یک تولیدکننده گرد و پودر روی گفت: در حال حاضر باید اذعان کنم که حیات تولید به پایان رسیده و آینده خوبی در انتظار تولیدکنندگان نیست. تولیدکنندگان، چرخ دنده‌های صنعت کشور هستند که توجه به آن‌ها باعث رشد اقتصادی کشور و مهار تورم می‌شود؛ به همین دلیل باید با رفع موانع موجود، مسیر حرکت آن‌ها را هموار کرد.
این فعال صنعت روی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، در رابطه با چالش‌های تولیدکنندگان بیان کرد: متاسفانه به دلیل وجود مشکلات فراوان در مسیر تولید و عدم حمایت از تولیدکنندگان، مجبور به تعطیلی مجموعه شدیم اما در حال حاضر حتی با تعطیلی کارگاه نیز، درگیر رفع برخی از مشکلات مالیاتی هستیم. به عنوان مثال از سوی سازمان امور مالیاتی کشور به ما اعلام کردند که باید از سال ۱۳۹۷ تاکنون، تمام صورت‌های مالیاتی را که پرداخت کرده‌ایم، مجددا با ارائه مدارک، آن‌ها را ثابت کنیم؛ در صورتی که تمام پرداختی‌های ما در سامانه‌های مربوطه ثبت می‌شود. همچنین علی‌رغم اینکه هیچ‌گونه بدهی مالیاتی نداشته و تا تیر ماه برای ثبت اظهار نامه مالیاتی زمان داریم، به ما اعلام کرده‌اند که بدهی مالیاتی مربوط به سال ۱۴۰۱ را بپردازید؛ ما هم سردرگم مانده‌‌ایم که این خواسته با استناد به چه قانونی مطرح شده که حتی در صورت دیرکرد شامل جریمه هم می‌شویم. تولیدکنندگان با این مشکلات تنها متحمل هدر رفت زمان و پرداخت هزینه‌های بیشتر شده و انگیزه خود را برای ادامه مسیر تولید از دست می‌دهند؛ همچنین تولیدکنندگان از هدف اصلی خود دور شده و تمایل افراد جدید برای ورود به مسیر تولید کاهش می‌یابد.
وی در همین راستا ادامه داد: در کنار این چالش‌ها، در زمان فعالیت کارگاه، با مشکل محدودیت در تامین انرژی به مدت سه سال در فصل تابستان مواجه بودیم که در سال گذشته در فصل زمستان هم به این مشکل برخوردیم؛ البته اطلاع داریم که مجددا به تولیدکنندگان هشدار قطعی برق در فصل تابستان را داده‌اند. متاسفانه به دلیل اینکه فعالیت‌های تولیدی در ایران تنها با مشکل و عدم حمایت همراه است، نمی‌توان با شرایط فعلی آینده خوبی را برای تولیدکنندگان فعال در صنعت روی متصور شد؛ با توجه به این شرایط به سرمایه‌گذاران جدیدی که قصد ورود به این صنعت را دارند، پیشنهاد می‌کنم که زمان و سرمایه خود را تلف نکنند.
به دلیل اینکه تولیدکنندگان نقش حیاتی و مهمی در حرکت دادن چرخ اقتصاد و صنعت کشور دارند، حمایت‌ها از آن‌ها یک ضرورت است؛ باید گفت که تولیدکنندگان سایر کشور‌ها با داشتن مزایا و حمایت‌های بیشتر در شرایط خوبی به سر می‌برند.
مشکلات در هم تنیده شده تولید
این تولیدکننده گرد و پودر روی در رابطه با اهمیت و کاربرد گرد روی و تفاوت آن با پودر روی، توضیح داد: گرد روی یک محصول مهم و استراتژیک بوده که در صنایع مختلفی همچون نظامی، کشتی‌سازی و ساخت رنگ‌های اپوکسی و عایقی کاربرد‌های فراوانی دارد اما پودر روی در گالوانیزه کردن محصولات فولادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ذرات گرد روی میکرونیزه بوده و از ذرات پودر روی کوچک‌تر هستند؛ همچنین به دلیل اینکه فرایند تولید گرد روی بسیار تخصصی است، تولیدکنندگان محدودی در ایران توانایی تولید آن را دارند. این مجموعه در زمان فعالیت خود با تلاش‌های فراوان اقدام به خرید تکنولوژی خط تولید گرد روی از کشور آلمان کرد اما متاسفانه هم‌اکنون ۶ سال است که این خط بلااستفاده مانده است؛ پیگیری‌های فراوانی در جهت فعال‌‌سازی خط تولید انجام دادیم اما به سبب عدم حمایت از سوی سازمان‌های مربوطه، هیچ‌کدام به نتیجه نرسید. در صورتی که گرد روی مشتریان فراوانی در بازار‌های بین‌المللی دارد و این واحد سفارشی را که از کشور بلژیک دریافت کرده بود، به دلیل خاموش بودن خط تولید و محدودیت‌های صادراتی از دست داد؛ البته باید اضافه کنم با رفع موانع صادراتی نیز به دلیل وجود مشکلات فراوان داخلی، گره‌ای از کار تولیدکنندگان باز نمی‌شود.
این فعال صنعت روی در خصوص سایر چالش‌هایی که با آن روبه‌رو بودند، ابراز کرد: عمده مصرف‌کنندگان گرد روی در کشور، کارخانه‌های رنگ‌سازی هستند که به دلیل عدم دریافت مطالبات خود از مشتریان دولتی، تمایل به خرید اعتباری این محصول دارند؛ در مقابل تولیدکنندگان گرد روی باید مواد اولیه خود را به صورت نقدی خریداری کنند و با فروش محصولات به صورت اعتباری متضرر می‌شوند. به عنوان مثال اگر قیمت شمش روی اکنون ۱۰۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم است، پس از چهار ماه و با نوسانات شدید نرخ دلار، آیا قیمت آن ثابت خواهد ماند که در فروش اعتباری چهار ماهه، تولیدکننده ضرر نکند؟ همچنین تولیدکنندگان باید برای حفظ نیروی انسانی خود، حقوق آن‌ها را به موقع پرداخت کنند که با فروش اعتباری محصولات، این امر غیرممکن است.
وی به بیان برخی از قوانین کار و سلامت و ایمنی که موجب ایجاد محدودیت‌های بیشتر برای تولیدکنندگان شده است پرداخت و گفت: بخش دولتی ملزم به پرداخت عیدی، معادل حقوق یک ماه به کارکنان خود است اما بخش خصوصی باید معادل حقوق دو ماه را به عنوان عیدی به نیروی انسانی خود پرداخت کند؛ این موضوع برای ما تولیدکنندگان بخش خصوصی جای سوال دارد. همچنین به تازگی برخی از کارگران از این موضوع که تحت پوشش بیمه مسئولیت مدنی قرار دارند، سواستفاده کرده و به طور عمد خود را در معرض حوادث قرار می‌دهند؛ سپس با شکایت به سازمان‌های مربوطه اقدام به دریافت خسارت از کارفرما می‌کنند. به عنوان مثال در یک مورد، حتی با در دست داشتن مدارکی دال بر اینکه خسارت وارده عمدی بوده، ملزم به پرداخت غرامت شدیم. در صورتی که کارفرما تمام تجهیزات ایمنی را در اختیار نیروی انسانی قرار می‌دهد و آن‌ها پس از گذراندن یک دوره آموزشی، اجازه فعالیت در کارگاه را به دست می‌آورند. علی‌رغم اینکه واحد‌های تولیدی مجاز، تمام فعالیت‌های خود را به صورت قانونی انجام می‌دهند، امکان فعالیت و سودآوری همانند کارگاه‌های غیرمجاز که با مشکلاتی همچون بیمه، مالیات و مسائل محیط زیستی مواجه نیستند، را ندارند. همچنین این کارگاه‌های غیرمجاز با تولید محصولات غیراستاندارد با قیمت تمام شده پایین‌تر و فروش آن‌ها در عدم وجود نظارت‌های دقیق، باعث برهم خوردن تعادل در بازار مصرف شده و مشتریان را به سمت خود جذب می‌کنند.
روزگار خوش گذشته
این تولیدکننده گرد و پودر روی با اشاره به سال‌هایی که تولیدکنندگان از شرایط خوبی برخوردار بودند، یادآور شد: زمانی که این مجموعه مشغول به فعالیت بود، شمش روی مورد نیاز خود را به طور مستقیم از کارخانه خریداری می‌کرد اما در حال حاضر تولیدکنندگان باید از بورس کالا اقدام به خرید مواد اولیه کنند که مشکلات خاص خود را دارد. این واحد تولیدی طی سال‌ها ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۳ با تمام توان خود مشغول به فعالیت بود و در آن زمان با تولید ماهانه ۳۰۰ تا ۳۵۰ تن پودر روی، بزرگ‌ترین تولیدکننده این محصول در ایران به شمار می‌رفت؛ همچنین این مجموعه علاوه‌بر پودر و گرد روی، آند و کاتد روی را نیز در سبد محصولات خود داشت. در آن برهه زمانی، تولیدکنندگان با مشکلاتی همچون نوسانات شدید نرخ دلار و شرایط نامناسب اقتصادی روبه‌رو نبودند و این واحد تولیدی، پودر روی خود را به صورت تهاتری در قبال تحویل شمش روی و یا دستمزدی به فروش می‌رساند؛ در صورتی که هم‌اکنون به دلیل نوسان قیمت‌ها، فروش محصولات به صورت دستمزدی برای تولیدکنندگان صرفه اقتصادی ندارد.
انتهای پیام//
