حمید اسماعیلی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: در حال حاضر یکی از مهم‌ترین معضلات صنعت سرب و روی کشور، تامین مواد اولیه است. هر تولیدکننده از طریق سهمیه‌ای که از طرف شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران به واحد تولیدی، اختصاص داده می‌شود یا با استفاده از معدنی که در اختیار دارد، خاک معدنی مورد نیاز را تامین می‌کند که در هر دو مسیر چالش‌هایی وجود دارد.
وی افزود: واحدهای کوچک مانند شرکت روناک روی گستر باید برای تامین مواد اولیه خود، باید آینده‌نگری کنند که این امر در واقع برای ما، یک معدن کوچک در استان کرمان بود که با همراهی سهامداران مجموعه توانستیم آن را برای تامین خوراک کارخانه تولید شمش روی خریداری کنیم که «خورشید کوهستان آریچ» نام معدن کوچک‌مقیاس ما در استان کرمان است. تلاش بر این است تا خاک معدنی با عیار پایین ۴ تا ۵ درصدی را توسط کوره ولز، به اکسید روی با عیار ۵۰ تا ۵۵ درصد تبدیل کنیم و از بعد از حمل از معدن و وارد کردن خاک معدنی به خطوط تولید خود، عملیات لیچینگ را انجام دهیم و خاک معدنی را به شمش روی تبدیل کنیم. بخشی از شمش روی تولید شده در این کارخانه صادر می‌شود و بخش دیگر نیز در بازار داخل به فروش می‌رسد.
راه‌اندازی کوره ذوب جدید
این تولیدکننده شمش روی در ادامه گفت: برنامه توسعه‌ای که برای سال آینده در نظر گرفته‌ایم، راه‌اندازی کوره ذوب جدیدی بوده که در معدن آریچ به صورت آزمایشی مورد بهره‌برداری قرار گرفته است و عیار اکسید خاک معدنی را به ۷۰ تا ۸۰ درصد می‌رساند که این میزان، عیار بسیار بالایی محسوب می‌شود.
حداقل‌ترین نیاز تولیدکننده، تامین مواد اولیه است
اسماعیلی در پاسخ به این سوال که راه‌حل معضل کمبود مواد اولیه مورد نیاز صنعت سرب و روی کشور، تصریح کرد: توقع تولیدکنندگان از متولیان بخش معدن این است که معادن مهدی‌آباد و انگوران که توانایی تامین خاک معدنی مورد نیاز واحدهایی با مقیاس کوچک و متوسط را دارند، از انجام این کار دریغ نکنند؛ متاسفانه در این زمینه کم‌کاری‌های بسیاری وجود دارد که موجب عدم توزیع متناسب خاک معدنی شده است.
وی ادامه داد: با بررسی و استناد بر مدارک و دفاتری که در این واحد تولیدی به صورت قانونی به ثبت رسیده است، درخواهند یافت که به صورت کلی در هر سال دو هزار تن خاک معدنی از معدن انگوران دریافت می‌کنیم که این میزان پاسخگوی نیاز ما برای تولید شمش روی نیست. از این میزان خاک معدنی، اگر عیار متوسط آن حدود ۱۵ درصد در نظر گرفته شود، ۳۰۰ تن فلز روی به دست می‌آید که از آن نیز در طول سال، روزانه ۸۰۰ کیلوگرم شمش روی توسط ۵۰ نیروی متخصص، تولید می‌شود. این در حالی است که ما در این شرکت، روزانه پنج تن شمش روی تولید می‌کنیم. به این ترتیب، نزدیک به سه تن و ۲۰۰ کیلوگرم خاک معدنی مورد نیاز خود را باید از معادن خصوصی و کوچک که فرآوری خاک معدنی را انجام می‌دهند، تامین کنیم.
خرید از بورس، کابوس واحدهای کوچک
مدیرعامل شرکت روناک روی گستر عنوان کرد: متاسفانه علاوه بر معضلات مذکور، فشارهای همه‌جانبه مبنی بر الزام خرید خاک معدنی از بورس کالا نیز بر مشکلات ما افزوده است. در حالی که تاکنون زمینه خرید از بورس برای ما به هیچ عنوان فراهم نشده است. خاک معدنی که در بورس به فروش می‌رسد عمدتا سولفوره بوده و این در حالی است که واحدهای تولیدی با مقیاس کوچک و متوسط از خاک معدنی اکسیدی برای تولید شمش استفاده می‌کنند.
علاج واقعه، قبل از وقوع باید کرد!
این تولیدکننده شمش روی خاطرنشان کرد: به جای آنکه میزان سهمیه خاک معدنی با گذشت هر سال، افزایش یابد، متاسفانه کاهش پیدا کرده و هر سال نیز، به علت این کاهش، تعداد نیروهای انسانی حاضر در واحدهای تولیدی نیز کم شده است. باید قبل از اینکه اقدام به قطع یا کاهش سهمیه یک واحد تولیدی کنند، یک یا دو سال قبل‌تر، راهکاری را برای تامین مواد اولیه آن کارخانه ارائه دهند تا به اصطلاح چراغ کارخانه خاموش نشود. در حالی که متاسفانه اطلاع‌رسانی نشده و تصمیم‌های غیر معقولانه‌ای پشت درهای بسته گرفته می‌شود که این کار باعث توقف فعالیت بسیاری از خطوط تولید در سال جاری در سراسر کشور شده است. از انجمن‌های مرتبط با صنعت سرب و روی هیچ مشورتی اخذ نمی‌شود و حمایتی از آن‌ها نمی‌کنند. در حال حاضر، خاک‌های معدنی کم‌کم به کارخانجاتی که دارای واحدهای فلوتاسیون هستند عرضه می‌شود و به عبارت دیگر، واحدهای کوچک به سختی در حال فعالیت هستند.
هنوز چالش‌های فرایند ورود موقت کالا رفع نشده است
اسماعیلی در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» در ارتباط با اینکه آیا چالش‌های موجود در فرایند ورود موقت کالا برطرف شده یا خیر، عنوان کرد: خیر؛ متاسفانه با بررسی‌های فراوان، هنوز همکاران ما در انجمن سرب و روی درگیر این موضوع هستند. بسیاری از تولیدکنندگان، قادر به ورود موقت کالا از کشور ترکیه بودند و شمش تولیدی خود را نیز به این کشور صادر کردند اما ما تاکنون این کار را به علت وجود مشکلات زیاد، انجام نداده‌ایم.
قطع برق و گاز
مدیرعامل شرکت روناک روی گستر در خصوص معضل تازه قطعی‌های ناگهانی گاز و برق واحدهای تولیدی، اذعان کرد: از سال ۱۳۹۰ که به عنوان مدیرعامل این شرکت مشغول به فعالیت هستم، سال‌ها می‌شود که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنیم. قبل از فصل سرما، برگه‌ای به دست بنده رسید مبنی بر اینکه ممکن است برای قطعی برق و گاز واحد، مراجعه صورت گیرد و باید به فکر تامین سوخت باشیم؛ صورت مسئله طراحی شده اما جوابی برای حل آن به ما داده نشده است. بنابراین به هر نحوی اقدام به تامین حدود ۵۰ تا ۶۰ هزار لیتر گازوئیل کرده‌ایم تا بتوانیم به تولید ادامه دهیم.
وی اضافه کرد: هیچگاه برای تحویل سوخت، به هیچ عنوان از سمت تامین‌کننده همکاری‌های لازم با ما صورت نمی‌پذیرد و عمدتا مجبور هستیم تا به نهادهای خصوصی مراجعه کنیم تا بتوانیم سوخت مورد نیاز خود را تامین کنیم که مبلغ آن یک هزار تا دو هزار تومان به ازای هر لیتر گران‌تر است. شرکت روناک روی گستر در منطقه صنعتی شمس‌آباد واقع در کیلومتر ۴۰ اتوبان تهران-قم است که در گفت‌وگو با مدیرعامل این شهرک صنعتی، می‌توان به وضوح مشاهده کرد که در سال جاری، از سوی دولت چه میزان خسارت به واحدهای تولیدی تحمیل شده و تاکنون نیز کسی اقدام به جبران این خسارت‌ها نکرده است. در این شهرک صنعتی، تولیدکنندگان علاوه بر کمبود مواد اولیه، با معضلاتی همچون کمبود آب در مدت زمان پنج تا ۶ ساعت در روز نیز مواجه هستند.
این تولیدکننده شمش روی تصریح کرد: برای تولید شمش روی در واحدهای تولیدی، باید ۴۰ تا ۵۰ هزار لیتر آب مصرف شود اما این میزان در اختیار تولیدکنندگان قرار نگرفته و فقط یک انشعاب آب خانگی به کارخانه لوله‌کشی شده است و حتی دیگ بخار که باید به راحتی در دسترس تولیدکنندگان قرار بگیرد نیز، موجود نیست.
اسماعیلی در خصوص میزان تولید کنونی این شرکت، تاکید کرد: روزانه حدود چهار تن شمش روی در این شرکت، تولید می‌شود و نسبت به سال گذشته، تفاوتی نداشته است. در زمینه فروش صادراتی نیز، در سال جاری، تقریبا ۲۰۰ تن شمش روی صادر کردیم که ارز آن به صورت کامل در سامانه ارزی «نیما»، ثبت شده است.
مدیرعامل شرکت روناک روی گستر در انتهای این گفت‌وگو اظهار کرد: باید مشکلات را از ریشه، بررسی و راه‌حل‌های منطقی برای رفع آن‌ها ارائه کرد. اکثر تولیدکنندگان شمش روی به مدت ۲۰ سال است که در تامین مواد اولیه خود با مشکلات جدی روبه‌رو هستند و متاسفانه گوش شنوایی نیست.
