مدیرعامل شرکت ریخته‌گری چوپان گفت: واحدهای صنعتی کشور مانند حلقه‌های یک زنجیر به یکدیگر متصل هستند اما متاسفانه در این زنجیره فردی دلسوز فرد دیگر نیست و هر کسی در جهت منافع شخصی خود حرکت می‌کند. در شرایطی که قیمت‌ها در حال افزایش است، عدم عرضه مناسب مواد اولیه در بازار و نبود حمایت کافی از سوی دولت، از مصادیق خودتحریمی به حساب می‌آیند.
مرتضی چوپان در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: قدمت قطعه‌ریزی برنجی چوپان به ۵۰ سال می‌رسد و یک پیشه پدری محسوب می‌شود. از دیرباز برای تولید قطعات برنجی از ضایعات و شمش برنج استفاده می‌کنیم که این مواد در بازار آزاد قابل تهیه کردن هستند. عیار بار محصول با توجه به استفاده‌ای که در صنعت از آن قطعه خواهد شد، متفاوت است و با در نظر گرفتن این موضوع می‌توان نوع ماده اولیه که شمش یا ضایعات باشد را انتخاب کرد. ما قادر به ساخت انواع قطعات تزئینی و قطعات صنعتی هستیم به عنوان مثال المنت کشتی برای صنایع کشتی‌سازی، شاخه برای لوسترسازی‌ها و قطعه برای خودروسازی‌ها ازجمله محصولاتی است که در این مجموعه ساخته و تحویل مشتری داده می‌شود.
وی افزود: در واقع ما با توجه به نیاز مشتری می‌توانیم قالب و آلیاژ خود را تغییر دهیم اما می‌توان گفت عمده مشتریان شرکت چوپان، صنایع تزئینی همچون لوستر‌سازها، شومینه‌سازها و مجسمه‌سازها هستند. میزان تقاضا در بازار داخلی به حدی زیاد است که قادر به پوشش کامل بازار نیستیم و تاکنون به صورت مستقیم صادرات قطعه نداشته‌ایم اما برخی از محصولات مجموعه از طریق شرکت‌های واسطه صادر شده است.
مدیرعامل شرکت ریخته‌گری چوپان در ادامه گفت: با توجه به افزایش بی‌رویه قیمت ارز و مس، تقاضای بازار به شدت کاهش یافته است و با بررسی اجمالی وضعیت بازار در دو سال اخیر، متوجه نوسانات قیمتی و ریزش تدریجی بازار می‌شویم. در واقع، افزایش قیمت مس و رونق تولید در صنایع بالادستی، لزوما به معنای سودآوری در تمام حلقه‌های زنجیره نیست؛ به عبارت دیگر، واحدهای کوچک و متوسط ریخته‌گری در حال حاضر با کاهش تقاضا و فروش مواجه هستند.
تولید، مداوم نیست
چوپان تصریح کرد: کشش سود و قیمت رابطه معکوس با یکدیگر دارند؛، به عنوان مثال، با وقوع تورم‌های ناگهانی، میزان تورم از هزینه‌های تولید پیشی می‌گیرد و در این صورت سود چشمگیر عاید تولیدکننده نمی‌شود. در ایران میزان تورم سر به فلک کشیده و نرخ ارز نیز به دنبال فتح قله است و این دو مولفه شوک سنگینی را به بازار وارد می‌کنند. در این حالت تولیدکننده و مصرفکننده محصولات ریخته‌گری، هر دو فعالیت خود را به حالت تعلیق درمی‌آورند زیرا تولید در این شرایط صرفه اقتصادی برای هیچ یک ندارد. در دو سال اخیر، بازار رمق خود را از دست داده است و به دلیل تورم امکان تولید مداوم وجود ندارد و تنها به صورت سفارشی و مقطعی تولید می‌کنیم.
وی ابراز کرد: رشد نجومی قیمت‌ها بیشتر در بخش تامین مواد اولیه تاثیر گذاشته است. افزایش قیمت شمش و ضایعات در بازار به طور معمول موجب کمبود ناگهانی این نوع مواد می‌شود که البته مهم‌ترین دلیل این موضوع عدم عرضه کافی شمش و ضایعات در بازار است. در شرایط بحرانی، با وجود تقاضا اما هیچ عرضه‌ای صورت نمی‌گیرد که چنین وضعیتی نیز می‌تواند عاملی جهت رشد قیمت‌ها باشد. صادرات مس نیز دلیل دیگری جهت جهش قیمت‌های داخلی به حساب می‌آید. به طور کلی اکنون قیمت‌گذاران فقط منتظر یک بهانه هستند تا نرخ‌ها را به میزان دلخواه خود افزایش دهند و تولیدکننده برای بقای فعالیت خود مدام به دنبال ماده اولیه باشد. به این ترتیب، می‌توان گفت در حال حاضر تامین مواد اولیه، بزرگ‌ترین مشکل قشر تولیدکننده است.
سود بانکی از درآمد حاصل از تولید بیشتر ایست
مدیرعامل شرکت ریخته‌گری چوپان مطرح کرد: مجموعه ریخته‌گری در شهرک صنعتی عباس‌آباد واقع شده و این شهرک فاقد هرگونه امکانات زیرساختی همچون آب و برق است. به عنوان مثال در نیمه روز و در اوج فعالیت خط تولید، برق مجموعه را بدون هیچ اطلاعی قطع می‌کنند. هر بوته ظرفیت یک تن بار را دارد و قیمت یک تن مواد بالغ بر ۹۰ میلیون تومان و قیمت بوته نیز بالغ بر ۲۰ میلیون تومان است که با قطع برق، یک تن بار و بوته از بین می‌رود. تامین ژنراتور برق نیز چالش‌های خاص خود را دارد.
وی ادامه داد: بالغ بر دو هزار واحد صنعتی در شهرک مشغول به فعالیت هستند اما با این وجود راه دسترسی و تردد بسیار سخت است و باید هزینه حمل‌ونقل مضاعفی را جهت جابه‌جایی کارکنان، مواد اولیه و محصول نهایی پرداخت کنیم. دولت نیز در این بین تمام این دغدغه‌ها را نادیده می‌گیرد و به جای حمایت از تولیدکنندگان، هر آنچه در توان دارد را به کار می‌گیرد تا جهت اخذ مالیات، بیشترین فشار را به واحدهای تولیدی وارد کند. در سال‌های گذشته وضعیت خیلی بهتر بود اما در این چند سال به دلیل تحریم‌ها و کاهش بودجه دولت، فشار به تولیدکنندگان بیش از پیش احساس می‌شود. مساحت کارخانه ما بالغ بر دو هزار متر مربع است که با شرایط موجود درصدد فروش آن هستیم زیرا سرمایه‌گذاری در بانک، سود بیشتری نسبت به تولید نصیب ما خواهد کرد!
چوپان یادآور شد: با تورمی که در کشور حاکم بوده و هر روز در حال افزایش است، دست به هر کار اقتصادی بزنیم سود کرده‌ایم. اگر امروز ملکی را خریداری کنید، شک نکنید که فقط با گذشت چند روز می‌توانید به چندین برابر قیمت خرید، ملک را بفروشید. حال سوال این است که در چنین کشور آشفته‌ای چگونه می‌توان خطوط تولید را پویا نگه داشت و با کمترین دغدغه‌ای به ساخت قطعه مشغول بود؟ شرایط به گونه‌ای است که عرضه‌کننده و تولیدکننده مواد اولیه مجبور به احتکار می‌شوند و بقای خود را در این امر می‌بینند. در حال حاضر، برای آینده کاری خود هیچ هدفی را در نظر نداریم و منتظر نشسته‌ایم تا ببینیم قیمت‌ها و تورم تا کجا پیش خواهند رفت و در صورت ادامه این روند، قطعا واحد تولیدی را تعطیل خواهیم کرد.
یک تنه گلیم خود را از آب بیرون می‌کشیم
مدیرعامل شرکت ریخته‌گری چوپان بیان کرد: صنعت با مشکل عجین شده است و تا با یک مشکل مواجه می‌شویم و برای حل آن چاره‌ای پیدا می‌کنیم، مشکل دیگری نمایان می‌شود و در کنار تمام چالش‌ها، رشد بی‌رویه قیمت‌ها نیز همچنان ادامه دارد. در این میان، شاید به نظر برسد تدابیر دولت بتواند گره‌گشای چند گره کوچک باشد اما حقیقت این است که دولت نیز کاری از پیش نمی‌برد و صنعتگر باید گلیم خود را به تنهایی از آب بیرون بکشد. در شرایط فعلی تولید به شدت دشوار شده و میزان زحمتی که کشیده می‌شود به نتیجه حاصل از آن نمی‌ارزد. در مجموعه از تعداد زیاد کارکنان تنها ۱۵ نفر در حال حاضر مشغول به فعالیت هستند که با گذشت زمان و افزایش نرخ‌ها این تعداد نیز به مرور کم می‌شوند.
حرکت با چشم بسته!
چوپان در پایان خاطرنشان کرد: میزان تولید روزانه مجموعه ریخته‌گری چوپان ۵۰۰ کیلوگرم برآورد شده است که در ماه شاید به ۲۰ تن نیز برسد و قادر به تولید بیش از این میزان نیستیم. زمانی که بازار ثبات دارد، حداقل کاری را که می‌توان کرد پیش‌بینی آینده بازار است کما آنکه نتوانیم هیچ تولیدی داشته باشیم اما اکنون این قدرت از تولیدکنندگان گرفته شده و بدون تصوری از آینده به فعالیت خود ادامه می‌‌دهیم. با پیدایش ویروس کرونا، پیش‌بینی بازارهای جهانی نیز دشوار شد و به جرات می‌توانم بگویم که در بدترین دوران فعالیت خود قرار گرفته‌ایم. به طور عقلانی و منطقی قیمت‌ها به دلیل افت تقاضا و تعطیلی کارخانه‌ها نباید رشد داشته باشند اما به دلیل جهش نرخ ارز، شاهد خلاف آن هستیم و نمی‌توانیم تغییری در این روند ایجاد کنیم.
انتهای پیام//
