به گفته انجمن بینالمللی قلع «ITA»، جهان تا سال ۲۰۳۰ به حدود ۵۰ هزار تن قلع دیگر در هر سال نیاز دارد تا بتواند موج عظیم حجم تقاضا را تامین کند.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از خبرگزاری رویترز، قلع یک ماده معدنی حیاتی است که اغلب نادیده گرفته شده است و در ساخت قوطیهای قلعاندود ساده از آن استفاده میشود. در صنایع بستهبندی نیز امروزه از قلع استفاده میشود و حدود ۱۲ درصد از مصرف جهانی این فلز را در اختیار دارد. همچنین نیمی از قلع مصرفی در هر سال به عنوان لحیم در بردهای الکتریکی مورد استفاده قرار میگیرد.
هرچه جهان سریعتر به سمت استفاده از اینترنت اشیا سوق پیدا کند و محیطهای سهبعدی متاورس در حال توسعه بیشتری پدید میآیند، به قلع بیشتری نیاز خواهد بود.
قلع همچنین در پنلهای خورشیدی، باتریهای سرب اسید و لیتیومیون و همچنین در تکنولوژیهای گذار به انرژیهای تجدیدپذیر به کار میرود.
تولید بیشتر برای تامین حجم تقاضای افزایشی آتی، خواستهای بزرگ از بخش تولیدکننده فلز قلعی است که در حال حاضر حجم تولید این فلز اولیه تصفیهشده حدود ۳۸۰ هزار تن در سال است.
نوسانات تاریخی شدید اخیر قیمتها و افزایش و گسترش منابع معدنی در اندونزی به عنوان بزرگترین صادرکننده قلع در جهان، چالشهایی هستند که به مشکلات قبلی در این صنعت افزودهاند.
احتمال تغییر در روند عرضه و تقاضای فلز قلع
انجمن بینالمللی قلع پیشبینی میکند که بخش تولید قلع به حدود یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار سرمایهگذاری برای تولید ۵۰ هزار تن قلع بیشتر در هر سال تا پایان دهه کنونی نیاز دارد.
این حجم اضافه تولید پیشبینی شده معادل حجم متوسط تولید یک معدن مس است. با این حال سرمایهگذاران در گذشته نسبت به بازاری که مستعد نوسانات شدید قیمت بود، همیشه محتاط عمل میکردند.
تقاضا برای قلع در سال جاری بسیار زیاد بود. در عین حال قیمت سهماهه قلع بورس فلزات لندن «LME» نسبت به بالاترین رکورد ثبت شده یعنی ۵۱ هزار دلار در هر تن در ماه مارس سال جاری، به کمترین میزان در دو سال گذشته یعنی ۱۷ هزار و ۳۵۰ دلار در ماه نوامبر رسید و سپس قیمت آن به حدود ۲۴ هزار و ۴۳۰ دلار فعلی افزایش یافت. این کاهش و افزایش قیمت تا حدودی با شیوع بیماری کرونا مرتبط بوده است.
در همین رابطه، تولیدکنندگان برتر در آسیا و آمریکای جنوبی به شدت تحت تاثیر قرنطینه ناشی از گسترش ویروس کرونا قرار گرفتند و حجم تولید ۱۰ شرکت تولیدکننده برتر قلع جهان در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، حدود ۱۳ درصد کاهش یافت. در عین حال حجم تقاضا برای فلز قلع به طور همزمان افزایش یافت،؛ چراکه جمعیت قرنطینه شده به علت گسترش ویروس کرونا و به منظور سپری کردن اوقات فراغت، گرایش بیشتری به استفاده از وسایل الکترونیکی مصرفی پیدا کردند. هر چند در سال جاری، تولیدکنندگان درست زمانی که حجم تقاضا برای کالاهای مصرفی کاهش یافت، حجم تولید خود را افزایش دادند.
بر اساس نظرسنجی سالانه انجمن بینالمللی قلع، مصرفکنندگان قلع انتظار دارند تقاضا در سال ۲۰۲۲ پس از تجربه یک رشد ۷٫۶ درصدی در سال گذشته، حدود ۰٫۶ درصد کاهش یابد.
با این حال، تغییر در عرضه و تقاضا به شدت توسط حضور سفتهبازان در بازارهای بورس فلزات لندن و بورس آتی شانگهای تحت تاثیر قرار گرفت.
موقعیتهای معاملاتی سرمایهگذاران در بورس فلزات لندن، از ثبت رکورد موقعیت خرید در ماه مارس ۲۰۲۲ به ثبت رکورد فروش در اکتبر ۲۰۲۲ که معادل حدود ۲۰ هزار تن فروش خالص است، تغییر وضعیت داد که این میزان برای قراردادهای قلع که قدرت نقدشوندگی پایینی دارند، حجم بسیار زیادی محسوب میشود.
نقدشوندگی بسیار بالا به جای نقدشوندگی بسیار پایین، یکی از مواردی است که در بورس آتی شانگهای میتواند مسئلهساز باشد؛ چراکه حجم و تعداد موقعیتهای باز بازار با کاهش قیمت افزایش مییابد که سبب تداوم روند نزولی قیمت خواهد شد.
بهبود در وضعیت بازار، موجب افزایش در خرید و فروش قلع در بورس آتی شانگهای شد که حجم آن به رکورد ماهانه سه میلیون و ۹۸۰ هزار لات در نوامبر ۲۰۲۲ رسید. با این حال، تعداد قراردادهای باز بازار همچنان حدود ۹۸٫۴۷۴ قرارداد باقی ماند و این بدان معناست که جو خرسی بازار همچنان موضع خود را حفظ کرده است.
بورس آتی شانگهای با تغییر نگرش خود در سال گذشته، تصمیم به سرمایهگذاری در صنعت فلز قلع گرفت. در عین حال، افزایش حضور سفتهبازان در بازار کوچک فیزیکی، پتانسیل نوسان قیمتی را بیشتر کرده است.
وضعیت بلاتکلیفی در روند صادرات قلع اندونزی
صحبتهای اندونزی در مورد ممنوعیت صادرات شمش قلع، موجب ایجاد وضعیت بلاتکلیفی و سرایت آن به بازار سفتهبازان میشود.
این کشور در سال ۲۰۲۱، حدود ۷۵ هزار تن قلع تصفیه شده صادر کرد که در ۱۰ ماهه اول ۲۰۲۲ این رقم حدود ۸ درصد افزایش داشت. گفتنی است که اندونزی، بزرگترین تامینکننده قلع چین به شمار میرود.
دولت اندونزی قصد دارد موفقیت خود را در بخش نیکل تکرار کند. جایی که ممنوعیت صادرات کانسنگ فرآوری نشده، باعث توسعه ظرفیت فرآوری این کانسنگها و ایجاد ارزش افزوده بیشتر در کشور اندونزی خواهد شد.
با این حال، مقامات اندونزی بخش زیادی از دهه گذشته را صرف محدودتر کردن قوانین صادرات کردند؛ به طوری که آنچه از این کشور صادر میشود، در حال حاضر قلع تصفیه شده با خلوص بالا است.
به علاوه اجرای چنین مقرراتی در صنایع پاییندستی، نیازمند فناوری پیشرفتهتری برای تولید فرآوردههای شیمیایی قلع یا لحیم است.
آلوین البار، رئیس انجمن صادرکنندگان قلع اندونزی، در یک جلسه در پارلمان این کشور عنوان کرد که شرکت تولیدکننده دولتی «PT Timah» به حدود دو سال برای توسعه تاسیسات فرآوردههای شیمیایی قلع موجود خود و به زمان طولانیتری برای تامین تقاضای بازار نیاز دارد.
البته هنوز تاریخ دقیقی برای هیچگونه اعمال ممنوعیت یا محدودیتی تعیین نشده است؛ چراکه دولت اندونزی به دنبال بررسی زمانبندیها است اما خطر ایجاد چنین اختلالی در حال حاضر، بر پویایی بازار تاثیر میگذارد و خریداران چینی تلاش میکنند نسبت به هرگونه تغییر در قوانین صادرات آمادگی قبلی لازم را داشته باشند.
چین در ۱۰ ماهه اول سال ۲۰۲۲، حدود ۲۲ هزار و ۶۰۰ تن قلع تصفیه شده وارد کرد که سهم کشور اندونزی از این مقدار حدود ۱۹ هزار تن بود. این حجم از مجموع حجم واردات چین از اندونزی در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ بیشتر بوده است.
این حجم از واردات به موجودی انبار ذخایر بورس آتی شانگهای کمک شایانی کرد و حجم ذخایر آن از یک هزار و ۲۶۰ تن در ابتدای سال جاری به چهار هزار و ۷۰۸ تن رسید.
نکته قابل توجه این است که با صادرات فلز اندونزی به چین، موجودی بورس فلزات لندن دوباره شروع به کاهش کرد. پس از رسیدن موجودی این انبار به پنج هزار و ۱۶۰ تن در ماه سپتامبر ۲۰۲۲، ذخایر قلع این بورس با در نظر گرفتن حجم ۵۳۵ تن، در انتظار بارگیری در بازار فیزیکی به سه هزار و ۷۵ تن کاهش یافت.
در جستوجوی ایجاد ثبات در بازار قلع
پروژههای جدید قلع با در نظر داشتن قیمت ۱۸ هزار دلار در هر تن، اقتصادی و قابل اجرا نیستند. به علاوه مقدار قابل توجهی از کانسارها با در نظر گرفتن معدنکاری دستی که نقش مهمی در روند عرضه جهانی ایفا میکنند، وجود ندارد. همچنین نیازی به افزایش قیمت قلع و رسیدن به مبلغ ۵۰ هزار دلاری هم نیست.
توماس بانگر، مدیر اجرایی شرکت «First Tin» در سمینار سرمایهگذاری در صنعت قلع در انجمن بینالمللی قلع، عنوان کرد که یک سناریوی ایدهآل برای پروژههای جدید تعیین محدوده قیمتی پایدار مابین ۲۵ هزار تا ۳۰ هزار دلار خواهد بود.
اکثر تولیدکنندگان قلع با این موضوع موافق هستند و بازار میتواند پس از پشت سر نهادن نوسانات قیمتی طی دو سال گذشته، بعد از یک وقفه کوتاهمدت فعالیت در آن جریان یابد.
متاسفانه افزایش فعالیتهای سفتهبازان در بازار آتی شانگهای و وجود اختلالات احتمالی در روند صادرات اندونزی نشان میدهد که آرامش و ثبات کنونی در بازار ممکن است زیاد ادامه نداشته باشد.
انتهای پیام//