مدیرعامل شرکت ذوب فلزات رنگین دامغان گفت: امسال با توجه به عدم ثبات بازار و کمبود میزان تقاضا، به صورت سفارشی و نقدی به تولید محصول پرداختیم و هرچه پیش می‌رویم با بحران بیشتری مواجه می‌شویم؛ به گونه‌ای که سود حاصل از تولید به حداقل رسیده است و عملا فعالیت صنعتی توجیه اقتصادی ندارد.
محمد صیفی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: وضعیت بازار ثبات دائمی ندارد و ما مجبور هستیم بعد از ثبت هر سفارش قیمت مس را در تهران و شهرستانی که در آن مستقر هستیم، بررسی کنیم و بعد از تخمین هزینه‌های تولید، سفارش مشتری را بپذیریم و اقدام به تولید محصول کنیم در غیر این صورت به هیچ عنوان تولید صرفه اقتصادی ندارد. سال گذشته، بازار تا حدودی از تلاطم افتاده و با روند نسبتا آرامی در جریان بود، اما از ابتدای سال جاری تاکنون ثابت قیمتی در چند روز متوالی مشاهده نشده است.
وی افزود: در شرایط فعلی نمی‌توان قراردادهای بلندمدت تنظیم کرد؛ بعد از بررسی اوضاع بازار و توانایی مالی خود یا از قبول سفارش خودداری می‌کنیم و یا اینکه دستمزد کامل تولید محصول را همان ابتدای کار از مشتری دریافت می‌کنیم تا توانایی خرید ماده اولیه برای تولید مقاطع برنجی را داشته باشیم. وضعیت به گونه‌ای است که حتی نمی‌توانیم امروز برای فردا تصمیم بگیریم؛ در واقع، هر روزی مشتری قصد پرداخت هزینه را دارد همان روز از بازار قیمت ماده اولیه را جویا می‌شویم و سپس قرارداد را تنظیم و برای تامین مواد اولیه اقدام می‌کنیم.
تمام معاملات نقدی شده است
مدیرعامل شرکت ذوب فلزات رنگین دامغان تصریح کرد: مشکل بزرگ صنعت مس، بی‌ثباتی بازار و نوسانات قیمتی است که هیچ تولیدکننده و مشتری قادر به برنامه‌ریزی برای آینده کاری خود نیست. پیش‌تر، امکان خرید ماده اولیه به صورت اقساطی نیز فراهم بود و ما می‌توانستیم به صورت مدت‌دار مایحتاج خود را خریداری کنیم اما اکنون فقط باید به صورت نقد وارد معامله شد و این موضوع نیز ناشی از عدم ثبات قیمت‌ها است.
صیفی ابراز کرد: ضایعات مسی را به عنوان ماده اولیه برای ساخت انواع قطعات برنجی به کار می‌گیریم که خوشبختانه در بازار با کمبود انواع ضایعات مواجه نیستیم و فقط عدم ثبات قیمتی است که تولیدکننده را آزار میدهد که برای حل این معضل نیز باید سیاست‌های خاصی را به کار گیریم. به عنوان مثال، در مواردی که برای خرید ماده اولیه اقدام کردیم، بخشی از مبلغ همان روز پرداخت شد و زمانی که برای تحویل بار ضایعات خود مراجعه کردیم، با افزایش قیمت مواجه شدیم و مجبور شدیم مبلغ اضافی را بپردازیم تا در تولید و تحویل سفارش مشتری بدقولی نکرده باشیم.
وی عنوان کرد: به طور کلی می‌توان گفت شمش و ضایعات مسی و برنجی به عنوان ماده اولیه برای تولید انواع مقاطع مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای تولید انواع مقاطع برنجی بسته به سلیقه و تقاضای مشتری ماده اولیه تغییر می‌کند. به عبارت دیگر، گاهی اوقات مشتری مقاطع مسی با درصد خلوص بالا را سفارش میدهد و گاهی مقطع برنجی می‌خواهد که با توجه به خلوص مورد نظر مقطع، نوع ضایعات مصرفی فرق می‌کند. ضایعات با درصد خلوص و کیفیت‌های متفاوت، قیمت متفاوتی دارند و در واقع نرخ محصول نهایی را مشخص می‌کند.
به حوزه خرید و فروش نیز وارد شده‌ایم
مدیرعامل شرکت ذوب فلزات رنگین دامغان گفت: تمام مشکلات ذکر شده موجب شده است که کمتر به سمت تولید محصول برویم و در حال حاضر اغلب قطعات مدنظر مشتری را به صورت آماده و ساخته شده می‌خریم و در اختیار آن‌ها قرار می‌دهیم. در واقع به صورت روزانه کار می‌کنیم و محصول تولید شده روز را همان روز می‌فروشیم زیرا شرایط ۲۴ ساعت آینده به هیچ عنوان قابل پیش‌بینی نیست و در صورت افزایش ناگهانی قیمت‌ها، ممکن است قطعات تا ماه‌ها در انبار بماند. در مواقعی که نرخ ماده اولیه مناسب باشد و مشتری سفارش خاصی داشته باشد، تولید را به واسطه‌گری ترجیح می‌دهیم و مطابق با سفارش، قطعه مورد نظر را با تعداد بالا تولید می‌کنیم.
وی مطرح کرد: قطعاتی که ما تولید می‌کنیم و یا به عنوان واسطه برای مشتریان تهیه می‌کنیم، اغلب در بخش معدن و کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. پیش‌تر، بازار رونق بیشتری داشت و صنایع معدنی و کشاورزی نیز دچار رکود نبودند. در آن زمان، میزان تقاضای چشمگیر، موجب اوج‌گیری ساخت و تولید محصول می‌شد اما اکنون از داشتن چنین بازار پرشوری محروم هستیم.
یک نصیحت، شغل دیگری را انتخاب کنید!
صیفی عنوان کرد: در حال حاضر، حرفه ریخته‌گری سوددهی ندارد و فقط پول را با پول تعویض می‌کنیم و میزان سود صفر است؛ چه بسا که گاهی به دلیل نوسان قیمت ماده اولیه، زیان‌ده نیز باشد. در چنین شرایطی، برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری برای تولید، امری عبث است و برخی از تولیدکنندگان از ادامه فعالیت سرباز زدند و به شغل دیگری روی آورده‌اند. به افرادی که می‌خواهند تازه وارد صنعت و تولید شوند توصیه میشود در شرایط فعلی دست نگه دارند و منتظر روزهای بهتر باشند؛ چراکه ورود به صنعت در وضعیت کنونی برابر با زیان است.
وی تاکید کرد: اکنون با یک تا دو میلیارد تومان سرمایه ثابت، شاید به اندازه یک فروشگاه که تنها ۲۰۰ میلیون تومان سرمایه در مغازه دارد، سود عاید ما میشود. ضمن اینکه سرمایه اندک آن فروشنده در حال گردش است اما سرمایه میلیاردی ما به اصطلاح خوابیده و امکان افزایش آن و سودآوری وجود ندارد. در تامین روزانه مواد اولیه و تولید مشکل خاصی نداریم و قادر به تولید انبوه هر نوع قطعه‌ای هستیم اما زمانی که به قسمت فروش می‌رسیم، به بن‌بست می‌خوریم؛ چراکه میزان تقاضا در بازار فعلی کمترین مقدار ممکن است.
این تولیدکننده در پایان اظهار کرد: از طرفی به این فکر می‌افتیم برای اینکه بازار را تحت کنترل خود درآوریم، در کنار بحث تولید، یک فروشگاه نیز جهت فروش محصولات خود دایر کنیم اما به دلیل اینکه در شهرستان مستقر هستیم، مشتری زیادی نخواهیم داشت. داشتن نمایندگی فروش نیز در شهرستان عملی بی‌بازده است.
انتهای پیام//
