مدیرعامل کارگاه ریخته‌گری برادران محمدی گفت: با افزایش آشفتگی قیمت‌ها و عدم ثبات در بازار، وضعیت تولید نیز مسیر سینوسی را طی می‌کند. روند صعودی قیمت مواد اولیه به شدت بر میزان موجودی این مواد در بازار تاثیر منفی گذاشته و با کمبود ضایعات مسی و برنجی روبه‌رو هستیم؛ به طوری که مجبور به استفاده چند باره از ضایعات شده‌ایم و با این روش، خط تولید خود را به حالت نیمه‌جان حفظ کرده‌ایم.
فیاض محمدی مغانلویی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: ما یکی از صدها کارگاه ریخته‌گری تولیدکننده شمش برنجی و مسی هستیم که با وجود تمام مشکلات توانستیم تا به امروز کارگاه را سرپا نگه داریم. مواد اولیه برای تولید شمش مسی و آلیاژی، مس، برنج، سرب و روی است که مس و برنج مورد نیاز خود را به صورت ضایعات از شهرک‌های صنعتی تهیه می‌کنیم، اما در حال حاضر به دلیل رشد بی‌رویه قیمت‌ها خرید و فروش ضایعات و مواد اولیه به طور چشمگیری کاهش یافته و به دنبال این موضوع، میزان تولید کارگاه نیز تنزل یافته است. قیمت مس تحت تاثیر نوسانات نرخ ارز و قیمت جهانی مس است و با تغییر هر کدام، نرخ داخلی مس به شدت تغییر می‌کند و موجب تعطیلی بسیاری از کارگاه‌ها می‌شود.
وی افزود: فرآیند تولید شمش این گونه است که مواد اولیه پس از خریداری در کوره‌ها ذوب می‌شوند و بعد از جداسازی و خالص‌سازی مس و تهیه آلیاژ مورد نظر، ماده مذاب را در قالب‌های مخصوص ریخته و برای سرد شدن و شکل‌گیری شمش زمان لازم اختصاص می‌یابد. شمش‌های مس و برنج به عنوان ماده اولیه در صنایع مختلفی همچون تولید کاتد، ساخت ظروف و صنایع دستی، قطعات ریختگی و سایر صنایع استفاده می‌شوند.
مدیرعامل کارگاه ریخته‌گری برادران محمدی تصریح کرد: پیش از شیوع ویروس کرونا و افزایش قیمت‌ها، با ظرفیت دو تن در ماه مشغول به تولید بودیم اما روزبه‌روز با سخت شدن شرایط، میزان تولید کارگاه نیز روند کاهشی را سیر می‌کند؛ به طوری که اکنون ماهیانه ۵۰۰ کیلوگرم و گاهی کمتر از این میزان شمش تولید می‌کنیم. مقدار خوراک ورودی مجموعه در حال حاضر، به ۳۰ درصد میزان سابق رسیده است. شرایط تامین ماده اولیه و قراضه به حدی دشوار شده که برای ادامه فعالیت مجبور هستیم ضایعاتی که پیش‌تر استفاده شده را مجددا به چرخه تولید وارد کنیم و باقی‌مانده مس و برنج موجود در این نوع ضایعات را خالص‌سازی و جداسازی کنیم و به نوعی ماده اولیه مورد نیاز خود را به این شکل تامین کنیم. شمشی که تحت این فرآیند تولید می‌شود، قطعا از نظر کیفیت با شمشی که از مس و برنج با عیار بالا به دست می‌آید، تفاوت خواهد داشت، اما درصد خلوص مس معادن ایران بالا بوده و کمترین عیار آن نیز کیفیت کافی جهت تولید یک محصول را دارد.
محمدی مغانلویی اذعان کرد: شمش تولیدی خود را مستقیم به تاجر می‌فروشیم و آن‌ها نیز محصول را با توجه به نیاز تولیدکنندگان دنیا، به کشورهای مختلف صادر می‌کنند. گاهی اوقات با صنایع مرتبط تهاتر می‌کنیم، به این شکل که به ازای شمش مسی و برنجی، سرباره و خاک مس دریافت می‌کنیم. تهیه ماده اولیه بزرگ‌ترین دغدغه یک تولیدکننده محسوب می‌شود؛ چراکه در یک ماه خوراک مورد نیاز را خریداری کرده و شمش تولید می‌کنیم و می‌فروشیم، اما در ماه بعدی که قصد خرید دوباره ماده اولیه را داریم قیمت‌ها چند برابر می‌شود و توان مالی و نقدینگی لازم جهت تامین مواد اولیه را نداریم. در واقع، شرایط تولیدکنندگان به گونه‌ای شده است که نمی‌توانند با سود حاصل از فروش محصولات خود، به میزان مورد نیاز مواد اولیه خریداری کنند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا در تولید شمش ریخته‌گری از تجهیزات خاصی بهره می‌برید یا خیر، گفت: فرآیند تولید شمش به تجهیزات خاص و ویژه‌ای نیاز ندارد و کوره مهم‌ترین بخش یک کارگاه تولیدی شمش محسوب می‌شود. کوره‌های مجموعه از نوع گردان بوده و می‌توان گفت از روش سنتی جهت تولید شمش استفاده می‌کنیم. ارتقای تعداد و نوع کوره‌ها یکی از اهداف ما در این دو سال اخیر بود که متاسفانه به دلیل کمبود نقدینگی قادر به تحقق آن نیستیم. نوع کوره علاوه بر بهبود کیفیت محصول، میزان ظرفیت و سرعت تولید را نیز افزایش می‌دهد که با وضعیت موجود به کوره‌های فعلی خود اکتفا می‌کنیم و چرخه تولید را به صورت نیمه‌جان سرپا نگه داشته‌ایم.
مدیرعامل کارگاه ریخته‌گری برادران محمدی در پایان یادآور شد: همه شاهد وضعیت اقتصادی نابسامان کشور هستیم و تقریبا می‌توان گفت ۹۰ درصد جامعه زیر فشار مسائل اقتصادی به اشکال مختلف قامت خم کرده‌اند. صنعتگر و تولیدکننده بیش از سایر اقشار این نوسانات را حس می‌کند و برای ادامه و توسعه کار به یک ثبات نسبی در بازار نیاز دارد تا بر اساس پیش‌بینی‌هایی که از آینده قیمت‌ها و شرایط بازار دارد، برای مجموعه خود برنامه و اهداف کوتاه و بلند مدت تعریف کند؛ اما عملا پیش‌بینی و برنامه‌ریزی غیرممکن شده است و با توجه به شرایط روز پیش می‌رویم و هر روز به نوعی به تعطیلی کارگاه نیز نزدیک‌تر می‌شویم.
انتهای پیام//
