احمد ناصری در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، با اشاره به اینکه نوسانات بازار قراضه موجب میشود که بازاریان فقط به صورت نقدی معامله کنند، اظهار داشت: نوسانات و افزایش قیمتها دو معضل همهگیری است که برای تمامی صنایع مشکلساز شده است، عدم ثبات قیمت در بازار و نبود مواد اولیه، دست واسطهها را باز میگذارد که هرطور صلاح میدانند با قیمتها بازی کنند، البته این معضلات همواره وجود داشته و مختص صنعت ما نیست؛ همچنین نوسانات قیمت در بازار سبب میشود که معاملات تنها به صورت نقدی انجام شود و مهلتی برای پرداخت نداشته باشیم که همین کمبود نقدینگی خود یکی از معضلات بزرگ صنعت است. سال گذشته صادرات آزاد بود و فعالیت در این راستا به شدت صرفه اقتصادی داشت و این افزایش صادرات موجب افزایش قیمت مس شده بود، با اینکه صادرات محدودتر شده اما همچنان بازار به آن ثبات نرسیده است. مقاطع برنجی از اوایل سال ۹۸ تا امروز تقریبا کیلویی ۶ هزار تومان افزایش قیمت داشته است. همچنین قیمت قراضه کیلویی ۵۰ هزار تومان بود اما امروز تا ۵۸ هزار تومان نیز رسیده است.
از قراضهها چیزی باقی نمیماند
وی افزود: استفاده از قراضه به دلیل اینکه از این مواد ضایعات جمعآوری و بازیافت میشود کمک شایانی به سلامت محیطزیست میکند اما قیمت آن بسیار زیاد است و همچنین همیشه دسترس نیست و منابع آن محدود است. البته تا ۱۲ سال پیش، خود صنعت ما نیز جز صنایع آلاینده به شمار میآمد و بخارات حاصل از تولید، آلودگی بسیار زیادی داشت که در سیستمهای جدید این آلودگیها توسط «بگفیلتر» کوره گرفته میشود. در گذشته باید به شهرداری التماس میکردیم این دودهها را دفع کند اما شهرداری زیر بار نمیرفت در حالی که الآن این دودهها را کیلویی ۶ هزار تومان از ما خریداری میکنند، وقتی این دودهها مصرف میشود، طبیعی است که از قراضهها چیزی باقی نماند و سطح کشور از این آلودگیها پاک شود.
صادرات مواد اولیه سود دارد
مدیرعامل شرکت ذوب آلیاژ ادامه داد: سود صادرات مواد اولیه از محصول تولیدی بیشتر است، به طور مثال صادرات مقاطع برنجی سود چندانی نسبت به مواد اولیه تولید این محصول ندارد، مثلا در کشور ترکیه میله و مقاطع برنجی نسبت به ایران، ارزانتر است پس بدیهی است که علاقه و نیازی به واردات مقاطع از ایران نداشته باشد.
ناصری با اشاره به اینکه کیفیت مقاطع برنجی داخلی، کشور را از واردات این محصول بینیاز کرده است، بیان کرد: تولید و مصرف لوله برنجی در کشور حدودا ۲۵ الی ۳۰ هزار تن در سال است، ظرفیت اسمی مجموعه ما ۵۰۰ تن در ماه است که تقریبا هیچ زمانی با تمام ظرفیت تولید نکردیم، تغییرات میزان تولید ما نیز تحت تاثیر نوسانات بازار است، تفاوت زیادی بین ظرفیت اسمی و میزان واقعی تولید وجود ما دارد؛ در صنف ما اکثر واحدهای تولیدی با ظرفیت پایین تولید میکنند در حالی که توانایی و امکانات تولید این صنف، خیلی بیشتر از مقدار فعلی است. اگر میزان تقاضا افزایش یابد همین واحدهای تولیدی که فعال هستند نیز به راحتی میتوانند نیاز کشور به مقاطع را برطرف سازند.
تولید سایزهای نُرم مقاطع برنجی در ایران
وی با بیان اینکه انواع مقاطعی برنجی در کشور تولید میشود، عنوان کرد: برخی موارد خاص مثل مقطع ۷ میلیمتر گرد تو خالی در ایران تولید نمیشود، البته شرکتهای معدودی در دنیا توانایی تولید این مقطع را دارند، حساسیت و ظرافت ماشینآلات تولیدی این سایز بسیار بالا است و به همین دلیل است که شرکتهای محدودی در دنیا این سایز را تولید میکنند، جدای از این موضوع، مصرف سایز ۷ میلیمتر در ایران بسیار کم است و تولید آن صرفه اقتصادی ندارد. رنج تولید مقاطع برنجی شرکت ما از ۸/۴ تا ۱۰۰ میلیمتر است؛ به لحاظ شکل نیز مقاطع گرد، ششپر و پروفیلهای خاص تولید میکنیم.
تولید مقاطع برنجی افزایش مییابد
مدیرعامل شرکت ذوب آلیاژ، ادامه داد: تصور میکنم آینده صنعت ما خوب و میزان تولید آن رو به رشد باشد؛ عمده مشتریان ما فعالان صنعت ساختمانی، صنایع تزئینی و تا حدودی صنایع خودروسازی هستند که البته صنعت خودروسازی سهم کمتری از این بازار را به خود اختصاص میدهند و خوشبختانه این صنایع نیز روند رو به رشدی را سپری میکنند. جدای از بازار داخلی، کشورهای دیگر نیز تقاضای خرید محصولات تولید ایران را دارند به ویژه شیرآلات بهداشتی و لوسترهای تولیدی ایران خواستگاران خوبی در سطح جهان دارد اگر شرایط برای صادرات این صنایع مهیا شود، اوضاع صنعت ما نیز رونق مییابد. بازارهای داخلی کمی محدود هستند که این محدودیت موجب شده رقابت منفی در صنعت بوجود آید و قیمتها خارج از نُرم تغییر یابد.
ناصری گفت: برای تولید مقاطع برنجی از آلیاژهای مختلفی استفاده میشود اما به صورت روتین آلیاژ مس نسبت به روی ۵۸ درصد به ۴۰ است و دو درصد از این ترکیب را نیز سرب تشکیل میدهد، در آلیاژهای خاص این درصد کم و زیاد میشود.
سازمانهای دولتی باید همراستای اهداف کشور حرکت کنند
وی در پاسخ به این سئوال که به عنوان تولیدکننده چه انتظاری از دولت دارید، گفت: ما انتظار داریم دولت تکلیف خود را با بخش تولید مشخص کند که تولید چقدر برای کشور اهمیت دارد و در همان راستا نیز اقدام کند، اگر تولید به واقع برای دولت اهمیت دارد باید سازمانهای تحت مدیریت خود را مجاب کند که از واحدهای تولیدی حمایت کنند نه اینکه سنگ جلوی پای تولیدکنندگان بیندازد، به طور مثال امسال نامهای تهدیدآمیز از اداره برق دریافت کردیم، مبنی بر اینکه مشترکان پرمصرف، که بیشتر از یک مگاوات برق مصرف میکنند موظف هستند، موتور برق تهیه کنند تا در زمان پیک مصرف برق در فصل تابستان از موتور برق استفاده کنند؛ در غیر اینصورت برخورد جدی خواهد شد! در حالی که امسال «رونق تولید ملی» نامگذاری شده است و باید از تولیدکننده ملی حمایت شود؛ قیمت یک موتور برق منطبق بر مصرف ما، بیش از یک میلیارد تومان قیمت دارد و برای واحدهایی مثل ما چنین رقمی کم نیست؛ اینگونه نمیشود در راستای نام سال پیش رفت. این در حالی است که سالهای گذشته با ارسال نامهای محترمانه خواستار مدیریت مصرف برق بودند و تخفیفات خوبی نیز داشتند.