.

تر و خشک با هم می‌سوزند

رحمت‌اله زاده در پاسخ به این سوال که آیا فعالیت کارگاه‌های ریخته‌گری غیرمجاز تاثیری بر میزان فروش این مجموعه داشته است، گفت: خوشبختانه به دلیل نظارت‌های دقیق و سخت‌گیرانه سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان صمت استان زنجان، کارگاه‌های غیرمجاز امکان فعالیت در این استان را نداشته و در صورت مشاهده هرگونه تخلفی، سازمان‌های مربوطه به سرعت وارد عمل می‌شوند. لازم به ذکر است که ما در جریان سفر به استان‌های مختلف کشور برای تامین مواد اولیه، عملکرد سازمان حفاظت محیط زیست هر استان را با استان زنجان مقایسه کرده‌ و متوجه شدیم که سازمان حفاظت محیط زیست استان زنجان بسیار سخت‌گیرانه عمل می‌کند. این سخت‌گیری شامل حال تولیدکنندگان مجاز هم شده و در برخی موارد منجر به جریمه، تعطیلی مجموعه، لغو پروانه بهره‌برداری و شکایات قضایی شده است. در صورتی که ما تمام تلاش خود را می‌کنیم تا با استفاده از بگ فیلترها، دود و غبار ناشی از ذوب را کاهش دهیم اما باید توجه داشت که در زمان ذوب تمام فلزات این مشکلات وجود داشته و حتی ممکن است پس از استفاده از بگ فیلترها نیز، در زمان جابجایی مخزن مذاب برای بارگیری مجدد کمی آلودگی به محیط وارد شود.

کوهی از مشکلات

وی با بیان اینکه کوره‌‌های ذوب این کارگاه ریخته‌گری از نوع دوار است، اظهار داشت: در حال حاضر یکی از مشکلاتی که اکثر ریخته‌گران با آن روبه‌رو هستند، افت کیفیت آجرهای نسوز و افزایش قیمت آن‌ها است. به عنوان مثال ما در گذشته آجر نسوز را پنج هزار تومان به ازای هر کیلوگرم خریداری می‌کردیم اما اکنون قیمت آن به ۴۵ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم رسیده است؛ به همین دلیل امکان خرید آجرهای جدید را نداشته و برای رفع نیاز خود از آجرهای نسوز دست دوم ایرانی استفاده می‌کنیم. گفتنی است که چالش کمبود نیروی انسانی به شدت در استان زنجان احساس شده و ما امکان جذب نیرو از سایر استان‌ها و اتباع خارجی را نداریم؛ در این شرایط نیروی کار بومی برای فعالیت در واحدهای صنعتی، دستمزد بالایی را درخواست کرده که تولیدکنندگان با توجه به شرایط بازار و درآمد مجموعه، توان پرداخت آن را ندارند. صنعتگران بارها برای حل این مشکل به سازمان‌های مربوطه مراجعه کرده‌ و پیگیری‌های لازم را به عمل آورده‌اند اما نتیجه مطلوبی حاصل نشده است. لازم به ذکر است که ما بسیار تمایل داریم زمینه اشتغال افراد بیشتری را در مجموعه فراهم کنیم اما چالش کمبود مواد اولیه و سایر محدودیت‌ها این اجازه را نداده و هم‌اکنون فقط ۶ نفر در این کارگاه ‌ریخته‌گری فعالیت دارند. محدودیت‌های انرژی و افزایش قیمت آن از معضلات مشترک صنایع در کشور به شمار رفته و ما هم در فصول مختلف با قطعی برق و گاز درگیر هستیم. به طوری که در سال ۱۴۰۰، بدون اطلاع قبلی گاز مجموعه ما قطع شد و از سه تن شمش مسی که برای بار دوم و افزایش عیار داخل کوره شارژ شده بود، تنها ۴۰۰ کیلوگرم شمش خارج شد؛ در صورتی که باید حدود دو تن شمش مس باقی می‌ماند اما قطعی گاز باعث هدررفت مواد شد و خسارات زیادی را به ما تحمیل کرد.

این تولیدکننده شمش مس در پایان خاطرنشان کرد: برای رفع چالش کمبود سرمایه در گردش، اقدام به اخذ وام و تسهیلات کردیم اما به دلیل شرایط دشوار تعیین شده از سوی بانک‌ها، از انجام این کار منصرف شدیم. تنها خواسته‌های ما از دولت تخصیص سهمیه مواد اولیه، اعطای وام‌های کم‌بهره و رفع معضل کمبود نیروی انسانی است؛ با توجه به منابع معدنی موجود در کشور به راحتی می‌توان معضل کمبود مواد اولیه را رفع کرده و بسیاری از واحدهای تولیدی غیرفعال را مجددا به مدار تولید بازگرداند.

انتهای پیام//